Rekord

Panorama eshte nje guesthouse me park pushimi, qe shtrihet ne alpet e bukura te shqiperise veriore, vetem 20 kilometer larg Thethit qe kush nuk e ka degjuar... Resorti rrethohet nga nje pamje e mrekullueshme e gjelber gjate te gjitha stineve pervec dimrit, kur gjithcka behet e bardhe nga debora ne mal e ne fushe. Pervecse ka pishine perjashta ne mes te oborrit, cdo dhome eshte e plotesuar me orendi, oxhak per zjarr me dru dhe dy dhoma gjumi e tualete te kompletuara me cka nevojitet per cifte a familje.

Une skam qene ndonjehere atje, madje skam qene as ne Boge kurre dhe si rrjelloje as ne Theth, por kam punuar per kete resort diku tre vite me pare; kam punuar kartevizitat, posterat, kam bere editime e fotomontazh dhe gjithcka tjeter qe ka te beje me paraqitjen online e zakonisht, puna jone ne web, si promovues, na i kthen ne miq - klientet. Ashtu sic me ka ndodhe edhe mua me pronarin e resortit, qe me perpara as e njihja por qe nga pune, shpesh me therret e shpesh rrijme sa here qe rruget e tija e sjellin ne shkoder. Dhe madje ka kohe qe me ka ftuar te shkoj te vizitoj resortin e tij per te pakten nje nate. Por pak kam qene i zene, pak punet pak rruget pak e dashura e re, vajza ime Ania qe se le vetem asnje sekonde diten as naten, dhe realisht se kam pase gjete akoma nje dite te pershtatshme. Por pse ta zgjas me? Pse ta shoh Anian si pengese kur realisht une mund te shkoj atje bashke me te?

Nuk kemi nevoje te diskutojme shume rreth kesaj, ne kemi muaj qe po e mendojme nje nate jashte qytetit ku te mund te ndajme disa deshira tonat qe akoma vec i mbajme brenda nesh. Dhe dy fjale, mjaftojne per te vendose: shkojme?, po!, dhe caktojme daten e neserme per tu nise, meqe eshte e shtune per koincidence e per fat dhe ashtu bejme, te nesermen e asaj dite, zgjohemi heret e leme me sms oraret e planet qe i kemi bere edhe nje nate me pare. Une dal perpara saj, dal para dreke e e pres ne kafe me celular ne dore sepse miku jone tashme qe eshte ne fakt miku i pronarit, do na shoqeroje deri tek resorti e ne kemi edhe dy ore per tu bere gati. Une kam ngrene me perpara, kam gjithcka gati per nisje pervec Anias qe rri ta pres ne kafe, duke numeruar cdo sekonde, derisa e shoh€¦ Oh Zot! Ka ardhe dhe qendron ne kembe aty perpara meje si ninxha, pa bere ze aspak. Me nje pale xhinse kazuale qe i shtrengojne bythen e i nxjerrin format qe une preferoj qe prej te pares dite kur e pata pare ne te sajen zyre, tinez, dhe nuk e di a me ngjan me nje alpiniste fale xhaketes xhinse me blu te erret e e me kepucet e kafta vjeshtore, apo ngjan me nje vajze te vogel te shkolles prej flokeve te lidhura bisht kali pas qe i bien i derdhen mbi canten e verdhe te shpines qe zoti e di se me cfare e ka mbushe aq plot. Une cohem me vrap nga tavolina ime, se dhe pagesen e pata bere ne fakt sa shkova ne pritje te ketij rasti dhe i afrohem ti jap nje perqafim e nje puthje e nje shtrengim te bythes sic e bej gjithmone derisa me bertet dhe jemi gati, bashke, te shkojme te behemi me shokun tone qe do na shoqeroje.

Sa njoftohemi me te, vrapojme hypim te dy bashke ne vendin e pare se ai ne fakt paska nje sprinter, hah, e pa vonuar shume sepse me oraret eshte i perpikte zoteria, marrim rrugen e gjate te ftohte e me shi per ne Boge. Dhe as nuk vojme shume, duke u puthe e perqafuar gjithe rrugen ne makine, se deri ne koplik eshte autostrada e me tej eshte rikonstruktuar e sa ne te filluar te pasdites ne jemi atje, bashke me sprinterin e bardhe te zoterise, jemi ne mos te oborrit te resortit.

Aty menjehere del na pret pronari, pronari qe eshte edhe klienti im, na pershendet duke na shtrire te dyja duart dhe na uron mireseardhjen duke na drejtuar per tek dhoma jone, qe eshte me e para ne radhe dhe me e aferta nga restoranti qe do e perdorim me vone, me siguri, se sbesoj te kete marre ushqime Ania ne canten e saj ngjyre kafe. Dhe sic na jep celesat e dhomes ne dore ai, Ania i merr vete dhe niset si ketrushe me canten e madhe te shpines qe vajzen time ma ben te duket vecse me e vogel, e une e ndjek pas, me nxitim, me kujdes qe mos rreshqas se ka filluar te behet pak keq oborri nga shiu...

