Ka qene nje mengjes i ftohte e i mjergullt, e ne hyjme avash ne ashensorin e ngushte ku drita e forte e korridorit deperton shume lehte... Jemi tek zyrat e Andas, kam shkuar te bej nje aplikim per pune e tani po zbresim bashke me ashensor se u takuam lart, "rastesisht"... Ose jo taman rastesisht; Anda me do sa zemren e saj e ishin lutjet e saja qe me bene te aplikoj per pune aty, tek firma ku ajo punon, qe te jemi perdite bashke.
Nderkohe qe ashensori u nis te rreshqasi poshte, e ne po shihemi embel ne sy si engjej, plot mendime perverse si djaj, i shtri duart avash e e kap Andan nga beli. Ajo nuk reagon aspak, me sheh me po te njejtat provokime duke mos e prishe pozen, e buzeqesh lehte sikur me thote "E di ca ke ne mendje..." Ia ferkoj lehte kofshet e ajo e shtrin njeren kembe e e lidh rreth meje, me fundin e shkurter te uniformes qe ngrehet lart e persiper belit. Une terhiqem prapa lehte; e deshiroj shume por, a eshte ashensori tek zyra saj nje vend i pershtatshem per te bere dashuri? Duket se ajo e ka pergjigjen, pasi me njeren dore mbulon butonat e ashensorit qe te mos hapet, e me doren tjeter me terheq nga rripi xhinseve qe pasi kupton format e mia per te, me murmurit tek veshi:
"Hajde Eri, me mbush plot".
Keshtu me pelqen ajo, egoiste dhe e sigurt, me bindje duke me provokuar - dhe e piset! Kaq mjafton qe te harroj ku jam dhe ti pergjigjem me te njejten siguri sfiduese:
"Te shohim a e perballon dot, vajze e keqe". I them me ze te vogel e buzeqeshje nder buze, duke e ngrite lart per ta mbeshtet tek muri ashensorit, nderkohe qe kembet e saja me rrethojne ne bel...
"Ti e di se une jam gjithmone ne loje, Eri..."
Dhe po, vertete qe ajo eshte ne loje. Ajo i di menyrat e mia, ca me pelqen mua apo si te nxjerri me shume nga une, cdo here... Energjite tona dhe njohja e mire qe kemi per njeri-tjetrin e mbajne lidhjen tone gjithmone te fresket e vitale.
Pas disa puthjeve te nxehta e prekjeve kureshtare, e zbres Andan poshte dhe pa ia ndale puthjet, e shtri nga muri, kete here permbys, duke ja mbajte duart te shtrira anash, njeren persiper butonit te ashensorit.. Spo ngopem dot duke i ledhatuar trupin e duke i shetit buzet perreth qafes e shpatullave te saj... Per pak, i vendos duart tek bytha e saj e bukur e rrumbullake, duke e ndier si po nxehet e lehte edhe dridhet nga frika se deri ku po shkojme aty ne ashensor... Ajo perkulet pak, avash, e ndesh bythen tek trupi im duke me pare serish sa gati jam per te.
- Deshiron te behesh e keqe?
- Po, po ty dua te te degjoj gjithcka... - me thote Anda pa e heqe buzeqeshjen nga buza, lumturine nga syte, e doren nga butoni ashensorit...
Vazhdoj me puthjet e lehta, nga shpina saj persiper kemishes blu, duke ia ngrehe fundin lart dhe i gjej serish bythen, te mbuluar nga rripi i holle i tangave te zeza, te cilat vetem ia largoj pak anash... E puth, e lepij pak... Oh Zot, sa e dua kete femer dhe cdo pjese te saj! Edhe asaj i pelqen kaq shume, shtrin duart prapa e me kap nga koka duke me terheqe me fort... Une jam erektuar prej nxehtesise e levizjeve te saja erotike... Anda e do kete, e di, e do pasionin e fortesine time tek ajo, brenda saj, e kete sma tregon vetem me ofshama por edhe me duar qe sapo ngrihem pak - fillon me kerkon zinxhirin e pantallonave qe sa e gjen, nis ta zbertheje...
Ashensori ka zbrite ne fund e ne po e mbajme akoma deren te mbyllur... Sa e mire qe eshte ajo, sa e cmendur, e sa e zgjuar - nje kucke e vertete e une e dashuroj per kete. Fale zinxhirin tashme te zberthyer prej saj, nis ti ndeshem e ferkohem lehte tek bytha... Buzet i dridhen nga deshira e cmendur per mua, e kete ma pohon vete qe pa e heqe njeren dore nga butoni ashensorit, me kerkon me butesi "Sduroj me Eri... Me qi ketu, me qi fort te lutem...!" Dhe nderkohe qe me lutet largon pak mbathjet per te me treguar sa me deshiron...
Oh, ajo eshte kaq gati... Kaq gati sa po shperthen e une skam zgjidhje tjeter vecse ta mberthej nga beli, tia ze gojen me dore e ta penetroj fort, eger, nderkohe qe ajo me kafshon e me lepin gishtat teksa me terheq me fort prej vetes e doren tjeter nuk e heq aspak nga butoni ashensorit.
Ne gjithmone jemi kaq te cmendur, ne cdo ore e ne cdo vend, si sot ne nje nga skenat tona me nxehta... Levizjet e mia brenda Andas po shpejtohen, nuk i njohim limitet dhe po duam te cmendemi te bertasim fort. E ndiej pasionin e dashurine time qe mblidhet nga i gjithe trupi e do te shpertheje fort brenda saj. Ajo po dridhet, nga trupi e nga zeri, me shtrengon fort e ngjitet me shume ne gjoksin tim; mi vendos duart nga prapa rreth belit - duke e leshuar butonin e ashensorit, e ne gjemime e peshperitje, prishemi bashke, si asnjehere tjeter; kaq fort, kaq shume, kaq embel....
E puth e e mbeshtet koken tek shpina e saj, e i them me ze te ulet:
- ti je e cmendur Anda, e une te dashuroj kaq shume.
- edhe ti je i cmendur Eri, e une te dashuroj po aq shume...
Puthemi edhe pak, e ndersa rregullohemi nga rrobat, ashensori hapet e punetoret nervoze tashme, nisen te hyjne brenda duke na pare me kureshtje pse spo hapej dera...
