Mariani eshte nje shoku im, qekur ishte klienti im dhe une kam punuar shume here per hotelin e tij; website, kartevizita, broshura e promovime online per t'i sjelle kliente e pushues te huaj deri jashte europes. Dhe ai e di se, si dikush qe punon online gjithe kohes, kam njohuri te pergjithshme ne elektronike edhe jashte profesionit tim e c'eshte e verteta sme ka kursyer aspak sa here ka pase nevoje, por edhe sme ka lene me ankesa - eshte kavalier dhe shume miqesor, korrekt, dhe e kupton shume mire pergjegjsine time. Madje edhe para nje jave me pati lene nje sms qe me kerkon te shkoj nga shtepia e tij te shoh nje IPTV qe i kishte dale jashte funksioni e djemte e sherbimit sja kishin marre persiper jashte garancie e e kishte menduar ti jepte nje dore timen para se ta hidhte ne kosh. Une e kam pase lene ne harrese mesazhin e tij dhe e rilexova vec dje, pra pas ca ditesh, fiks kur po nisesha per te bere nje pagese qe per koincidence, dyqani ndodhet afer shtepise tij pak metra larg qendres.
Ne fakt skam qene tek shtepia e tij ndonjehere por ma ka pase treguar vete ai; ka nje shtepi me dy kate ne periferi, te mbuluar me peme e mure te larta nga ku nuk hyn dot naten as diten - pa celes. Shkoj aty, i bie ziles portes se jashtme e pres jo shume minuta per te ma hape deren nga brenda dikush, ndonje familjar i tij me siguri. Hy ne oborr avash duke veshtruar cepat e oborrin, mos kot ka ndonje qen te eger a pitbull se nganjehere i kane qejf keta te qytetit, por oborri eshte bosh - ska as makine ne parkingun e hapur e ska. asnje levizje. Shtepia eshte kaq e zakonshme per nje vile te madhe, por e kendshme per dy veta qe jane ata - nja dhjete meter larg portes, afer deres kryesore, jane shkallet e metalit per tu ngjite ne katin tjeter nderkohe i gjithe oborri rrethohet me peme e bar. Duke pare aty ne oborr sa bukur qe e kane punuar rrethimin e kivit qe jane bere kokrra te medha aty afer murit gati per tu kepute, me shperqendron dikush qe therret nga nje distance e vogel qe as e di taman ca po thote se se kam as mendjen.
Duhet te jete nusja e tij. Ose e motra. Une nuk e njoh dhe nuk mbaj mend ta kem pare dhe ska dyshim qe se kam pare se do e mbaja mend me siguri; nese jo per shkak te kembeve te gjata qe nis tia admiroj sa e shoh nga poshte shkalleve nga oborri, e nese jo as per shkak te belit te holle a per shkak flokeve te erreta me onde qe I shpufuriten pak fale eres qe fryn e lehte se ajo ka dale krejt ne sfond, atehere fale gotes se verdhe argjend qe mban ne duar, ve bast, qe eshte vere e bardhe ne goten e gjate me bisht. I zbret shkallet ngadale duke iu shmange kontaktit tim me sy, dhe me afrohet fare prane, e me shtrin doren te me pershendesi.
- Ckemi, si ja kalon?, - me drejtohet ne thjeshtesi per te hape biseden. - Mariani nuk esht ktu. A kishe naj gja?
- Me ka thirre Mariani, I them ne siklet - se di taman pse po erdha thash ta takoj, - I them duke u shfajesuar, ne frike per qellimet e mia te mos me keqintepretohen nga ajo a nga dikush tjeter qe ndoshta po na sheh nga brenda a nga dritarja.
- Prit pak, me thote, dhe merr nje pamje buzeqeshje ne fytyre. Ngjan akoma me e bukur kur buzeqesh, duket e pafajshme dhe e sigurte ne pafajesine e saj. - Ti je shoku i Marianit, me thote, - kam ken dhe un ate dite kur keni pi kafe te kufini por un kam ndenje ne makin se kam ken pak e smure.
- Ah, po, i them - po e kuptoj pse e la kafen ne gjyse ai...
- A ke ardh per pune?, me pyet prere.
- Hmm, po, po ti pse ke ardhe?, i pergjigjem , e nis te qesh sikur jemi miq.
- Une kam ardh se jam nusja, me thote, dhe nis te qeshi edhe ajo.
- E cpune ka nusja ketu, e pyes me shaka, ca ban nusja ketu vetem ne gjith' ket shpi?
- Punet e shtepise, me thote, duke u shfajesuar edhe pse faj ska. Punet e shtepise dhe femije, haha.
