Ndonjehere, jeta te kthehet ne armik kur mendon se gjerat i ke vene per terezi. Sapo kam marre shtepine e re pak meter larg qendres dhe kam hapesiren time te mire e te nevojshme e te mjaftueshme dhe puna e re eshte fiks cka kam kerkuar; punoj me nje staf djem e vajza me te rinje nga mosha ime, te palodhshem e punetore dhe ditet duken kaq te shkurtera kur gjithcka kalon me te qeshura e me pune te sukseshme, sigurisht, dhe me kafet qe here i pijme poshte zyres e here brenda pasi porosisim ushqime ne te gjitha restorantet e pizzeri-te qe bejne dergesa. Kjo situate vazhdon prej tre javesh, fiks prej tre javesh qekur mora edhe shtepine time te re dhe per koincidence, qekur u ndava edhe me te dashuren time te zemres, Anian, qe ndoshta padashje kishte shkele ne rrugen time ndersa ndiqte rrugen e saj. Dhe nuk ka qene aspak e lehte, te kuptosh se je perpjeke per dicka qe nuk do funksiononte qe nga fillimi; merzine dhe urrejtjen i ke me veten tende dhe sdi as si ta denosh. Disa dite qan, disa te tjera godet murin here me koke e here me grushte, pastaj zgjohesh nje dite dhe kupton se jeta vjen nga lart e nga lart nga ku vjen jeta e lumturia, me siguri shihen qe egzistojne shume opsione, shume alternativa, shume rruge te gezueshme dhe shume njerez te rinje qe sjellin eksperienca e mesime te reja. Dhe une jam nje djale i thjeshte ne kerkesat e mia, si ne veshje ashtu jam edhe ne fjale e ne zemer; me pelqen te vrapoj pas gjerave te kendshme, pas gjerave minimale, pas natyres, pas njerezve qe japin buzeqeshje e qetesi. Ndoshta pres shume prej tyre, ndoshta jap me teper se dua, apo se duhet, a ndoshta me shume se pritet, ndoshta nuk di te perballem me merzite e emocioneve dhe ndoshta, ndoshta kam nevoje te shkoj te rigjenerohem diku, diku ku kam zemren...
Beogradi nuk eshte afer me kilometra por e kam gjithmone ne zemer, dhe kam nje dekade pa shkuar atje e vec mendimi se erdhi koha prape, me ngjall emocione qe nuk i fitoj asnjehere neper shkoder, as ne kafe as ne rruge dhe fatkeqesisht as ne liqen kur shkoj. Nuk kam nje plan te qarte akoma per udhetimin tim - kam vec deshiren por nuk do vonoj, do rezervoj me agjensine qe kam miqesuar prej dy vitesh me te cilen shetisim ballkanin fundjavash e do nisem te shtunen, ne mengjes qe ne oren 3 pasi kam bere gjysem rruge me motorr naten nen hene. Ne Beograd, nderkohe, nuk kam miq qe me presin se koha largon edhe malet por kam Renene, vajzen e embel zeshkane qe nuk e kam takuar kurre me pare por e njoh nga rrjetet sociale prej sdi qe kur. I kam treguar per planin tim nje nate me pare e do me presi, per nje birre a nje pizza diku afer hotelit qe me ka rezervuar agjensia.
Rruga per Beograd eshte e gjate nga Miloti; nga Morina per Kosove ku do kete vonesa ne kufi e mberritja ne Hotel ku ka rezervuar agjensia, bhet vetem ne oren 7 te darkes, jashte cdo parashikimi e brenda cdo merzie te udhetareve. Por checkin ne hotel Tulip Inn nuk eshte mbylle se jane rezervimet, keshtu qe shpejtojme per ne dhomat e numrave tane, te relaksohemi pak minuta me nje dush a vec pak pushim e te zbresim per darke se pas nje ore, plani eshte per shetitje ne Danub. Dhe ashtu bej edhe une si pjesa tjeter e grupit, gjithcka e bej si grupi pervecse dhomen e kam marre i vetem kete here, per pak aventure qe me ka munguar prej vitesh. Ndoshta dikush do vije te me beje shoqeri. Ndoshta dikujt i ka mbete rruga naten e i duhet strehim. A ndoshta Rene, shoqja ime virtuale qe e kam pare ne foto se fundmi - sot.
