Rruget, darkat, mbremjet, neten e vona zgjuar, e vetem sot gjetem pak kohe e mundesi te dalim bashke te blejme dicka... Anda ka nje party fundviti ne kompanine ku punon e ku do me marri edhe mua me vete, e une e shoqeroj neper butiqe qe te zgjedhim dicka me klas por shume seksi, edhe pse nuk eshte e veshtire - asaj gjithcka i rri mire me format e fryra dhe bythet e rrumbullaketa qe ka.
Por eshte nje nga ato netet ku butiqet e dyqanet jane hapur deri pak para mbremjes qe te pergatiten per festen, e vetem disa shites jane perreth, duket kaq i vdekur vendi - shkretetire komplet. Nuk duket as ndonje roje, dikush qe sheh kush hyn e del, as pastrues, e kamerat sigurise nuk e dime ku jane. Largohemi me vrap e gjejme nje butik ne fund te nderteses, hapur. Zgjedhim nja tre funde te ngushta te shkurtera, e nja tre bluza - me prerje e ngjyra te ndryshme, i marrim e ikim ne cep provojme. Anda me shtyn duke me vene duart ne gjoks, se si mashkull, nuk mund te hy me te tek dhomat zhveshjeve, aq me teper me nje femer - me duhet ta pres jashte.
Por jemi pak me nxitim, se te gjitha butiqet kane mbylle tashme - vetem ky i joni ka mbete. Anda hap kopsen dhe fillon te ule zinxhirin e xhinseve, e si me klithma po i shtyn fort poshte te zhvishet sa me shpejt te mundet, por sigurisht, kaq budallaqe sa eshte ajo - sot paska veshe xhinset me te ngushta qe kishte ne garderobe.
Po leviz shpejt, dyqind e dyzet kilometer ne ore, po shtyn xhinset e perpiqet te heqi edhe atletet ne te njejten kohe, kur "paf" - degjon krizmen e shuplakes time, doren e malle qe i perplaset fort tek mollaqet e saj gjysem te zbuluara, dhe doren tjeter qe i kalon perpara, mes kembeve, ku nuk eshte zbuluar akoma. Jam i sigurt se u skuq edhe ne vendet e fshehta, sic iu skuqen faqet, nga turpi dhe nga qejfi... Fryma ime eshte tek veshi i saj, dhe zeri i vogel qe i them:
- Ve bast se une ti heq me shpejt xhinset!
- Por zemer, jemi ketuuu...
Filloi te me kundershtoje, si ne proteste, por shume vone; tashme edhe ritmet e frymes i jane shpeshtuar nga frika. Ajo eshte teper e nxehte dhe e dhene pas intmitetit tone. Per gjysem sekondi, une i gjindem ne gjunje perpara, xhinset ia kam ule po aq poshte, dhe une po e nuhas gjithe deshire cdo qelize nderkohe qe i rreshqas poshte edhe mbathjet...
Ekstazia na perfshin te dyve, dhe ajo eshte komplet pavetedije per ofshamat e renkimet qe po i leshon me ze te larte ne nje dhome zhveshjesh, derisa fishkellima e njerit nga punetoret qe po shetit ne korridor na zbret te dyve ne toke. Anda kafshon buzen e poshtme per te mberthyer ofshamat qe po i arratisen, e une i hap pak kembet, nga pas, duke i ngacmuar bythen me gjuhe e duke i dhene shuplaka te lehta, vajzes mistrece, e pastaj duke i shtrenguar fort modhaqet me duart e mia te medha... Gjithmone i pelqejne ato levizje! Tani edhe ofshamat e mia jane te medha sa te saj, e degjojme edhe krizmat e kepuceve te rojes cdo here e me larg...
Dhe ne jemi vetem... Shpejt nderrojme pozicionet, si ying-yang, sepse ajo eshte ne agoni nga pamundesia te me ndieje ne gojen e saj. Eshte e uritur per mua, e ndersa me grith me thonj tek barku, me merr ne goje duke e shijuar ereksionin tim te forte; si pistolete, si te jemi ne nje skene krimi duke ju fshehe rojes.
Se di per sa gjate me thith, por ajo tashme me degjon ofshamat e mia qe rriten, e zemra fillon ti pulsoje fort per mua e do te jem brenda saj. E kuptoj per ca ka nevoje, e njoh mire tashme si i pelqen ta trajtoj si te ndyre - e kap me force e e ngri lart duke e mbeshte ne mur, e puth me kaq te nxehta e filloj ta qi fort, aty - si te mos kete te neserme, duke e shtyre pas murit. Me djerset qe na rrejdhin permbi lekure e Andan qe gati qan nga kenaqesia, ne ankth se mos na gjejne, une gjithsesi nuk do zgjas dot shume por i dal nga trupi, qe ajo ta kuptoje c'e pret; eshte ralla e saj te bjeri ne gjunje e ti mbushet goja me pasojen e asaj cka beri.
--
Dalim serish perjashta e nderkohe qe nuk kemi blere gje akoma per kete nate, degjojme se qendra po mbyllet komplet per sonte. Nisemi nga dera, paksa te djersitur, te kapur perdore, me rrezatim ne fytyre nga seksi i shpejte mrekulli qe patem, dhe degjojme serish punetoren qe na therret.
