Nuk eshte Xhelozi (p3)

Ulem dhe mbeshtetem ne jasteket e divanit ndersa frymemarrja me qetesohet pak nga pak. Thalia ngrihet e para - e zhveshur sic ishte tashme, me floket si te lagur qe i varen mbi shpatulla, dhe shkon drejt frigoriferit, duke lene pas aromen e lekures se saj te ngrohte dhe te perzier me parfumin e nates. E shoh teksa zgjat doren dhe merr nje tjeter kanace Red Bull, por syte mua me mbeten tek Elsa ime.

Ajo eshte ule prane meje, e heshtur. Nuk thote gje, por syte i kane ndryshuar ngjyre. Nuk eshte thjesht lodhje - eshte nje gjemb i lehte xhelozie qe i leviz poshte lekures. Une e ndiej, sepse e njoh. E di kur ajo nuk eshte mire, e di kur dicka i prek ate krenarine e brishte por te zjarrte qe fsheh pas buzeqeshjes.

I afrohem pa fole dhe i vendos ngadale mbi vithet e saj te buta dpren dhe filloj ta perkedhel me gishta lehte, ne forme vijash rrethore, si te kerkoja falje pa e thene. Elsa mbyll syte per nje cast, si per te mos me lejuar te lexoj me shume, por trupi i saj relaksohet ngadale. Nuk me largon. Ndjenjat i le te vershojne, ndoshta sepse pija i ka rrezuar disa mure, ose sepse ne fund, me do ende vetem per vete, si gjithmone.

Une ngadale filloj te ngrihem. Kari im, ende i mbuluar nga nje ndjesi e pergjumur, fillon te marre jete perseri. Forma eshte e bute ne fillim, por e pashmangshme ne funksionalitet. Thalia e veren e para; afrohet buze divanit, pin Red Bullin me nje dore dhe me tjetren zbret poshte, duke e pare qe ngurtesimi im po merr fryme te re. Buzeqesh me nje marifet te njohur tashme. Afrohet dhe me doren e saj me ngjesh permes kofsheve, me ferkon, me prek me thelle poshte te pika ime e dobet e pastaj me shtyn me nje shtrengim te qete qe te rritem me shume. Nuk thote asgje. E ben vetem qe Elsa ta shohe; sepse i ka leshuar edhe kendin.

Dhe Elsa ngre koken; e sheh cpo ndodh.

Ka dicka ne syte e saj tani: nje perzierje emocionesh. Nje lloj sfide. Nje lloj "jo, kjo eshte imja". Dhe une, i ulur mes dy ndjenjave, zgjas doren drejt komodines ku kam borsetin, marr nje tjeter kondom dhe ia jap Elses. Nuk flas. Vetem ia vendos ne pellemben e dores me nje gjest qe i thote bindshem: "Vendose ti rregullin tani"!

Ajo me sheh drejt ne sy. Merr kondomin. E hap. Pa nxitim, pa turp, pa medyshje. Ndoshta pak konfuze por aspak nuk e shfaq. E rreshqet mbi karin tim me nje kujdes qe me nxjerr nje psheretime nga brendia e deshirave te mia. Pastaj me kap prej dore. E vendosur. Pa asnje medyshje. Me con drejt divanit tjeter, me ul, dhe pastaj ngre mollaqet. E perkulet mbi mbeshtetesen, duke me treguar me heshtje ate qe nuk e ka thene kurre me pare.

E kuptoj menjehere.

Ngadale, me gishtat qe ia perkedhelin vithet, tek frima e saj e bute, e pergatis me ferkime hyrjen. Ajo perdridhet pak. Gjoksi i saj tundet nen ritmin e frymemarrjes qe ndryshon - e madhe, e rende, si nje vale qe rritet per te permbyse bregun. Buzet e saj hapen pak, gjysme buzeqeshje dhe gjysme ankth. Por ajo nuk terhiqet.

E vendos majen tek vrima e saj anale, e shtyj me butesi.

Trupi i saj me pranon, ngadale, centimeter pas centimetri. Si dicka qe ka qene perjetesisht ne pritje. Eshte ngushte, me shume se cdo gje qe kam ndier me pare. Elsa mbeshtetet mbi berryla, gjokset i tunden sikur po i bien, dora e saj mbeshtetet ne jastek per ta perballuar trysnine. Nje ze i ulet, i pergjumur nga ekstaza, i del nga buzet. Eshte nje perzierje e dhimbjes dhe kenaqesise, e deshires saj, dhe e madhesise time.

Une ndalem per pak. Ajo kthen koken pak dhe me sheh. "Vazhdo," peshperit. "Ske pse ndalon." Dhe une e bej.

