Kujtime te Lageshta; Lovcen

Une dhe Elsa kemi dite qe e kemi planifikuar kete udhetim, dhe me ne fund mengjesi vjen. Vishemi sportiv, tuta te rehatshme, atlete sport, syze dielli dhe canta shpine te mbushura me gjerat e nevojshme. Makina eshte gati, e mbushur me karburant deri ne fyt, dhe muzika e ulet ne sfond teksa nisim rrugen drejt Malit te Zi. Aroma e kafes dhe cokolatave qe kemi marre nga shtepia na mbush mushkerite, ndersa ajri i ftohte i mengjesit perplas floket e Elses mbi supe. E kap doren e saj mbi marshe dhe e mbaj gjate, sikur dua ta shtrengoj qe te mos me ike kurre - e keshtu bejme gjysmen e rruges.

Kur mberrijme ne Podgorice, pas ndalesave ne Tuz e ne Niagara, kryeqyteti na pret me nje buzeqeshje dhe energji te vecante. Rruget jane te gjera dhe te gjalla, ndertesat moderne nderthuren me ato te vjetra, dhe kudo shihen njerez te qeshur qe shijojne jeten e perditshme si te kete ndonje vecanti. Ndertesa e Kuvendit te Malit te Zi, me kolonat e saj te bardha, shkelqen nen diellin e pasdites, ndersa lumin Moraca e mbeshtjell me ujerat e tij blu. Ambasadat, ura Millenium, shetisim pergjate rrugeve kryesore, ndalojme tek nje kafene me tavolina te vogla jashte, kafes e ngrohte e fresket, qe perzihet me ate te bukes se ngrohte te pjekur ne furre: gjithcka ketu ndihet ndryshe. Kurse tingulli i hapave mbi kalldrem dhe te qeshurat e njerezve krijojne nje ritem te bute qe shoqeron shetitjen tone. Elsa heq syzet ndonje moment, floket i bien lirshem mbi supe, me qesh me perqafon dhe me shikon drejt ne sy, sikur ky udhetim nuk eshte thjesht nje pushim, por nje kapitull i ri i yni.

Dy ditet ne Podgorice kalojne me kafe te vona, darka romantike neper restorante te vogla me drita te zbehta qe hedhin hije mbi fytyrat tona, dhe shetitje te pafundme neper qendren e qytetit. Aroma e ushqimeve te mira dhe zeri i muzikes se lehte nga kafete na bejne te ndjejme nje qetesi te vecante. Bejme pak shopping, blejme dhurata te vogla, dhe shohim njerezit dhe shijojme naten qe ndizet mbi qytet. Cdo dite e cdo nate eshte e mbushur me dashuri, me seks te zjarrte qe na le te lodhur por te lumtur, duke e ndjere njeri-tjetrin me prane se kurre. Pastaj, mes nje bisede planesh, vendosim qe te mos qendrojme me gjate aty; duam te shkojme ne Cetinje.

Cetinje na hap krahet si nje qytet me intim, me i qete, plot histori. Rruget e ngushta, shtepite me stil klasik dhe sheshet e mbushura me hije pemesh na japin nje ndjenje sikur kemi hyre ne nje kohe tjeter. Aroma e pjekjeve te vogla fshatare perzihet me ajrin malor qe na mbush mushkerite. Ndertesa e Muzeut Kombetar, me fasaden e saj madheshtore, na fton te shohim historine e pasur te kesaj qyteze. Aty gjejme edhe xhubleten e malesise tone; sa malleshtore. Shetisim prane muzeve, vizitojme ndertesat e vjetra qe dikur ishin qendra te rendesishme politike, dhe ndjejme freskine e pyjeve qe rrethojne qytetin malor. Bejme dhe 1mije foto! Netet qe kalojme jane te mbushura me perqafime dhe biseda te gjata, intimitet sa here takohemi ne krevat a ne divan, frymemarrjet tona ngjiten dhe zbresin ne ritmin e nje pasioni te heshtur ne shtepi e kudo ne qytet. Elsa me thote shpesh "ketu ndihem sikur i perkas ketij vendi", dhe une thjesht e puth ne balle, sepse edhe une e ndjej njesoj, prej kohesh.

Pas dy neteve, vendosim te ngjitemi me lart, drejt Lovcenit. Rruga malore na con ne nje bote tjeter. Mali shtrihet i madh, krenar, me shkembinj te bardhe, pyje te gjelber dhe nje horizont qe hapet e mbyllet si vale. Ajri malor na mbush mushkerite me aromen e barit te eger dhe pishave, tingujt e shushurimave se pemeve dhe zogjve krijon nje simfoni natyrore qe na ndjek ne cdo kthese. Makina shkon ngadale, ne kthesat e ngushta, dhe sa me lart ngjitemi, aq me shume ajri i fresket na perqafon. Floket e Elses i leviz era ndersa ul xhamin, dhe syte i shkelqejne si te nje femije qe per here te pare sheh nje mrekulli.

