Rrefime / Confesiones Antiguas / I kemi prere biletat (s1ep4)

Sa larg mund te shkoje nje femer obsesive? Anarosa e ka planifikuar mire strategjine e saj.

#kafemengjesi #sekret #shpejtesi
Anarosa, eshte motra gishtit e Joanes. Ato ngjasojne shume si natyra, si karaktere, moskokecarese qe ju pelqen te argetohen gjithmone deri ne fund pasi derdhet edhe nje tjeter shishe shampanje. Pak me e malle ne moshe e pak me e vogel ne trup, Anarosa punon ne call-center te gjuhes italine dhe i pelqen te shetise mbremjeve me smart te ri. Ne fakt, ne njihemi para se te njihesha me Joanen - njehemi qekur shoku im Tomi u kthye nga Italia dhe ishin fejuar bashke. Koincidence e forte, bota eshte e vogel. Tomi eshte djale flori, puntor dhe i beses, gjithmone ja ka dale me krahet e veta sfidave te jetes dhe Anarosa duket shoqja e tij me e mire.

Te enjten pasdite, duke ndenje vetem para kompjuterit e duke kerkuar frymezim per ndonje pune te re, me telefonon Anarosa; sigurisht, numrat i kemi shkembyer qe ne fillim e ndonjehere edhe bisedojme. Madje ajo eshte pjese e WapTrendy-t, lehtesisht, mbremjeve me ne ndonje entrance te zhurshme.

- Eri, ku jeni neser?
E cuditshme shume... Eshte fjala e pare e saj pasi i hap telefonin. Ku jena, dmth, kush e kush, me ke ta kete taman?

- Do kthehem ne Itali, Tomi do me percjelli, e pse te mos te te takoj ty perpara?
- Oh me shume kenaqesi, i pergjigjem pak ne befasi. Po Joana?
- ...poshte tek Meridian-i, me nderpret ajo. - Vetem ate vend di e sdua ta ndryshoj, kemi kaluar gjithmone mire atje.

Nuk me la ta kundershtoj apo ti propozoj nje tjeter bar per nje kafe ndryshe, madje as ta pyes per motren e saj Joana, nese do vije ne kete takim kaq misterioz apo sigurisht; cdua une nese nuk eshte ajo?

Zgjohem heret te nesermen ne mengjes, me nje bluze te lirshme e tuta te zeza, me nje pale gjyslyke te zeza qe nuk i heq as naten dhe dal ne qender, afer Meridianit ku me kishte thene Anarosa. Ora eshte 5 e gjysem akoma, sic e patem lene per kafen e mengjesit para se ata te largohen, e spo dua ta shqetesoj nderkohe qe me ben SMS ajo vete: "ec ec ec dreeeejt..."

Eshte me Tomin, perballe meje, ulur ne kolltuket e bute ngjyre kremi... Ngjis dy shkallet avash e futem brenda; bari sa eshte hape e ska asnjeri tjeter brenda vec ata te dy... Afrohem, pershendetemi, e ulem ne kolltukun perballe, pak ne distance, e si ata porosit nje kafe me qumesht te nxehte edhe une...

Anarosa flet shume pak - gati aspak, dhe mban te njejtat shikime provokuese si diten e pare qe e takova, si te dyten kur pime kafen e pare e si ditet e tjera me gjithcka ndodhi... Ajo eshte zjarr, perveluese, te perpin me shikime... Si gjithmone, si natyra e saj.

Ne vazhdojme te flasim per ditet e fundit, te ardhmen time dhe punet, te ardhmen e atyre ne Itali ku do nisen neser. Pastaj edhe me tregojne si jane njohur ata te dy, me ne detaje, nuk me pyesin per Joanen sepse nuk dijne gje akoma dhe ndersa une e Anarosa nuk i ndajme syte per asnje moment vec shihemi ne goje e ne sy tek flasim, asaj dicka sec i shkon ne mendje;

- Tom, po na mbarohen cigaret e skam tjeter pakete, - I thote shokut te saj, me ze kaq paqesor e meshirendjelles, paunesisht per ta kundershtuar.