- Kush ben femije?, - habitem une duke e pare se e re e paprekur eshte. Ti?!
- Ufaaa, nje vajze si yll, me thote, dhe ngre koken lart sikur ndihet krenare.
- Ska dyshim, i them une ne kompliment jo vec per ti bere qejfin. - Si te mos jete yll vajza me mamin si mise, vazhdoj une ne komplimentet e mia jo dhe aq te pasura.
Ajo buzeqesh ne kenaqesi, dhe sa nis te me thote dicka qe duket se do te ma ndryshoje temen per shkak te tonit te saj, e ripyes:
- Kaq e re?
- Per ca kaq e re?, ma kthen me pyetje, se sikur se kupton.
- Kaq e re dhe ke nje vajze?
Ajo sikur skuqet, nuk flet asgje per pak, pastaj ngre koken nga ana tjeter e me thote:
- Pse e re? Jam 25.
- Normal qe je e re, I them une. Shikoje vedin, dukesh si me ken vajza jeme. Un jam me i mall e as te dashur skam pas kurre.
- Pse sa je ti qe ban kaq habi, me pyet duke buzeqesh prape, sikur i iku edhe turpi. Sa je ti, 50?
- A dukem 50?! Me shiko ma mire. I pergjigjem duke ju afruar si pa te keq, qe ajo te mund te me shikoje vertete nga afer e te ma kuptoje gjatesine e moshes.
Ajo trembet.. Trembet sikur ca te jem a ca po dua te bej dhe spostohet pak nga mbrapa. Ndoshta dikush eshte perjashta tek dera e oborrit se mbase e kam lene hape a dikush eshte lart tek dhoma ku ajo doli a nje familjar a i shoqi, klienti im. Largohet prej meje e niset te hyje brenda, nga dera tjeter jo atje ku doli, duke ma bere me shenje ta ndjek se aparatura me pret aty poshte, ne katin perdhe', e une duhet ti hedh nje sy pasi per te ne fakt edhe erdha. E ndjek me sy, fillimisht pastaj me hapa, pasi me kap ne flagrance duke i vjelle shikime bytheve te medha dhe ma ben me shenje te mos e humb. Ecim nga korridori, ajo para e une pas aromes saj, dhe hyjme ne nje dhome te madhe, me nje TV plasma ne mur dhe ca kolltuqe, nje dhome qe ngjan me nje minikinema brenda shtepise se madhe. Ajo me sherbet edhe mua nje tjeter gote si te sajen; eshte vere e bardhe ne fakt, dhe sic me thote "te befte mire", drejtohet drejt aparatures e une e mbydh deren si padashje, si per siguri per cado mund te ndodhi gjate punes, por ajo kthehet prej meje me vrap, te me kapi ne gabim, te me beje verejtje per deren qe e mbylla dhe ashtu do bente vertete po ta lejoja, po te mos e kapja per beli e ta mbeshtesja per muri aty pa mberrite akoma tek aparatura. Tani po trembet vertete, akoma me shume, me shume se ne fillim se edhe levizjet e mija tashme kane marre domethenie - tani ajo e kupton se une nuk po e ngacmoj thjesht per te zbukuruar diten, por se dua dicka tjeter, dicka qe ne te vertete nuk ka lidhje me aparaturen qe duhet te rregulloj sot.
- Urdhno?!, me flet me ton, me flet dhe e shtremberon pak qafen sa te mos me lejoje te bej ndonje marrezi, kot, nese me shkon mendja.
- A e ke pa ti aparaturen?!, e pyes. Ca ka?
- Normal qe se kam pa, me thote. - Ca jam un te shoh aparaturat? Sjam teknike.
- Po je zonja e shtepis, - i them, dhe nis tia largoj duart prej belit , ti coj ngadale perpas saj aty ku i fshihen nen tutat e mendafshta mollaqet e fryra. - Nuk i ban zonja shpis tana punet?
Ajo nis te me thote dicka dhe une se lejoj te nxjerri asnje tingull, por e puth ne goje e e mbaj shtrenguar fort. Me duket se e zura pa fryme, i dridhen duart dhe me shtrengon me inat - fillimisht i pelqen por pastaj me shtyn e me iken nga perqafimi ku po perpiqesha ta dorezoja. Merr fryme fort ne cep te dhomes, pa i drejtuar me syte prej meje e me le ne pritje plot kuriozitet per levizjen e saj te radhes; levizje qe do vije pasi e ka marre gjithe dyshemene me sy e pasi i ka shetite edhe neper mure.
