Dhe ja ku mu afrua si hajdute!
Une ju shmanga pak. Pata frike se mos na shohin e sdua te bie ne sy me te, por eshte e nje mision i pamundur. Sepse ajo eshte e cmendur, ajo ste shqitet dot kur te vjen afer e sikur do te ta vjedhi aromen e trupit, syte i shkelqejne, era e mire e saj te ndez si ere hashashi dhe une e kam mendjen plot me skenat e saj, e zhveshur, qe rrotullohet ne mendjen time si ne nje krevat te bute duke me ftuar te shkoj te behem nje me te.
Ajo, ne fakt, eshte e panjohur per mua. Ne skemi pire as nje kafe a caj bashke qe nga kur jemi pare se pari por disi, ate dite qe ne grup u takuam e ajo me erdhi afer, dicka klikoi brenda meje dhe une i thashe vetes, "OMG, kete femer e dua". Nuk e di akoma, ishte dashuri, ishte epsh apo pasion, isha une duke u cmendur nga temperatura e nxehte e dites apo subkoshienca ime prej nje hamshori duke me thirre ta kem ne dore, ta nenshtroj nen gjoksin tim, me duart rreth shpatullave, gjoksin e saj te bute qe shtryllet tek une dhe asaj qe gati i merret fryma - aq i etur jam per te, duke e llastuar gjuhen e saj me gjuhen time brenda gojes saj te vogel.
Por ate dite, ishte vetem imagjinate ne mendjen time artiste. Imagjinate e deshire, se ajo as qe e kishte vene re egzistencen time, aq me teper te kishte pare zjarrin qe me ziente perbrenda ama sot, sot e pa gjithcka qe ne rruge e jo pa qellim u afrua te me flasi, duke me pare ne sy e ne duar sa here qe ajo flet e duke me ndjeke buzet sa here qe une flas, si per te me thene; shkerdhate, ca pret akoma? Ja ku me ke!
Dhe une e kuptoj zerin e saj te brendshem, e duhet ti pergjigjem ashtu sic e kerkon edukata ime. Rruga eshte plot me kalimtare por askush se ka mendjen tek ne pervec ne te dyve, qe shihemi ne sy e dukemi qarte se veshtire po e mbajme deshiren perbrenda, disi ne konfuzitet per ca duhet te jete levizja jone e ralles ne keto shance qe vijne vec nje here ne jete; frike kemi, por edhe deshire. Dijme apo nuk dijme? Duam apo nuk duam? E ndersa vazhdojme te shihemi ne sy akoma si ne pritje te guximtarit mes nesh, une i hell doren rreth belit e e ftoj te futemi brenda.
Ajo dicka do te me thote, qe gjoja ska kohe apo se gjoja po e presin por sme genjen dot, mua as zemren e saj qe po i pelcet brenda kraherorit; e kuptoj nga si i dridhen duart kur e prek dhe pa bere komente, ajo e hell hapin e saj per te hyre brenda me mua, atje ne cep te dhomes ku dritat bien te zbehta dhe gjithcka ngjan me nje tempull adhurimesh, shoqeruar me muzike te lehte akustike ne sfond.
Teksa ecim, une tentoj te rri pak pas saj; fustani i kuq i holle ngjitur per trup, shpina e zbuluar, kofshet rrumbullake perjashta dhe floket qe i ka lidhe prapa vec me nje bishtalec qe i shkon permbi sy, o Zot, ma heqin trurin e me bejne ta deshiroj per me teper se kaq. Por me gjate, une i shoh edhe mollaqet qe ferkohen poshte fustanit te ngushte teksa ecen me delikatese e ne siklet ngaqe e di se une po e studioj me sy, dhe ashtu mberrin ne cep te dhomes tek tavolina rrumbullake qe vete e zgjodha per ne.
