Poezi / Nentori i Pare

Poezia eshte pasion, emocion, dashuri, pikellim - dhe cdo ndjenje qe eshte njerezore.

Nentori i Pare

postuar ne 2020

Ti hyre ne dhomen e tymosur, te mbushur me deshire,
Ku parketi ndihej akull, por ajri flake i shkrire,
Te holla nje veshtrim te bute, ne syte e tu te ndritshem,
Dhe deshirat nisen, rrjedhen lehte e frikshem.

Qendrova pak i ngrire, si nje lule e pa jete,
Ne preher desha te t'ngulem, por pas nje dushi t'xehte.
Kerkova per pak qetesi, poshte ujit te vershuar,
Por epshi e mposhti presionin, e s'prita per t'mbaruar.

Erdha u shtriva buze teje, me lekuren e lagur,
Pasi e shuajta llampen qe priste akoma e ndezur,
Befas edhe buzet, na u ngjeshen lehte,
E ky qe vec fillimi i nje romance te vertete.

Te putha ne goje e ne faqe, thashe mos gati te cmenda,
Me deshirat e fajshme qe na zienin perbrenda,
Ti leshove nje klithme e une ta ndala me buze,
Te preka nga ijet e zbrita - bythen shkova ta puth.

Pastaj te ktheva permbys, e tu futa nga pas,
Ti i ndieve centimetrat, por nuk levize aspak,
Keshtu e eksploruam seksin e pare gjithe mbremjen,
Ne fund te nentorit, e realizuam endrren.