Ngrihem dhe e kap butesisht nga beli. Elsa me bindet menjehere, duke u mbeshtete ne jasteket e divanit dhe duke ngrite vithet lart me nje levizje te ngadalte, te etur. E shikoj - lakuriq, me trupin e saj te bute te bardhe te paster dhe te perkulur ne menyre perfekte, te pershtatur per mua. E kap me te dy duart ne ije dhe futem brenda saj me nje thellesi qe e ndal frymen.

Levizjet e mia jane te guximshme por te koordinuara perfket: te buta, por te thella. E ndjej si me thith ngrohtesia e saj, si me rrethon perbrenda, si me shtrengon me cdo muskul qe ka. Elsa dridhet, pastaj mban frymen, duke e pertypur kenaqesine me dhembe, perpara se te leshoje nje ofshame qe nuk e kam degjuar kurre nga ajo me pare.
"Ohhh... sa ndryshe eshte kjo gje.. sa e plote jam... me mbushe krejtesisht...", thote mes nje perzierjeje deshire dhe dorezimi. Zeri i saj dridhet, e mua me dridh teresisht.

Thalia, nderkohe, nuk ka levize larg... Ajo eshte aty prane, e mbeshtetur gjysme anash, me nje kembe te zgjatur aq prane sa me ndesh ne kofshe teksa une leviz. Kontakti eshte i lehte, por me turbullon. Gishtat e saj luajne me klitorin e bute si nje kokerr rrushi qe plasaritet kur e prek, ngadale, me nje ritem qe perputhet me timin, si nje pasqyrim erotik i asaj qe po ndodh. Buzet e saj jane gjysme te hapura dhe te njoma, gjinjte i tundet lehte sa here qe merr fryme - rende.

E kap Elsa veshtrimin e saj dhe per nje cast ngurtesohet. Ve re qe edhe shikimi im ndalet tek Thalia - ndoshta me shume sesa duhet. Ajo s'tregon asgje me fjale, por mjafton menyra si perkulet me shume drejt meje, si me kap krahun me nje levizje me zoteruese, si e tund lehte bythen per te me thithe me thelle - per te me rikthyer teresisht tek ajo. Nje lloj xhelozie delikate, e heshtur, por e qarte, shperthen ne menyren si me shtrengon me trupin e vet, si me kerkon pa me lene te humbas ne syte e tjetres.

Ajo rrotullohet, me nje levizje elegante qe me ve perseri shtrire mbi kolltuk, dhe hipen mbi mua si nje mbretereshe qe rikthen fronin e saj. Gjinjte i tundet ndersa ngjitet ngadale siper, duke me rreshqitur brenda vetes centimeter pas centimetri, si per te me pervetesuar teresisht. Buzet i kane marre nje ngjyre te ndezur, syte i ndritin nga poshte flokeve te crregullta.

"Tani je imi," sikur peshperit, dhe fillon te levize me nje ritem te bute, por te forte, qe e ndjen ne cdo nyje te trupit. Duart ia vendos mbi gjinjte, pastaj i rreshqes mbi ije e i ngjit tek gjoksi prape - ku i ndjej thithkat e ngritura, lekuren e nxehte, jeten qe pulson nen pellembet e mia. E shtrengoj me gishta e ajo ndihet sikur i jap drejtim - i ngjesh me fort gjinjte ne duart e mia dhe me veshtron nga lart si te me sfidoje: "Shiko vetem mua!"

Thalia, serish ne ane, tani vetem rri dhe e perjeton momentin si nje shikim i jashtem i heshtur, por i zjarrte. Ajo nuk nderhyn - si nje deshmi qe e di qe per kete cast, Elsa eshte ajo qe me ka teresisht.

Une e ndiej fundin qe po me vjen. Elsa e ndjen gjithashtu; e kupton sepse aq mire me njeh. Nxehtesia po me mbyt, goditjet jane me te thella. Dora ime kap belin e saj fort, dhe me nje ngerc te gjate, i mbush bythen me spermen qe me ka ndalur ne bark gjate gjithe kesaj nate. Elsa, e mbushur plot tashme, rrezohet lehte mbi divan. Frymemarrja e saj eshte nje melodi e ngjirur nga kenaqesia. Une afrohem shtrire prane saj. Thalia afrohet pa fjale dhe ulet tek koka jone. Na ledhaton te dyve ne floke.

Heshtje.

Pastaj Elsa buzeqesh, e qete, e cliruar si kurre me pare. "Kjo ishte nje ditelindje ndryshe," thote me nje ze qe te ngroh zemren.
Dhe nuk ka nevoje per fjale te tjera.