- Si e pate emrin?, me pyet si kot, sa per te ika nga tema ku po mundohesha ta fus me djallezi.
- Ca duhet emri?, i pergjigjem une, me kast, se nga aty varen shume gjera, edhe rregullimi i IPTV-se.
- Po si munesh ti me hy neper shpi e me ba ca don?, me thote pa me shikuar ne sy, se ka frike, ka siklet, tashme ajo e di se une mundem te bej cdo marrezi tjeter...
- Pse a s'duhet?, i kunderpergjigjem prape me pyetje - se tani do ja mbyll gojen me cdo kusht, sdo e le te flasi me. Ajo po mi terbon mendimet me qetesine e butesine e saj ne trup sikur asgje spo ndodh, ne pafajesi duke mos kuptuar asgje nga qellimet e mia a duke u trembe pak. Por fati i saj i mire e ka cuar te veshi nje bluze e nje pale tuta te holla sot, qe ja nxjerrin format komplet e me duket as sutjena nuk ka - duket e bute e e ngrohte ne gjoks e nisem drejt saj ta prek nderkohe qe ajo e ka mendjen tek pyetja qe i bera pak me pare, ndryshe nga une, ska harruar akoma se duhet te me thote se une "jo, sduhet te hy neper shtepi te bej ca te dua". Por pa e filluar akoma pergjigjen e saj, une kam hyre tashme - kam hyre ne shtepi fillimisht e brenda gojes saj tani, me gjuhe thelle gati deri ne fyt. Duart i dridhen prape por tashme e kam mberthyer e se le te levizi teksa ajo skuqet ne fytyre e merr temperature ne trup sa here e prek, ajo vec po zien... Koken e ngre lart nderkohe qe e mbaj shtrernguar e si pa qellim e nxjerr qafen e bardhe tia puth nuhat tia thith pa i heqe duart qe ia shetis poshte tutave ne mollaqet e lemuara! Ngadale e shtyj e shtrij siper tavolines pritjes qe ndodhet ne mes te dhomes - e zura pa mendje se i kishte syte e mbyllur, e sic e shtrij nis ta puth jashte gojes ne gushe e ne qafe, ngadale, ne gjoks, duke ja mbajte duart te shtrenguara te shtrira siper tavolines se xhamit qe inshallah spo na thyhet...
Ajo kerkon prape te flasi, te beje pyetje e te shpjegoje gjera pasi bluza nis ti zberthehet e gjinjet e fryra i shperthejne perjashta si dy tullumbace... Une me thithkat e saja neper buze, ia mbyll gojen me doren time te malle e se le te ankohet, te bertasi a therrasi e ta degjojne komshinjte; nuk dua te me akuzojne pastaj per hajdut e per abuzim te prones private. Dhe ajo i kupton qellimet e mia e ngadale, nis te me mirekuptoje, te me mbeshtesi duke u dorezuar ne rrembimin tim te pasionit. Po aq ngadale, duke ruajte qetesine e heshtjen e saj e duke mos ia ndare syte - nga syte qe me se shumti i mbyll nga turpi i asaj qe po i ndodh pakez jashte vullnetit me teknikun e televizorit, ia zberthej krejt bluzen qe vec nga dy pulla po mbahej e tashme mund te shijoj ne nje pamje te plote cicat e rrumbullaketa me maja te thepisura gjak te kuqe. Ajo, se di ne do te me largoje apo te me shtjeri me shume perbrenda por here pas here me shtyn perposhte duke me vene duart ne floke e une vendos ti bindem e te rreshqas nga barku e kerthiza, me gjuhen perjashta duke ia rreshqite permbi lekure deri poshte, nga kerthiza, mes kembeve te gjata, mbi tutat e rreshqitshme. Duket kaq e bute e e fryre perbrenda tutave te holla, taman sic me pelqen mua, taman per tiu pershtate cdo manovre, dhe nuk vonoj per ta zhveshe e per te zbuluar se ajo po zien, qull, e ndjesia ime me tregon se po pulson ne uri, si pas nje agjerimi te plote gjate gjithe kesaj dite te nxehte me shprese te marri shperblimin pas perendimit e une prandaj kam ardhe sot, te shperblej, duke sherbyer, e sbesoj se do mund ta pres perendimin. Ia rreshqas doren brenda avash, te butesia e saj, lageshtia e ngrohte e nis ta ledhatoj me kujdes e dashuri, kurse aparatura qe duhet te rregulloja? Oh, as qe po me kujtohej me!