Rene, me emrin qe ngjason i cuditshem per ata qe nuk e dijne origjinen e saj, eshte nje vajze e zgjuar qe ka linde diten e pare te janarit para 28 viteve - prinerve izrealite. E gjate ne trup si shkine por e bukur ne fytyre si nje aziatike e perendimit, Rene eshte psikologe dhe jeton vetem ne kryeqytet, ne luksin e saj te qetesise e rrethuar nga miq qe e duan per me shume se njeqind arsye. Ajo vishet e thjeshte me tuta qe i rrijne gjithmone mire ne kembet e gjata dhe bluza te lehta qe ia shtrengojne paksa asetet e mella. Me floket e gjata here brune e here bjonde, ajo eshte shoqeruesja perfekte qe me duhet ne nje nate te pagjumte te Beogradit.
I bej telefon menjehere. Me numrin tim se me ONE kam gjithmone roaming aktiv. Biseda eshte e paqte dhe e kuptueshme, flasim anglisht te dy, eshte hera e pare qe bejme telefonate me ze dhe zerin e ka te mire, te bute si origjina e saj dhe e ndiej si qesh pertej telefonit, se te dyve na pelqen humori. I tregoj si me shkoi rruga, i tregoj planet qe kam me agjensine per ne vazhdim dhe i kerkoj te vije mundesisht ne oren 10 te darkes tek dhoma ime, lart ne katin e peste nga ku duket gjysma e qytetit ne dritare. Mund te pijme nje birre a nje leng ftutash nese asaj i pelqen nga dritarja e dhomes time. Ne oren 10 mendoj te kthehem nga shetitja ne Danub qe do bejme me guiden tone, Heldin.
Jo krejt sipas orarit, dicka pas ores 10 kthehem ne hotel dhe Rene ska ardhe aty akoma, sepse sic zbuloj kur lidhem me WiFi, me ka telefonuar e kerkuar disa here por nuk kam qene ne disponim. E marr ta pyes ku eshte, ajo qenkerkash nise e kthyer por i them se tashme jam totalisht ne disponim dhe nuk vonon te niset serish, te dyten here, drejt asaj cka do behet dhoma jone.
Zbres e pres poshte ne oborr te hotelit, per te pare taksine e verdhe kur vjen e parkon poshte shkalleve afer portes dhe ajo zbret avash per te me habite pozitivisht me ate cka shoh me sy. E gjate sa une, me gjoks te mall si dy pjepra qe i tunden nen kanatjere dhe floke te verdha qe me pelqen si i mban te crregullta sikur po vrapon; e veshur me tuta te gjera e kanatjere te ngushte, ngjan krejt si Shakira ne Hips don't Lie - vecse pak me e gjate. Afrohet avash drejt meje e gjithcka ngjan sikur vertete njihemi prej kohesh. Perqafohemi per tu pershendete, i marrim ere njeri-tjetrit, prekemi ne duar e ne krahe e shihemi ne sy e po, sigurisht, jemi aty ku deshem te dy te ishim. Ajo ka marre edhe dy limonata ne dore, cfare vajze e mire dhe kavaliere, vras mendjen a do jete e tille edhe ne dhomen e gjumit.
E drejtoj per nga korridori - ashensori - e tek dhoma ime per tre minuta. Sa hyjme brenda, ne fillim jemi pak te emocionuar te dy, koha sna mjafton sa duhet per te krijuar afrimitetin qe kishim nevoje por ndoshta dhe mjaftoi; puthemi se pari ne buze dhe provojme ate butesine e ngrohte qe me siguri edhe ajo si une, e kishte ne kuriozitet qekur u pame jashte ne oborr. Cfare koneksioni! Cfare fantazie! Rene eshte taman si ato pornstaret qe shohim ne filma ne internet qe dashurohesh me to menjehere e ndihesh sikur e ke shoqe dhe ja parashikon cdo levizje tjeter.