Sapo zeme vend, trysnia e mendimeve nis te na shpertheje te dyve; duam te bejme 100 gjera dhe 100 te tjera i kemi deshire, 50 i kemi frike, 10 nuk guxojme dot por 1 do ta bejme edhe sikur bota te bjeri permbys siper qytetit tim te kultures te quajtur Shkoder; ne puthemi serish, ne qetesine tone, ndersa askush nuk ka sy per te pare ne erresiren e bar Fontanes. Une i prek pak buzen, e ledhatoj ne faqe, luaj me floket e saj e bishtalecin permbi sy duke e admiruar per rinine perralleske qe ka, ndersa ajo ka mbeshtete duart mbi preherin tim, emocionet e kane pushtuar e kane bere te kuqe flake e une i afrohem lehte por pa frike, duke shijuar aromen e saj pranvereske, i ngjitem pas buzeve me kujdes dhe oh, uau; ku ka qene kjo femer gjithe jeten time?!
Ajo i ngre duart rreth qafes time, me shtrengon me ngjit pas vetes pa luajte nga vendi i saj me buzet siper njeri-tjetrit dhe une e afroj prej beli me shume prej trupit tim e ngjis. Ndersa ne vazhdojme puthjen e prezantimit miqesise tone, kamarieri eshte afruar dhe fillon te mbushi tavolinen me servirosjet qe une i kisha porosite qe perpara; dy gota me xhama te holla, nje poç me akull dhe nje shishe Amaro e zhytyr brenda; eshte pija ime e preferuar, me shprese se do i pelqeje edhe asaj. Nese do guxoje per te pakten nje sekonde te shkeputet nga buzet e mia e te marre goten...
Ia ndiej zemren si ka filluar ti pulsoje fort brenda kraharorit njesoj sic po ben edhe imja, qe eshte mbushe me jete e dashuri. Ndersa ajo me puth, une i ledhatoj fytyren e bukur dhe nga gusha ja drejtoj koken lart, jo per ta shperqendruar por per ta lene ne pritje te dores sime tjeter qe i rreshqet nga kofshet poshte fundit; filloj ta puth ne qafe ne gushe duke ia mbajte koken e lart e mendjen poshte, ndersa dora vazhdon i ngjitet avash poshte fundit, nga kofsha e saj e bute, nga grerezat e mbathjeve te saja qe ngjajne si tanga, te kuqe ve bast, dhe, dhe ajo qe leviz pak, ti hape rrugen dores time te madhe te ja mbertheje mollaqen e ta shtrengoje; te dy marrim fryme thelle duke pare njeri-tjerin, gati te kafshohemi por jo edhe pak...
- A do bejme gezuar Eri?, me pyet ajo, a thua se vertete u thá per nje pije e vec kjo eshte puna jone.
- Pse, a sjemi te gezuar akoma?, I pergjigjem une, per ta lene te kuptoje se kjo qe po ndodh me te, eshte ne fakt gezimi jone, e po behet ndodhi e jetes sime.
Ajo shkeputet pak prej meje, ngrihet gjysem ne kembe dhe kthehet nga tavolina te na mbushe gotat plot. Une nderkohe ia ve doren ne shpine, e ferkoj, e admiroj duke i pare serish bythen dhe ia ngre fundin pak lart e i afrohem; dua ta ndiej, ti mbush mushkerite me aromen e trupit te saj e te dehem me te. Ajo nderkohe e pelqen shume skenen sma fsheh dot, ajo vdes te jete e deshiruar dhe une po e bej me se mirin rolin e nje fansi te saj. Ajo e leviz bythen nga pak, per te me provokuar me shume; une spostohem pak me ne qender, hap kembet rreth saj dhe e terheq fort poshte, e hell ne preherin tim, aty ku e gjen topin tim te mbushur gati per te gjuajte dhe ajo shperthen me nje ofshame prej kenaqesie, relaksohet gjysem shtrire mbi mua, e une ia coj doren mes kembeve serish per tia gjete pidhin te njome e te bute si nje pjeshke gjate muajit te shtatorit.
***
- Kjo nuk eshte gje e mire, me thote ajo. - Une duhet te shkoj...
- Prit! Prit, i them, ndersa i ve duart ne faqe e ja mbaj fytyren ne grushte, si te jete nje kotele e trembur qe sdi nga tia mbaje. - Ku po shkon?!
Ajo cohet me vrap nga tavolina jone, me pergjigje te padhena, le pijet te papira, fjalet e pathena e emocionet te paderdhura plotesisht, dhe vrapon drejt banakut andej nga eshte edhe dera. Aroma e saj mbetet kudo neper lokal si shenje e ikjes saj per ta ndjeke nga pas deri ne fund te botes. Une nuk dua ta humb kete emocion; gjithcka perjetoj me te eshte nje realitet virtual teper i bukur per tu besuar.
