Giselda eshte nje vajze boshnjake. Nuk eshte taman boshnjake sepse ne ate pjese jemi fqinje, por nga origjina eshte e tille, nga trupi e shpirti, si nje vajze qe shohim ne televizor. Me sy te medhenje e floke me onde qe shkelqejne ne te zeze, kembe te drejta e trup mesatar nga gjatesia por te mbushur ne pjeset e saja te lakmueshme, format e kolme, gjoksin e mall e vithet rrumbullake si patriotja e saj Maya Berovic e Eurovizionit - ajo eshte vertete per ti lakmuar.
Per fat te keq, nuk e kam takuar shume qe pas shkolles ku ishim bashke, por kam pare e studiuar aq foto te saja sa mendoj se e njoh me mire se kedo tjeter, si te jete nje vajze e lagjes - edhe pse ne shqiperi ka qene shume pak e ralle. Sepse edhe nuk flet shume mire shqipen e letersise; disa fjale te thjeshta, disa te embla, disa te pista, plus Google Translate. Shkollen e pat' filluar me mua por nuk e vazhdoi gjate se edhe kushtet te tilla ishin.
Njohja jone, sic po rrefej, nuk ndodhi por u zhvillua shume ne Facebook, sic u ndodhte shpesh te rinjeve se ate moshe te re kishim edhe ne ne fillim, dhe as zerin nuk ia kam degjuar shume nepermjet telefoneve; une se flas gati aspak gjuhen e saj e ajo nganjehere sme kupton. Por pas disa muajve te ngrohte miqesi virtuale me pelqime e komente neper foto, e pas kaq kerkesave te mia - ajo vjen ne shqiperi per mua. Ose ndoshta jo per mua vecanrisht, ndryshe nuk do vinte naten, dhe pa me lajmeruar, madje e shoqeruar. Por lajmerimi, supriza, mesazhi - vjen; vjen nga ora shtate ne te erresuar nderkohe qe po shkoj ne shtepi per tu relaksuar pas nje dite te lodhshme ne pune pas nje mbyllje jave te suksesshme.
"Nuk dua ta humbas Selden", po mendoj, tek shpejtoj hapat per te lene canten ne shtepi - kam canten e laptopit qe e mbaj perdite me vete sa ne zyre sa ne dhome e duhet ta le ne linje. Dhe, nuk kam pase kurre nje vajze si ajo, as ne shtrat, dhe as qe t'u mburrem me te shokeve e kolegeve kur pijme birra. Ose kam pase ndonje, por asnje si ajo; me buzet e fryra nga natyra e syte si nje buf qe veshtire ta kuptosh ca fshihet ne mendjen e saj perpas buzeqeshjes te nje engjelli - kur te sheh. I pergjigjem me SMS, ne gjuhen e saj se me pelqen edhe mua - "doci po tebe", qe do te thote, pak-a-shume, "po vij tek ti". Mund ti pergjigjesha edhe anglisht sikurse bisedojme shumicen e kohes por me pelqen edhe gjuha e saj - aq sa edhe ajo... Bashke shkojne shume ato te dyja!
Vite e gjate me duket rruga naten e erret nga shtepia per ne gjender tek Colosseo e vec vrapoj duke pare celularin se ca tjeter do me thote ajo. Nuk e di taman ku eshte por ate bar e ka pelqyer gjithmone; ku je?, e pyes. "Ti znash", me thote, "Sam u Colosseo". Ngjitem menjehere se afer jam dhe mberrij tek ashensori e shtyp 5-en, per te dale lart ku ajo duhet te jete. Me shume ankth e nxitim. Nuk dua tu bej tjeter mesazh e ta pyes me shume, e kam pare mjaftueshem e fiksuar mire ne 1mije fotot e saja ne Facebook e do e njoh menjehere. Por si te mos e njoh, nese ajo do jete diku edhe mes njeqind femrave te tjera, duke ua marre me siguri cdo fans qe ia hell syte seciles prej tyre. Me siguri do jete diku ne nje tavoline perballe deres, shpresoj qe jo me shume njerez, te pakten uroj te mos kete djem, besoj se do e dalloj sa te hapet dera dhe, dera hapet, e ajo eshte ne kembe aty gati per te zbrite poshte. Me disa njerez te tjere, qe qendrojne tek presin deren, se di me ke eshte.
Per pak me sheh mua aty, trembet pak por nuk jep asnje shenje vec u thote dicka atyre e ndersa ata zbresin, ajo qendron gatitur aty bashke me mua, vetem ne te dy, afer deres se ashensorit. Une habitem pak, nuk di cte reagoj ne ato momente por pres te helli ajo nje hap se dukshem qe planin e paska bere. Ashensori bie ne fund, lirohet serish, ne qendrojme te ngrire perballe njeri-tjetrit dhe ajo me trupin e shkurte afrohet tek gjoksi im, sikur do te me perqafoje e shtrin doren rreth meje dhe prek butonin e ashensorit - per ta terheqe lart. Sa vonon ashensori te ngjitet, ajo qendron gjithashtu ngjit me trupin tim, duke me afruar koken tek gusha qe ta nuhat ne floke, ti ndiej eren e mire qe mban sikur e ka hell nje shishe te plote parfumi. Ashensori e ben rrugen e vet e hapet dera; e ajo, pa mu larguar, bashke me mua na drejton brenda.