- E sheh cme bere?!, me bertet ajo.
I vetmi butik qe gjetem e mend'te na u moren, dolem duar bosh. Po tani? Shohim rreth nesh por me kot tashme, tashme te gjithe butiket rreth nesh jane te mbyllur. Kthehet nga une per tme thene qe une ja prisha mbremjen por kur sheh syte qe ende me shndrisin nga ajo cfare beme ajo nderron mendje dhe vec buzeqesh e me thote:
- Kalojme nga shtepia me mire, do gjej dicka te bukur nga ato qe kam.
Dhe ashtu bejme, nxitojme per tek shtepia e saj. Une e pres perjashta nen dritat pallateve te qytetit dhe te henes qe shkelqen ne kete fundvit si vete festa e fundvitit, ndersa ajo vrapon per tek dhoma e saj e gjumit e zhytet ne garderobe duke u ankuar se asgje nga rrobat qe ka nuk i pelqente mjaftueshem, por ska rrugezgjidhje, vesh nje fund te zi te shkurter me shume pala dhe nje bust, takat shume te larta e te holla ne kembe dhe vrapon perjashta per te marr mendimin tim nese vertete kjo veshje eshte aq e lezetshme sa po i duket edhe asaj.
Me gjen aty mbeshtetur tek dera me celular ne dore duke para fotot qe jam kam bere tinez, e une direkt ia hell shikimin qe nuk ia largoj dot me. Nuk i jap as kohe as te me pyesi per cfare erdhi se direkt me gjen ngjitur pas saj, duke i ardhe rrotull duke e pare nga koka-kembet me duart qe ia valvit lart e poshte permbi rrobat e reja ne perpjeke te gjej pak hapesire per ti preke lekuren.
Oh Zot, une kenaqem teper nga ajo cfare kam ne sy e ajo serish e gjen veten te dehur ne shikimet e mia epshndjellese e prekjet qe i rrenqethin mishin. Duke e pare si i zvogelon syte me siguri por ndien dhimbje nga eksisitimi e po laget e nxehet kaq shume nga deshira per mua e sidomos kur une i ndaloj pas, e e shtrengoj prej gjoksit tim qe te me ndieje edhe deshiren time per te - si ka marre forma.
Nuk duron dot, e harron festen, veshjen, oren... Do vetem mua, e pasionin tim brenda saj. Me kap nga duart, ashtu me shpine pa me pare futyren, dhe me terheq drej oborrit ku eshte tmerr i zi dhe ska kembe a shenje njeriu. Me ul ne nje divan te vjeter aty ne oborr dhe qendron pak ne kembe para meje duke u kenaqe tek sheh si veshtirmi dhe buzeqeshja ime djallezore theksohen.
Afrohet nga preheri im e me fut mes kembeve te saj nderkohe qe zgjas duart per ti preke kofshet, ngadale ia ngjis lart per ti gjete feminalitetin e saj qe po digjet per mua e ajo paloset para meje, me ze buzet me puthje plot epsh e me duar me hap nxitimthi zinxhirin e pantallona dhe ma nxjerr perjashta. O Zot, si mund me linte mbyllur ne keto pantallona te ngushta kur une po plas per te qee brenda saj?
Ngjitet ne divan aty anash meje per te me lene pak hapesire te luaj me bythen e saj qe e zbulon ndersa ajo perkulet e nis te me perkedhele te me llastoje ne gojen e saj, me puthje, kafshime te lehta e lepirje sa lart posht. E shijon kaq shume momentin, dhe mua, dhe kur e mbyll koken e stekes time ne goje e e thith fort sikur i ka nje borxh.
- Oh Eri, ti me cmend!, thote ndonjehere kur e liron gojen.
Por vetem kaq mund te thote e nis renkimet e ofshamat e cmendura te kenaqesise, pa frike se dikush e degjon. Nderkohe qe fillon e leviz si e cmendur lart e poshte, une me gishtin e madh i ferkoj klitin ndersa gjoksin ja kam marre komplet ne goje dhe ja thith, duke e pare si djersitet e skuqet nga kenaqesia qe nuk i eshte shuar akoma qe nga butiku. Qartesisht qe eshte afer, me kap nga floket, me shkund, me shtrengon, une vec leviz me shpejt ne drejtimin e gishtave te mi derisa prishet aty perqafuar ne mua, nen dritherime e klithma qe ka frike se ju degjuan deri neper lagje.
E sfilitur e me frymemarrjen ende te dale jashte kontrollit perplas koken mbi shpatullen time:
- O Zot, Eri!! Ti me cmend komplet...
- e di zemer, ne jemi me te miret; i them duke e pare ne syte gjysem te mbyllur e duke i ledhatuar floket.
- Me mire te cohem, mezi e bera kete kombinim rrobash e ti i poshter ma shkaterrove komplet!
Me puth, ne buze e ne faqe, dhe si nga fillimi vrapon brenda per tu sistemuar.