Tomi ngrihet menjehere nga tavolina te dali te marri dicka tek marketi, duke na lene mua e Anarosan vetem, perballe njeri-tjetrit, pa shume tema per te biseduar, vetem me shikime pak te habitura... Nis te ndihem pak ne siklet prej saj, menyra si me sheh pa i luajte syte prej pervec kur perplas lehte qepallat, eshte vertete e kendshme, por edhe "shqetesuese". Syte i shkelqejne edhe nga dielli qe ka filluar te ngrihet lart pas shpines time e une po vras mendjen; cfare teme te hap? Te flas per ato qe ndodhen deri sot? Apo te flas per dicka qe duhet te ndodhi sot?

- Po vonohet Tomi... - I them pa te keq, duke ja lene asaj mundesine e zhvillimit te bisedes... Ky thuajse ku shkoi, cigaret aty ishin.
- Po, ne fakt, - me thote ajo. - Tomi e di se duhet te mi gjeje cigaret pa pulle, ma kthen me buzeqeshje nderkohe qe me kerkon ti shtrengoj pak varesen qe duket se po i rri pak gjere...

Dhe ashtu i rri, duket se, shtrihet pergjate gjoksit e nuk mbaron tek majat e cicave, por varet me poshte.

Ngrihem nga kolltuku im per te kaluar tek ajo, pas shpines se saj ne menyre qe ta mbaroj detyren qe me la... Ajo e ka komplet shpinen perjashta, e sapo i kaloj duart rreth trupit per te rivendose varesen, mbeshtetet tek une, duke mos me lene asnje opsion tjeter pervecse ti ndiej aromen e mire nga floket e qafa, e tia hell krahet rreth, duke e mbajte varesen ne dore...

- Sa arome te mire qe mban, Anarosa...
- Nuk deshiron te thithesh me shume, Eri? - me pergjigjet nje pyetje befasuese qe smund ti pergjigjem asesi me fjale.

Tomi mund kthehet nga momenti ne moment, e tashme edhe njerez te tjere po hyjne ne bar per kafet e mengjesit, nuk mund lejoj qe kjo skene te dali pertej nesh.

- Hajde, I them. - Ngjitemi lart, ka nje bar tjeter aty ku mund te rrime me ne qetesi derisa te kthehet Tomi.

Ngrihemi menjehere nga tavolina, me te shpejte paguajme e vrap lart ne korridor por mbesim aty pa rrugedalje... Jo vetem qe baret e tjera skane hape akoma, por ska as njerez, as drita korridoreve dhe me dritaret e mbyllura, nuk hyn as drite... Jemi ne shkalle, Anarosa ngjit edhe dy shkalle te tjera ne menyre qe te arrije mua e kthehet nga une, pa fole asnje fjale fillon te me puthi si te jem i saji tashme. Duart e saj me rreshqasin neper trup, poshte bluzes se holle e puthemi fort vjelltaz... Ndiej se nis te fryhem poshte per Anarosan, dhe duart e saja qe me zgjidhin llastikun e tutave e mi rreshqasin poshte me shpejtesi...

Jemi ne shkalle aty... Ska drita, as njerez, nukdegjohet asgje vec dihatjet tona... Anarosa ulet ndenjur aty, para meje ne shkalle, me sheh thelle e fort ne sy nderkohe qe me ben gati si mjeshtre, pa e humbe vemendjen e pa me ngaterruar... Fillon te me puthi lehte, te me ndieje, te me shijoje me buze e me gjuhe por jo per shume gjate... Sepse nuk i pritet ashtu, nuk duron me teper, e do komplet per vete dhe e merr ne goje, duke e shtrenguar me buze e duke e thithe fort...

Per nje moment, "E kam dashe gjithmone kete" me thote. "Afer gjithkujt por askush te mos na shohi e te mos dyshoje per ne." Dhe vazhdon ashtu, duke me thithe e duke me masturbuar me buze e me duar... Levizjet e saja rriten shpejt, e edhe kenaqesia ime... Ajo perfiton nga ditet e shumta qe kam pa seks te mirefillte. Zemra me rreh fort dhe po me zien i gjithe trupi nga temperatura... Ajo tundet me fort, gjinjte nuk ia arrij dot tia prek por ia shoh ti tunden dhe ashtu prishem aty brenda saj, ne gojen e saj te bukur te vogel...

Dhe nuk ndodh asgje tjeter! Ajo vec e boshatis gojen duke e derdhe kosin e nxehte ne toke e buzeqesh me djallezi sikur beri sherre, e zbresim poshte, per te gjete Tomin qe eshte kthyer bashke me cigaret ne dore e ne i tregojme se dolem per te kape WiFi.