Me Elisen kemi vite qe njihemi, qe nga gjimnazi a me heret, i kemi ndare gezimet e merzite tona bashke gjithmone qekur shoqeria jone filloi pasditeve nen hijen e pemeve te pranveres, akoma pa e mbaruar te mesmen. Sot jemi dy njerez kaq te ndryshem, jeta na ka cuar larg fizikisht e me stil, une kam nje jete timen prej nje djali beqar ketej detit qe kercen lule me lule e ajo ka nje jete te sajen prej nje nuseje te perkushtuar pertej detit e edhe takimet tona jane ralle, mbase, gjysem dite ne vit. Pervecse ne Skype. Ne flasim ne Skype here pas here e rrefejme gjerat tona deri ne detaje e permallohemi per shoqerine tone te hershme, ashtu sikurse folem edhe dje... Dje, isha ne zyre ne mes te mbledhjes dhe tingulli i telefonates e shperqendroi te gjithe stafin tek po cmendej ne cepin e tavolines ku e kisha lene celularin, permbys, se po shkruanim pak me pare. Dola ne korridor, vura kufiet e hapa kameran dhe Elisa, sigurisht jo aq e bukur si isha mesuar ta shoh por akoma me shume kete dite, me byzeqeshjen qe i kishte shtuar dozen, trupin elegant e gjoksin e mall per te cilin shpesh e ngacmoj duke i thene se e ka prej silikoni - qendronte ne anen tjeter te videotelefonates, ne nje bluze e tuta te holla si neper shtepi tek po gatuante dicka aty ne kuzhine, vetem, por me pozitivitetin e embelsine qe e shoqerojne gjithmone. Pasi folem e qeshem shume gati si pa arsye sic ndodh gjithmone me ne, per mbi njezet minuta, afrohet tek kamera, dhe me nje qendrim te prere si per te me dhene nje urdher, me thote dicka. Por as qe e degjoj, ne fakt; kur u afrua aq afer, e kuptova se malli vec me kishte marre me shume per te e gjoksi mu fry nga deshira per tia helle krahet rreth qafes e per ta shtrenguar fort.
- Si the?, e pyes pak me ndroje, se nuk mund ta justifikoj dot mosdegjesen time me mendimet e mia perverse qe me erdhen sa ia pashe qafen e prerjen e bukur qe ka mbi buze.
- Du me ardhe neser, me thote, du me shku me nej nja tre dite te mami e paradite kam me kalu anej. Bela te thirri...
Une u gezova shume. U entuziasmova. U egzaltova! E nesermja ishte kaq afer e sigurisht qe do me thirrte se ne jemi miq te mire gjithe jeten, mua me ka marre malli kaq shume per te e edhe ate per mua, e di me siguri. U ktheva ne zyre per te plotesuar pjesen tjeter te dites por vec me trup, se mendja ime tashme e kishte mbylle orarin e saj, kishte kaluar ne te nesermen e po pergatitej per nje paraqitje sa me bindese te nje miku te mire qe e merr malli.
Te nesermen, komplet sipas planit, u ngrita heret, hoqa mjekren e bera nje dush e gjysem ore me pare isha ne kafe tek tubat, tek bari qe quhet The Red Bricks se aty pi kafe kur pres a percjell njerez a kur udhetoj vete. Ndenja aty perjashta, ne menyre qe ta shihja kur te zbresi. Dhe ashtu, vjen taksia e parkon krejt aty, para kembeve te mia, dhe Elisa zbret e syte i shkojne direkt ne mua. Duket kaq e lumtur, se di nese ngaqe me gjeti mua a ngaqe natyra e saj e tille eshte por syte i shndrisin e ashtu edhe mua kur e shoh, e ngrihem ne kembe i hap krahet e e shtrengoj fort, duke i nuhate qafen e floket e duke ia ndier ngrohtesine e gjoksit te saj mbi gjoksin tim.
- Mke mungua, i them, dhe e shtrengoj me fort si per tu bere nje me te.
- Edhe ti mua, me thote, dhe qetesohet per pak aty, mbi supin tim.
Dhe ulemi duke u pyet tek tavolina ime, perjashta, afer rruges, e porosisim dy Bitter. Rrijme perballe, se nuk dua ta torturoj veten e deshirat e mia duke e mbajte me afer e keshtu, gjithashtu, do mundem tia shijoj me mire bukurine, duke mos ia ndare syte asnje minute kur te flasim por duke mos arrit te prek me shume se duart. Sepse kemi shume per te fole, ka ndodhe shume qe nga dje kur folem ne Skype, do perserim prape gjithcka e do qeshim pafund e oren sdo e shohim asnjehere se nderkohe do harrojme planet e tjera. Tregojme per ditet tona ne pune, tregojme per kohen kur kemi qene ne shkolle kur per shume kohe as nuk e vinim re egzistencen e njeri-tjetrit derisa pastaj u beme miq kaq te mire sa do ndanim gjithcka, kohen dhe sekretet dhe shume emocione. Une sia ndaj syte aspak, e admiroj kur flet e shkrihet ne buzeqeshje por ne te vertete mendjen se kam ne cka thote por ne cka ben e si leviz.