Por dicka tjeter ndizet mes nesh gjate asaj rruge. Dora ime rreshqet mbi kofshet e saja te zbuluara, ajo hap pak kembet te mi lere gishtat ti gjenje mbathjet mes zhinxhirit, dhe une ndjej nxehtesine qe i perhapet trupit. Ajo qesh e turperuar, por nuk me ndal. Brenda pak minutash, situata behet me e zjarrte. Ajo i largon pantallonat e shkurtera me shume dhe nxjerr cicat, qe duken te forta e te bukura nen rrezet e diellit qe futen ne makine. I kap me duar, i shtrydh butesisht, dhe thith buzen nga deshira. Lekura e saj eshte e ngrohte dhe e bute, cdo centimeter duket sikur me therret.

Ajo me thote te ngadalesoj makinen, nderkohe qe dora e saj zbret mbi tutat e mia. Nxjerr karin dhe fillon te ma preke me duar te ngrohta, te buta, duke me cmendur sic e ben gjithmone. E kuptoj qe nuk duam te presim me gjate. Kur mberrijme tek shkallet e famshme te Lovcenit, ndalojme makinen dhe nisemi poshte, duke ecur ngadale neper qindra shkalle qe zbresin deri poshte ne pyll. Natyre madheshtore na rrethon: mali i bardhe, qielli i kalter i pafund, era qe fershellen mes gureve e pemeve dhe bari qe tundet sikur te na ftoje ne loje.

Gjate ecjes malore, duke u preke e ngacmuar e bere foto, ndjejme nje nxehtesi qe na pushton te dyve. Rrobat tona te rehatshme mbajne formen e trupave, por jane vetem nje shtrese e holle midis nesh dhe deshires qe na digjet brenda. Era e fresket futet mes trupave tane, floket e Elses bien mbi supet dhe kurrizin e saj, dhe une ndjej trupin e saj duke e dridhe ngadale nen duart e mia.

Ndalemi ne nje cep te fshehte prane shkalleve. Ajo me shikon, dhe pa fjale, i ul ngadale pantallonat e shkurtera, duke lene trupin e saj te hapur per mua. Cicat e forta dalin nen driten e zbehte te perendimit, dhe lekura e saj shkelqen paksa nga djerset e pasdites. Une nuk e ndaloj dot veten: e prek, e shtrydh butesisht, i fus duart nen bel dhe i puth qafen, dhe veshin, sic i pelqen shume asaj, duke e bere te dridhet nga kenaqesia. Aroma e lekures se saj e perzier me ajrin malor me ben te humbas cdo kontroll.

Ajo gjunjezohet, me kerkon tia nxjerr perjashta, dhe fillon ta thith me kujdes, buzet dhe gjuha rrotullohen rreth majes, ndersa une e ndiej deri ne shpirt rehatine maje malit. Ndersa filloj te marr forme brenda gojes saj, tingujt e natyres perzihen me ofshamat tona, ajri malor futet mes trupave te nxehte dhe ndjesia eshte si nje loje magjike. Pasi ndjej qe jam gati, e shtrij mbi bar, kembet pak te hapura, dhe filloj ta thith nga poshte. Shija e saj me cmend, dhe ajo dridhet nen prekje te ngrohta dhe te ngadalta.

Me pas e kthej dhe e shtrij mbi bar, permbys... Njerez nuk ka, dielli po kalon poshte malit dhe pasi e puth e ledhatoj pak, nis ta penetroj butesisht nga pas. Duart e saj shtrihen permbi bar, shtrihen pas e tentojne te me shtrengojne belin tim dhe ritmi rritet. Ajo ofshan dhe dridhet, dhe i pelqen kur ja mbyll gojen qe te mos degjojne turistet, ndersa une vazhdoj te leviz ngadale dhe pasionant, duke ndjere cdo levizje te saj. Ajri malor, aroma e barit, dhe freskia natyrore perzien nxehtesine e trupave tane.

Pas pak, e kthej dhe i futem mes kembeve ne pozicion misionar, puthjet jane intensive dhe duart nuk ndalen kurre, duke e mbajtur trupin e saj prane me cdo frymemarrje. E perqafoj, e puth ne qafe, ne super, ne gjinje... Ajo dridhet dhe e ndiej shperthimin e saj te afrohet, ndersa une ngadale e coj deri ne kulmin e kenaqesise. Del pak dhe ia derdh permbi bark, duke i pare lekuren e ngrohte qe shkelqen ne driten e humbur te perendimit, ndersa aroma me e fresket e nates na shijon me shume e na con ne mushkeri gjithcka ndodhi.

Trupat tane shtrihen mbi bar, te lodhur dhe te perqafuar, duke shijuar momentin qe askush nuk do ta dije kurre. Flasim pak, qeshim lehte, i prekim floket njeri-tjetrit dhe e ndjejme lidhjen tone te forte, qe merr nga nje tjeter vule cdo here trupat tane bashkohen.

Nuk vonojme, veshim perseri rrobat, dhe blejme disa stickers si kujtim i kesaj dite qe do te mbetet pergjithmone. Kthehemi ne makine, rruga per ne shtepi eshte e qete dhe naten e ndjejme te ngrohte dhe te afert. Mberrijme vone e menjehere shtrijme trupat ne shtrat, perqafohemi fort dhe flejme pa menduar asgje per te nesermen, duke e mbajtur brenda cdo ndjesi te zjarrte dhe te fshehte qe shpertheu ne malet e Lovcen-it.