E shtri me kujdes, duke e puthe e ledhatuar aty mbi krevat, dhe e ndihmoj te zhvishet e te mi tregoje format e bollshme qe mi ka sjelle si me suprize. Te njejten gje ben edhe ajo me mua, duke me zberthyer e duke me ndihmuar te lirohem nga rripi qe spo me lejon te marr format si i dua. Ajo pasi me sheh si jam fryre, me drejton me lart, te shtrihem, te rehatohem, dhe ti bej hapesire te me japi nje gojore te bute e te nxehte si goja e saj. Ska dyshim qe pervecse nje psikologe e zonja diten, eshte edhe nje eskorte luksi naten; me ben te ndihem mire si te jete eksperienca ime e pare, a ndoshta si te jete e dashura ime e pare me gjithcka ndodh si here e pare. Ajo i di mire pikat e nxehta te prekjes, menyra si me lepin, si me thith, si me sheh ne sy me gojen plot qe ndonjehere harron e gati i merret fryma por kollitet, e skena eshte kaq artistike dhe ajo po me cmend akoma pa filluar mire - nuk e di sa do zgjas.
Pasi me sheh sa gati jam bere tashme per sulmim frontal e ajo e kupton mire hallin tim, me perqafon, me kap nga krahet e me terheq siper trupit te saj, ne pozicion missionary.
- Imash li kondom?, me pyet, sigurisht per kenaqesine dhe sigurine tone te perbashket.
Une zgjas doren tek canta ime siper raftit me pasqyre, marr pakon e kondomeve Magnum qe i kam marre me poste se nuk gjeja dot ne shkoder. "Sorry por Durex-et i kishin blere gjimnazistet", i them, dhe pasi qeshim pak te dy, ajo zgjatet ma rremben nga dora, e gris qesen me dhembe, me maskon duke me pare ne sy si i buzeqesh dhe me urdheron te mos bej te tjera batuta.
Pa e ndryshuar pozicionin dhe pa ja kundershtuar as kerkesen, nis ta penetroj lehte duke e pare ne sy, duke i ledhatuar floket me perkundesje e dashuri. Ajo mi ve duart rreth qafes e me therret emrin qe e shqipton me veshtiresi per shkak te theksit, thote disa fjale ne gjuhen e saj qe sja kuptoj por me terheq, me afron te me ndjeje afer. Sa qejf kam ta nuhat ne qafe e ne gjoks, tia puth gushen teksa me merr brenda komplet, ia mbyll gojen me goje dhe ia shfryj gjithe merzine e akumuluar ne muaj, nga puna e nga jeta, e avash avash filloj te harroj kush isha para se te vija ne Beograd.
Pasi na ka mbuluar nxehtesia te dyve e kemi nevoje vec per pak qetesi, shkeputemi nga te qenit nje - prape ne dy persona, pastaj une ngrihem nga krevati, e kthej Rene me bythen e malle prej meje dhe e ngre lart si ne duggystyle siper krevatit ndersa une qendroj ne kembe ngjit prej saj, ne dysheme. E palloj edhe per pak ashtu, me duart qe ja ve ne shpine, duke ja rrah bythen sa here qe gjemon nga forca ime dhe ndihemi kaq familjar bashke. Me pelqen ta kap nga kembet, ta mbaj se duket se do me iki, keshtu i shkoj me thelle sic i pelqen asaj, qe ma kerkon, nganjehere duke me share...
Ne nje moment, ajo terhiqet serish, kthehet prej meje ndenjur ne cep te krevatit, me kap organin, ia heq kostumin dhe e merr ne goje te gjithin, ashtu te zhveshur komplet. Magnum-et kane arome banane dhe cokolate, e asaj dukshem i pelqen cokolata. Me masturbon edhe pak me gojen e vogel pastaj shtrihet perballe meje, ngre kembet lart mi vendos ne shpatulla dhe me thote "hajde, me mbush plot". Une perkulem pak, bashke me kembet e saja si ne ushtrime gjimnastike, e penetroj me force per disa pompa te thella e me shpejtesi sikur dua ta thyej krevatin derisa ajo ja arrin qellimit tre sekonda para meje e une dal jashte me vrap, tashme jam krejt i zhveshur, e ja mbush me shkume gjokset e mellá si pjepra.
Dhe duket se nata nuk do kete fund. Ora ka shkuar gati tre tashme, bejme nje dush te shpejte, vishemi sikur asgje ska ndodhe deri tani dhe dalim perjashta, ne qytetin qe nuk flen, per te pire nje birre e per te prite mengjesin qe nuk eshte larg, e do vije me nje aventure te re.