Me shtyn me mbeshtet ne njeren ane, kthehet me shpine prej meje, mbeshtetet tek trupi im me bythen e malle frymezuese ngjit ne preherin tim dhe me kap doren e e sjell rreth belit te saj. Eshte kaq ne forme te mire, gjinjte e medha e format e beshme prapeseprape e lejojne te duket qarte si nje vajze e palestruar. E rrethoj me te dyja duart e e nuhat, ndersa e shoh ne pasqyre si ngrihet ne maje te gishtave t'i afrohet sadopak gjatesise sime se ajo eshte nje vajze e vogel me trup; dhe une shpesh e kam ngacmuar se si e vetmja gje e vogel ne trupin e saj, jane centimetrat e gjatesise. Floket bisht-kali i shkojne shume, e bejne te duket nje vajze e llastuar dhe ashtu sic duke - edhe sillet, ndersa me shtyp me fort prej murit.
Nderkohe, hap-e-mbyll syte dhe zbresim ne fund, ajo e mban gishtin tek butoni i mbylljes deres mjaftueshem gjate per te me puthe ne gushe e per te mi ndeze llampat e alarmit, me buzet e saja te njoma e te fryra si zezake. Duke pare se perjashta ska njerez ne pritje te ashensorit, dera hapet, dhe ajo vrapon per ne tualet te femrave e pas le aromen e saj si portokall qe duke pare se askush nuk eshte ne korridor e sportelistja nuk e ka kendin - me dy hapa, jam edhe une afer saj. I ve doren ne goje, jo se do bertasi, por se asaj i pelqen aksioni, dhe i them me te vogel te veshi, "sa kohe ka qe tkam prit, ku po shkon?" Dhe ja ve duart ne cica, pa frike se do ja zhubrat kemishen e bardhe me jake qe eshte veshe si kamariere, dhe e shtrengoj, e shtrengoj fort e e puth ne goje, e shtrydh, e ja rras gjuhen brenda si per ta mbyte.
Ajo mi sjell duart rreth trupit, ne bel e lart deri ne shpatulla, e me terheq prej vetes. Me puth ne goje serish, ne faqe e ne gushe, me kafshon pak veshin dhe me thote, me ze te vogel qe duket se flet si pas perdes, "Jebi me se usudujes!!!". Une e kap si me inat prej supesh, e shoh ne sy si i shkelqejne, si nje mace qe rri prane oxhakut netet e dimrit, dhe e shtyj pak, e mbeshtes ne mur, e doren mes kembeve te saja qe avash i hap per te bere vend. Te dyve na pelqen shume afrimiteti dhe perputhja jone, gjithcka duket si ne tekstet e flirteve qe kemi shkembyer cdo mbremje deri gati ne mengjes, duke prite realisht per nje moment te tille nje dite.
E mberthyer aty ne cep te murit dhe e pamundur te levizi, ia zberthej pakez me njeren dore kemishen e bardhe e tentoj tia nxjerr perjashta cicat e fryra pa e pase mendjen nese dikush mund futet e te na gjeje aty. Sutjenat duket se i ka shtrenguar teper por ashtu ja dal tia zbuloj njenen thithke, vec sa tia njom pak me buze duke ia shtrenguar bythet e fryra si per tia shkyer; sa shume e deshiroj, gjithmone e fantazoj sikur dua ta fus ne goje te teren, si nje top i mall akullore me luleshtrydhe.
Per nje moment ia mbyll gojen gati si per ti marre frymen por qe te mos bertasi, e kthej prape me force prej murit ku eshte pasqyra, me duart e kapura krahet e shtrire anash, e nuhat ne floke e puth lehte ne qafe duke i peshperite ne vesh sa shume e lakmoj. Pastaj ia sjell doren serish mes kembeve te saja, qe ajo i hap sa pak per te bere vend, dhe e ledhatoj me kujdes e delikate si per te mos i bere shenje. E puth me shume, i zbuloj edhe shpatullat deri tek kapesja e sutjenave dhe mes deshires per tia hape me dhembe dhe frikes per te vazhduar, nuk marr dot vendim vec e puth ne shpine ngado duke e ferkuar mes kembeve me njeren dore e duke i shtrydhe gjinjte me tjetren. Shtypem me fort drejt trupit te saj, teksa ajo nuk leviz dot prej cepit dhe per nje moment i ngjitem pas bythes saj qe me duket vec me e bukur sa here qe ia shoh; ajo buzeqesh per pak, "Je i cmendur me thote", ne shqip, kur me dallon si ja kam bere gati pompen time te burrerise, qe ngjan fiks sa pompa e motorrit qe mbaj ne bagazh.
Por ky moment magjik dhe intim shkaterrohet, kur ashtu ngjitur pas bythes saj, fillon nje dridhje e rende si korent; qeshim pak te dy, kur kuptojme se nuk jane as efektet e dashurise as fluturat ne stomak, por vibracioni i celularit te saj, nga miqte qe po e presin perjashta...