--

Hapim deren, e gjendemi direkt perbrenda dhomes se vogel te ndenjes qe permban nje bufe te thjeshte ne njeren ane, nje kolltuk dopio poshte dritares dhe perballe, nje tavoline te vogel bashke me dy karrige qe ne me siguri do luajme nje loje me letra qe Ania I ka marre ne cante; sdo mend te kuptohet qe dhomen e kishin bere gati taman per ne. Aty ne anen tjeter eshte edhe oxhaku, qe me siguri do ta perdorim sonte por me vone€¦ Tani do vazhdojme te shohim edhe pak, ndihemi sikur erdhem ne shtepine tone; kalojme nga korridori, u hellim nje sy dy dhomave te gjumit, te kompletuara minimalisht me nje krevat dopio ku me siguri do kalojme njeren pjese te nates e tre krevete tek, qe me siguri do na mbeten per per pjesen tjeter te nates, dhe perfundojme bashke tek tualeti, vaska e vogel por e mjaftueshme per ne, se ne te vegjel behemi - kur jemi bashke, bejme gjera te vogla por me pasion te mall.
- A sdon me pushu pak?, me pyet ajo. - Na ka lodhe rruga pak e sonte kena me nej deri vone...
- Mire zemer, nis ti them, por pa mbaruar une taman fjalen, ajo eshte drejtuar per ne tualet, me siguri te nderroje rrobat e te liroje kembet nga kepucet e saja prej alpinisteje; kushedi sa rroba ka ne ate cante te malle...

Nderkohe qe ajo me largohet pak nga syte, une drejtohem per ne krevatin e mall dopio, lirohem nga rrobat qe gjithmone me duket se me shtrengojne kur kam Anian afer, le atletet ne cep dhe ulem mbi krevat, lirshem komplet vecse me bokserat e zeza dhe mbulohem me dyshekun e bute, qe duket se i paskan te punuar me dore, si shume gjera tjera ne kete shtepi...

Kaloj celularin ne silent duke u pergatite per nje gjume shlodhes e te rehatshem dhe shtrihem avash, pa zhurme, e mbyll syte duke e prite...
- Po flen babi kaq shpejt?, i degjohet zeri nga korridori, dhe pa hape une syte akoma me ze me goje aty, sikur do te me mbysi...
- Smujsha pa te puthe tu te pa ashtu, me thote, fjete kaq shpejt?

Une i hap syte per ta pare; ajo eshte aty afer shtratit, me nje bluze e tuta shtepie, floket e lirshme pak te lageshta dhe kembet e vogla zbathur, neper dysheme... I zgjas doren, e terheq pak prej meje dhe ajo sic e mbeshtet gjurin ne krevat, bie per pak siper meje, mbi gjoksin tim te zhveshur dhe me sheh paqesisht, buzeqesh pak sic e ben vec ajo qe se kuptoj e ben kastile apo ka linde ashtu, dhe me flet prape, "babi, te dua"!

Nuk di ca tjeter mund te bej vecse ti prek floket e ti zbuloj ballin, ti them se e dua edhe une sa zemren time, dhe ta puth ne balle, pastaj ne sy, ne hunde, ne goje... dhe te ndiej si trupat tane fillojne te gjallerohen, sikur gjetem uje ne mes te shkretetires. Ajo perkulet pak siper meje, nis te me puthi duke me vene duart ne gjoks e ne qafe, me puth duke me terheq plot pasion, sikur ka frike se po i largohem, po i ik... Po ku te shkoj? Ajo me ka perzene, me eshte ule ne preher me kembet e hapura dhe sme le te leviz asgje tjeter vec duarve qe ja shetis mbi shpatulla e ne shpine, gati si per ti thene "ma more frymen".

Ajo e kupton se tashme eshte momenti, sdo shume taktike; eshte me tuta te holla siper meje e une jam vetem me mbathje, me ndien te forte e te lagur kudo, dhe rreshqet ngadale nga mua e kalon ne njeren ane, ju jep pak poshte tutave sa per te me treguar se nuk i ka mbathjet aspak dhe me le ta vazhdoj une pjesen tjeter... Ania vazhdon te qendroje e shtrire ne ane, dhe une e le ashtu vec ia shtie njeren dore poshte tutave, nga pas saj, per ti preke mollaqet e fryra e krahun tjeter ia shtri poshte qafes, duke i larguar floket e derdhura me kujdes, per ti dhene nje pamje te plote qafes se bute e supeve, qe do nis ta puth pa kaluar te tjera sekonda, se eshte vajza ime e vogel e une dua vec ta dua e te kujdesem per te...
- Babi, me thote, jam tu plase per ty! Ban dicka me mua, tlutem...

Nuk i them asgje as nuk reagoj asesi per nje moment, vec vazhdoj ta prek pa ia ndare puthjet ne qafe e ne vesh, duke e ngacmuar ndonjehere me gjuhe, dhe ja zbuloj me shume bythen topolake per ta preke duke gjete gadishmerine e saj per mua, qe ska asnje frike se sot do arrije te kundershtoje dicka. Zbulohem ngadale pa e lene te kuptoje se dua tia bej suprize, dhe duke e mbajte mberthyer ne krahe, duke e thithe ne qafe e duke i ngacmuar thithkat ndonjehere, kur ajo i ka mbylle syte e ka humbe ne kenaqesine e buzeve te mia e te fantazise se saj, rreshqas brenda saj, me gjithe kujdesin e babit e pasionin e dashnorit te saj te marre qe terbohet sa here e ka ne krevat. Ajo i hap syte, shikon lart per te me gjete mbi buzet e saja duke marre fryme si i uritur dhe me shtrengon doren, shenje kjo, per te mos e ndale terbimin tim deri sa, te shterrojme bashke, ndoshta ne mengjes kur te zbardhi...