Dal perjashta, shoh ne dy ane te pedonales dhe tashme ajo eshte gati ne fund te rruges, duke vrapuar si e marre, duke ike prej meje per nuk e di se ku. Une vrapoj po ashtu pas saj, me shpejt se ajo akoma, si luani qe pergjate pyellit i vihet pas nje gizele, dhe e arrij ne fund te rrugices, aty ku kembesoret nuk kalojne me dhe anash rrugices jane vec dy kafe pa njerez dhe dera e hotelit krejt afer. Ajo e kupton se ka ardhe momenti i dorezimit; e kupton se ska shpetim per te dhe e ndal hapin, kthehet prej meje me nje shikim vrastar dhe me pyet, me te madhe:
- Ca do?!?! Pse me ndjek??
Une e kap per qafe gjithe nerva, por shume lehte mos ta lendoj, se nervat e mia nuk jane reale por ashtu duke u dihate nga lodhja qe e ndoqa pergjate pedonales;
- Dua ty!, i pergjigjem duke e sfiduar te thote tjeter fjale. Pastaj duke e pare te ndrojtuar e si dridhet, ndersa ajo nuk di si te reagoje ndaj pergjigjes sime, une e pyes serish, me ze te bute:
- C'e ke kete loje me mua, ca do nga une ? Kush je ti moj ?
- Nuk e di Eri, reagon ajo me gjysem zeri tashme me e qete... Nuk e di kush jam as ca dua...
Dhe krahet i shtrin poshte, me sheh ne sy dhe me jep nje buzeqeshje pafajesie, ne pritje per ta mesuar bashke kush eshte dhe ca do. Sepse une e di mire, te pakten per vete, kush jam e ca dua. Jam ky djali i sinqerte, i forte si nje kal lufte dhe i vertete si dielli qe e sheh edhe ajo, e qe dua te jem me te, deri sa te kapim qiellin bashke, ku mbaron dhe ajri e merret fryma.
Dhe une serish, pak konfuz nga kjo skene filmash dhe pak i pasigurte nga cmund te ndodhi mes nesh, mendoj me vete, "ti sdo i shpetosh dot dashurise time". E kap nga krahet e e shtyj ngadale, me hapa te vegjel se bashku, duke u dihane te gojet e njeri-tjetrit, ajo duke ece seprapthi vec duke u besuar syve te mi e une e shtyj avash drejt deres hotelit duke i besuar pasionit tim, e e gjejme deren te hapur - sportelin bosh - dhe perballe deres nje dhome e hotelit me dyer krah me krah, fiks sikur po pret per te sqaruar gjithcka brenda ne te dy. Duke perfituar nga mosprania e askujt, une e coj deri tek dhoma e lire, e shtyj e hedh ne krevat dhe i drejtohem, me ze sfidues sikur dua te te hakmerrem;
- Urdhero, ca po thoje atje perjashta ? Ca te bej tani me ty ?
Asaj i iken habia nga buzet, buzeqesh lehte, rehatohet sikur asgje spo ndodh deri tani dhe shtrihet siper krevatit, me kembet qe i varen poshte e koken drejt tavanit sikur sheh qiellin e yjet pertej murit, dhe pasi shtrin krahet anash e behet gati per fluturim, leshon verdiktin e saj final;
- Bej cte duash me mua !
***
Eshte kohe mesdite! Nga brenda dhomes nuk degjohet asgje perjashta as neper korridor pervec kembeve te punetoreve duket qe ngadale krizma ne dysheme vjen ne rritje. Megjithate, tashme ne jemi ne skenen tone; dhe une filloj te heq bluzen time avash e e hell ne krevat pas kokes saj, zberthej rripin e le lirshem dhe duke pare si ajo ma konfirmon cdo levizje timen me buzeqeshje djallezore, pa e kthyer koken, shtri doren e mbyll deren e dhomes qe askush te mos hyje dot aty tek ne, as me polici.