Trupi ka pak qe po i nxehet, duart nuk po i dridhen me por duket se vec po i shtohet forca e besimi teksa me shtrengon me fort e tenton te me marri nen komande tek me terheq duart e buzeqesh si per te me dhene te kuptoj dicka.. Nganjehere dua ta pyes a ti flas por nuk eshte momenti i fjaleve, per me teper qe sja di as emrin, kerkesat a deshirat por kjo eshte gjithcka ne pergjegjesine time tashme, jam une tekniku qe duhet te kuptoje gjithcka pa fjale. Ngrihem ne kembe aty afer, ngjit me tavolinen e xhamit, e pa ju afruar shume akoma ajo me terheq nga xhinset e me zberthen si te ishin pullat e saj qe ua di permendesh masen. Une isha gati per te, qe me pare kur po putheshim shtrire siper tavolines transparente, isha bere i forte dru e i nxehte, e ajo vec me sheh per pak sekonda ne sy, shkurt, por fort, aq fort sa u prezantuam dhe u njohem sikur te kishim mbaruar bashke universitetin, a te kishim qene ne nje kurs kercimi qe zgjati dy vite, e pastaj, pasi merr nje buzeqeshje djallushje ne buzet e kuqe, rrotullohet ngadale, e kthehet permbys siper tavolines se vogel... Une ia zhvesh tutat krejt pa pertese, e pa frike se tavolina po na thyhet a dicka tjeter, e e terheq nga beli afer belit tim, qe kombinojme perfekt pasi une ulem me gjunje ne dysheme e i ngjitem asaj pas bythes... Ajo i shtrin duart perpara, duke me lene te kuptoj se eshte krejt vec e imja e une mund te bej cte dua me te, dhe ashtu do bej menjehere, pasi e ferkoj pak mes kembeve e ngjeshem lehte po aty... Ajo leshon nje britme te embel, nje britme konfirmimi se gjithcka eshte perfekte tashme mes nesh e une i vendos duart ne bel per ta dakortesuar, e e shtyj lehte brenda saj gjithcka kam, plot pasion e deshire, e mall - edhe pse eshte nje zone krejt e re e pa fantazuar per mua, por ndihem si ne shtepine time tashme, fale mikpritjes saj fillimisht me pije e fjale te bukura e tashme me ofshamava engjellore qe ajo leshon. E mbaj ashtu ne ritem, nganjehere si padashje duke shkuar me thelle brenda e duke i egersuar pakez gjemimet derisa ajo kthehet prej meje, me shpine siper xhamit e une ia marr kembet siper qafes time... Asaj i pelqen ky pozicion, i pelqen kur ia mberthej kembet e se le te levizi sipas vullnetit te saj por e penetroj me force duke e lene te lire te perpelitet siper tavolines e te gjemoje rende nganjehere, pa frike se na degjojne tashme, por me kenaqesine qe sa vjen e i shtohet e pak nga pak po behet "e paperballueshme" per ne. Pas disa momenteve, ajo terhiqet nga shpatullat e mia e me lidhet me kembe rreth belit tim, me njeren dore qe ma hell rreth qafes e me tjetren qe ferkon veten, klitin e saj qe po i digjet prej epshit e kenaqesise. Buzet i dridhen, edhe krahet e te gjitha gjymtyret, e une e ndiej se ajo eshte kaq afer fundit te saj te lumtur e une nuk jam larg prej saj, por me durese i rris ferkimet e tona brenda nesh derisa ajo shperthen, me britma, qe duket se eshte orgazma e saj me e mire qe para dhe gjate marteses! Ajo shtrihet e bie si pa ndenja para meje, por me buzeqeshje ne trup e ne fytyre e vec per pak, dhe nis te me masturboje si ne falenderim derisa dhe une shperthej siper saj, me volum si nje zjarrfikes, per ta vizuar me vija te bardha si krem ne bark e ne gjoks deri tek gusha...
Une bie prapa aty afer tavolines permbi kolltuk, i lodhur sa ska me, shtrihem, dhe asnjeri spo flasim as po shikohemi vec po i mbajme syte ne tavan, per disa minuta, derisa... "a e rregullove aparaturen?", - me thote.
Une nis ta qesh, nis te qeshi edhe ajo me mua e e kupton se jo vec pyetja por gjithcka tjeter qe nje cmenduri... Por as po e gjenim dot pulsantin as siper tavolines ku u shtri ajo as siper kolltukut ku u shtriva une dhe mendoj se per sot, skam te tjera energji a deshira per te punuar. Mendoj se i bera punet e mia.
- Tesh vij nji here tjeter apastafat, i them, dhe me nje leter te laguar neper duar, dal perjashta e e kaloj me vrap porten, para se te degjohet ndonje zhurme makine ne oborr.