- Sa do rrish ketu?, e pyes. Kam dicka ne mendje dhe nuk dua ta le te harrohet aty. - Pse nuk shkojm nga shtepia ime e pijme dicka? Se kam shum larg...
- Pse si ke 50 Euro?, me thote, dhe qesh.
- Po a si ke pru ti 50 prej jasht shtetit, i them duke qeshe edhe une. Ci do eurot?
- Na kishin kursy rrugen per ne shtepi, me thote. Kishim ndenje ketu afer..., dhe i jep kokes lart.
Oh siguriiisht, sigurisht, ajo po e con koken nga hoteli Red Bricks, se aq i ka suitat - vete i kam pase treguar e ajo si e krisur qe eshte e paska mbajte mend detajin. Dhe une jam kaq gati per kete moment, kam qe dje qe pergatis emocionet, mendjen, e trupin; jam rruar, depiluar, kam pastruar vetullat e madje edhe dhembet i kam lare nja tre here nga meraku. Levizim nga tavolina, me krahun qe ia hell tek beli kalojme nga dera kryesore - recepsioni, e per pak minuta ngjitemi tek suita - suita qe te dy ne mendjen tone e paskim rezervuar qe para se te takoheshim e eshte taman per ne te dy, gjithcka na duhet e kemi nevoje, nje vend i qete i paster intim, ne zemer te qytetit e aty ku askush sna gjen.
Elisa struket pak, si hyjme brenda, ne frike e ne emocione e kthehet ne te majte prej pasqyres, le canten aty dhe rri si e trembur, nuk thote asgje as nuk leviz vec me ka kthyer shpinen. I afrohem ngadale, i hedh duar ne bel e rreth barkut e e pyes me ze te bute nese ndihet mire.
- Esht kaq e gabume, me thote - ndodhi nji her nuk ka pse ndodh prap Eri...
Une nuk i flas asgje! E di se cado ti them do jete e tepert... Thelle me pelqen ndjeshmeria e saj dhe menyra si e perjetojme gjithcka kaq thelle, eshte kaq e intime, kaq e bukur e vecante e domethenese per ne te dy qe kemi qene shoke prej gjithe kohes dhe me duart qe ia kam rrethuar ne trup, e afroj me shume, nis ta shtrengoj per ti thene se une jam me te e ajo mund me besojne mua gjithmone, e se gjerat tona jane vetem per ne. E puth pak ne shpine, pak ne qafe e pak nga pak nis ti sillem nga gusha. Ajo eshte prape e ftohte, jo ne trup por ne sjellje, se ne trup eshte e bute e e ngrohte, une e shoh gjithmone te qeshur e te embel por ajo vazhdon te mos levizi, me duart e mberthera fort mbi raftin e pasqyres e mua sme pengon aspak pozicioni perkundrazi, vazhdoj tia shijoj me buze lekuren e bute ne heshtjen e qetesine e saj totale. Here pas here, duke ia ledhatuar trupin, i prek cicat si padashje edhe per tia kujtuar se une jam aty si shoku i saj qe do ti dhuroje cdo kenaqesi ajo se ka provuar kurre; me pasion plot zjarr si nga ferri per nje miqesi te paster si nga parasja.
Ka nje moment, gjate ledhatimeve te mia duke i preke trupin, qe ia vjedh nje a dy puthje dhe mjafton qe asaj ti dridhen krahet e ta kuptoje shokun e saj te mire e dashiren e eger qe po me zien mbi buze, nese jo nga temperatura e larte qe me ka pushtuar, atehere nga afshi e thithjet e etshme qe ia jap ne cdo moment ne buze e ne lekure. Elisen nisin ta leshojne forcat, avash dorezohet ne mua dhe krahet e leshojne, nuk qendron me dot e ngrire por kthehet prej meje e me sheh ne sy, pa me thene asnje fjale por me pyet me shikime, "ca kerkon Eri?". Me te njejtat shikime, une i pergjigjem shkurt, "ty", dhe e kap nga qafa e nis ta puth ta thith me force sikur dua tia shkyej buzet ne forme inati e hakmarrjeje per gjithe keta vite qe kemi qene shoke te qete, te heshtur ndaj asaj qe thelle-thelle, shpirterisht, na lidh kaq fort; pasion, epsh, dashuri e deshire per te qene nje, brenda njeri-tjetrit sa here bota tregon egersi ndaj nesh.