I afrohem duke e pare me soditje, teksa ajo vazhdon qendron e shtrire komplet ne besen time te miresjelljes, dhe perkulem avash, siper trupit saj te drejte prej nje balerine, me te majten dore mbeshtetur fort ne krevat tek koka saj e te djathten ne anen tjeter, dhe pa e lene te levizi, e puth ne goje. Tashme puthja ka nje tjeter shije, vajza e bindur po i jep me shume jete por une nuk e mbaj per gjate; koha kalon shpejt dhe dita duket e shkurter per te gjitha planet ne mendjen time.
Ja coj doren mes kembeve e ja fus poshte; duket se ajo mban qulleshtine qe nga klubi dhe oh Zot, ashtu jam edhe une qe prej atje, gati per sulm, si nje ushtar romak me heshten lart per ta leshuar. Largoehm pak me kembet ne dysheme, e kap nga ijet e rrotulloj permbys dhe e ngre lart; ajo qendron si nje qendrushe ne pritje te gjithcka qe une dua te bej, tashme i eshte dorezuar pasionit tone dhe e di se sdo ta zhgenjej. Nga pozicioni qe eshte, ajo bie fiks me mua qe jam ne kembe. I ferkohem lehte tek e cara e saj dhe i rasem fort nga prapa duke e zene si ne befasi; ajo gjemon pak, dhe shtrengohet pas corcafit sikur do ta shkyeje - nuk e di kush eshte me e forte, deshira ime apo kenaqesia e saj qe e shoqen me nje ofshame te thelle si per te zgjuar gjithe hotelin.
Pasi jam kam bere per disa minuta te mira ashtu, derisa asaj krahat kane filluar ti dridhen nga lodhja e mua gjunjet te me mpihen nga perplasjet ne bythen e saj te tonifikuar, ajo terhiqet e kthehet perballe meje; ngrihet ne gjunje, ashtu si biem cift bashke, dhe me puth ne goje, me gjuhen perjashta komplet e piset sikur do te me tresi aty te mos mund te dal me prej hotelit. Me njeren dore rreth qafes time e me tjetren tek pidhi saj i nxehte, me puth edhe pak, derisa pozicioni nuk eshte me i pershtatshem dhe kercen pas, hidhet ne shpine e ma ben me shenje te shtrihem siper saj, ta shtyp aty ta bej pale pa meshiren me te vogel.
Une ia kap kembet ja ngre lart, i vendos ne supet e mia dhe i ngjitem pas njomeshtise saj e e penetroj edhe per pak duke i pare pamjen e gezueshme qe ka marre ne fytyre, mbretereshen e skenes, qe nuk ka aspak frike vec e shijon si te jete e para here e saj. Duart mi ka vene rreth trupit, deri te shpatullat qe me shtrengon, me grith me thonje ndonjehere e ndonjehere me perqafon, tenton te me thote ne vesh qe me deshiron te gjithin por gjemimet se lejojne, tenton te me thote qe me do vec per vete por une ja mbyll edhe gojen; sdu ti degjoj asnje fjale vec ta mbyt aty me egon e burrerise time.
Dhe duket se tani eshte ralla e saj ta marri situaten ne kontroll dhe une dua apo sdua ti bindem - me shtyn pak, me kap nga xhinset, me terheq e me hell ne krevat. Me sheh nje here ne sy; me sheh por se ku e ka mendjen, dhe ngrihet siper meje, si te jem une nje kal, dhe kercen e tundet fort me floket qe i shpufuriten ne ajer ne dhome; une vec i jap pak drejtim duke e mbajte per beli e ajo kercen me fort siper meje, me shpejt, derisa shperthen ne nje ofshame te forte bashke me nje orgazem te forte, e bie mbi trupin tim si e vdekur, dhe kembet i dridhen akoma nga ekstazia.
Ne dhome bie qetesia... Degjohet vec frymemarrja e saj ne te qetesuar, e imja qe nuk u qetesua dot dhe ajo ngrihet te beje nje dush pa fole asnje fjale. Sic mbaron e me vjen ralla mua, ashtu me heshtje e ze dushin e per pak minuta pasi dal, ne dhome nuk eshte me as ajo, as parfumi i saj, ka mbete vec pak nga energjia qe krijuam dhe celulari im qe nuk eshte ne celes por disi ajo paska klikuar tek shenimet e mia dhe aty ka nje tekst, qe shkruan; "Ishte bukur per sa zgjati. Zemra me dhemba, por ne i kemi rruget e ndara."