Elisa po mendon gjithcka si une, ashtu si po e rrefej sot, e pa me marre leje mi ve duart ne gjoks poshte bluzes, me puth e me thith pa as edhe nje pengese derisa me shtyn fort, me hell ne krevat e kercen mbi mua ne nje te marre fryme. Une ia zberthej ngadale kopsat e bluzes, ngadale se shpejt nuk arrij pasi ajo po tundet shume shpejt mbi mua... Ajo vecse qesh, qesh pas deshtimit tim dhe ngrihet vertikal mbi mua, sikur po kaleron, i zberthen vete bluzen e sytjenat dhe e leshon gjoksin e fryre ti tundet shume pak centimet larg buzeve qe po me dridhen per ti shijuar... Perkulem pak, e ajo me kap shpejt si tinez heq edhe bluzen time, e shtrihet serish mbi mua, me gjinjte e saj te fryre qe i shtyp mbi gjoksin tim. Vazhdojme te puthemi e te duhemi ashtu, duke mos u mjaftuar me nga asgje, duke kerkuar gjithmone me shume, dicka me shume per te mbushe trupin e shpirtin me emocion e kenaqesi... Une rrotullohem, duke e shtrire Elisen ne krevat dhe une kthehem siper saj, ia terheq shpejt poshte si ne flagrance xhinset e griheta e sic e shoh si po pulson per mua, heq edhe miat. Ajo me sheh ne sy dhe nuk ka pyetje kete here, gjithcka po shkon sic e kemi prite prej vitesh dhe une rreshqas lehte persipri, ia ze me goje gojen e saj, dhe ngadale rreshqas lehte brenda saj. Ajo leshon nje ofshame te lehte, gati si gjemim, nje ofshame te kenaqesise qe ma prek shpirtin, qe me ben te ndihem krenar, nje ofshame qe me kujton qellimet e mia, sot me shoqen time te mire te te gjithe diteve te meparshme, sot ne sezonin e ditelindjes time.
Ajo dorezohet ne pasionin tone, shtrin krahet lart ne krevat e me lejon ta puth duke mi shijuar buzet e qulleta mbi thithkat e saja te buta e te fryra ne epsh. Une vazhdoj te penetroj nxehte brenda saj; nxehtesia e saj gati po na shkrin te dyve e ajo nis te sillet si nje profesioniste, me kembet qe i ngre lart e me mbeshtjell nga shpina e me duart qe me shtrengon nga qafa me puth me etje sikur ka frike se po i ik, por thelle, brenda saj, ajo ndihet sikur eshte hera e pare per ne te dy, sikur eshte here e pare e saj e sikur eshte hera e pare e ime - me shoqen time qe kam ndare gjithcka deri sot, pervec nje krevati, e ajo po ndodh sot, ne hotel The Red Bricks - kur ajo, ne fakt, duhet te jete diku tjeter... Une sia ndal puthjet per asnje moment; te jem shtrenguar brenda saj me shijon shume, me shume, ndoshta me shume se thithkat e saja te kuqe qe ia torolas neper goje. Nganjehere me merr malli per bukurine e saj, dhe ngrihem lart mbi te - ajo buzeqesh si kastile, dhe une ia lidh te dyja duart bashke e vazhdoj ta penetroj fort, duke e pare sa e bukur eshte kur kenaqet, duke i treguar se kjo sdua te mbaroje kurre. Ajo, me buzet e saja neper dhembe, ndryshon pamjen per pak, dhe krejt jashte kontekstit, me pyet: "Eri, ca po ban?" Une nuk qetesohem aspak per ti dhene pergjigje, por afrohem e puth ne buze duke ia mbylle syte, dhe e rrotulloj me force, permbys, i peshoj mbi bel duke e shtrire barkaz me corcafin e bardhe te bere qull ne djerse, dhe e penetroj nga prapa, ngjit me te, te bere nje... I shtrire siper saj, duke e mbajte nga duart e duke e puthe ne qafe, i peshperis ne vesh, pergjigjen e ca me pyeti me pare, i them me ze te ulet nen ritmin e ferkimeve mbi trupin e saj dhe i rrefehem se po bej "ate ca e kam enderru prej vitesh..." Ajo vec ndihet me mire, i behet qejfi, kafshon buzen e saj qe me pas ja kafshoj dhe une e me thote te mos ndalem por te shperthej aty, brenda saj, ashtu sic vete dua te me thote sepse ashtu bej, bashke me te, duke e thithe njeri-tjetrin e duke u mbajte shtrenguar nga krahet, me gjithe forcen...
