Nje shoqe e re

Nje shoqe e re

Ka kaluar ora 22 e ato jane ne katin e siperm tek bari i Meridian-it. Ajo ka ardhe serish ne Shkoder, per te dyten here tek une, e kete here bashke me ne, ne anen tjeter te tavolines, Tomi, djali qe udhetoi me mua nga Italia e ne krah te tij Lea, e dashura e tij, qe si heren e fundit kur e pashe, mban nje kanatiere me krahet e barkun perjashta e nje fund te gjate deri tek sandalet me rripa.

Te qeshurat skane fund me cdo trokitje te gotave te Chivas-it qe here pas here po derdhen permbi tavline, e cdo histori qe po tregojme. Vetem Lea nuk po qesh shume. Edhe ajo ka pire shume kete nate, por duket pak e shperqendruar ne gallatat tona. Ajo qe pershtypjet e para per ne nuk i pati aspak te kenaqshme - sonte, po sillet ndryshe, dhe me shume kureshtje po sheh te dashuren time, nga buzet sa here qe flet e nga sandalet deri tek kofshet poshte fundit.

Eshte gati mesnate, une kam harruar se duhet te nxjerr online nje nga projektet qe ka punuar se fundmi e pas pak minutash sdo kem me akses. I kerkoj Tomit te shoqeroje meqe ka makinen e koha nuk pret shume, e nderkohe i them Andes me ze te vogel si me shaka:

- Nuk vonojme shpirt, pi dicka me Lean dhe mos e ngacmo shume...

E puth tek buza me puthjen tone unike e bashke me Tomin dalim e zbresim poshte me nxitim... E mberrijme tek zyra ne pese minuta. Kam frike se nuk do kete shume kohe; i kerkoj Tomit te ulet bashke me mua ne tryezen ngjitur e te punoje sipas komandave te mia ne menyre qe te mbarojne te pakten jo shume larg orarit - se fundja ai copy-paste do beje, e te kthehemi tek vajzat qe po na presin me shume mall e sdo u shtyhet dot pa ne; ato jane dy karaktere te ndryshme, ne ralle perpiqen ti flasin njera-tjetres por disi shikohen si me inat, kush e injoron me shume tjetren.

Nderkohe qe Tomi po me ndihmon me projektin ne zyren time, Anda kam mbushe nje tjeter teke e Lea te dyten. Po flasin, po shoqerohen avash-avash me njera-tjetren, ne menyren e tyre. Anda po mban rolin kryesor teksa i tregon historite e saja prej nje vajze me shpirt te hapur eksplorues, e Lea e degjon kaq e fiksuar ne te pa ja ndare syte, nga goja e trupi, gjithmone me buzen e saj te poshter neper dhembe...

- Te pelqen ky byrzylyku?

Eshte nje pyetje bombe e Leas, pyetje nga asgjeja, komplet jashte kontekstit e ska asnje lidhje me kengen per te cilen po flet e dashura ime... Lea hap borsetin e saj te zi e tregon nje byrzylyk te bardhe me nje kristal te kalter e me ca shkronja qe nuk lexohen.

- E kam dhurate... Por nuk eshte i natyres time. Te shoh si te rri ty.

Spo kuptohet aspak. E as ajo nuk shpjegohet me shume, ngrihet nga pultroni i saj, kalon ne anen tjeter e ulet afer Andas nderkohe qe kjo e fundit e sheh me shume kureshtje.

- Ma zgjat doren, i thote. - Nuk te kafshoj.

Oh, pikerisht kete do, kete te cmenduren ta kafshoje! Spo kupton asgje askush. Kjo i zgjas doren si e trembur, pa dite akoma per ca behet fjale taman e ca shkruhet ne ate byrzylyk - thjesht spo di si te veproje. Lea i shtrin byrzylykun rreth dores shume avash e me kujdes, duke e shikuar ne sy me nje buzeqeshje embelsisht te djallezuar.

- Po cfare...

... tenton ta pyes. Por Lea e leshon menjehere byrzylykun qe e kishte mberthyer tashme, e i vendos gishtin tregues permbi buze, qe te mos flasi aspak... Anda po skuqet nga turpi se mos dikush tjeter po i sheh ne kete skene te cuditshme, e po i hap syte si e trembur duke pare Lean e cila sikur ve buzen ne gaz me nje shikim te voket e deshirues...

- Te kam ne mendje qe ate dite, - i thote me ze te ulet qe del nga thelle brenda saj. - Ka dicka ne ty! Nuk e di cfare e sa thelle, por do e gjej...

Dhe i afrohet me shume, pa ia heqe gishtin nga buzet, e duke tentuar ti ferkoje kofshet nga perposhte fundit, per te zbuluar ate qe po kuptonte nderkohe; se vajza e humbur kishte filluar te dridhet, se po digjet nga frika e kureshtja... Ngjitet akoma me fort, pergjate trupit te saj, e duke u pare thelle e fort ne sy, Lea e puth persiper gishtit te saj qe e mban tek buzet e Andas... Cfare tensioni! E cfare habie e frike qe kjo e fundit ka e as qe e imagjinonte nje skene te tille, ne mes te nates, ne nje bar ku per here te pare vjen. E ndersa kam ngrire e tera, Lea e mban ritmin e saj te puthjeve kaq afer buzeve te shoqes por pa ja ndeshe akoma, duke e preke e ferkuar lehte nga gjoksi me njeren dore, e me doren tjeter qe po e rreshqet me lart poshte fundit per ti gjete piken e saj me te ndjeshme. Obobo, ka filluar te laget nga prekjet e levizjet provokative te Leas... Sa ajo e zbulon kete, buzeqesh edhe nje here si per te fundit, para se ti heqi gishtin nga buzet e tia zere ato me buzet e saja zjarr. Duke ja ngacmuar me shume delikatese klitin e me qetesi se mos dikush e kupton, Lea i hell doren tjeter rreth shpines per ta terheqe pak, e me trupat ngjitur tashme perballe njera-tjetres e me cicat qe po i shtypim bashke, puthjet fillojne e shtohen, me gojet qe po hapen me fort me gjuhet brenda njera-tjetres. Nuk po u intereson aspak a jane ne nje vend publik dhe nese dikush po i sheh; deshira e nevoja qe kanr per njera-tjetren vetem po shtohet. Tashme Lea po tenton te ja hapi me shume kembet, po kerkon te futet me thelle brenda saj, por Anda e nderpret:

- Jo! Dalim me mire... Erin e njohin ketu...

Ngrihen nga tavolina, e dashura ime aq e shperqendruar sa harron faturen madje edhe canten e saj, por shpejton para Leas e po e pret ne ashensor.

- Ja canten qe e harrove, i thote kjo e fundit sic me gjen te strukur ne ashensor brenda, duke e prite. - Kurse pijet i kemi nga une sonte...

Sa mbaron fjalen, qe dera ashensorit mbyllet, Lea e mbeshtet viktimen fort pas xhamit te ashensorit qe sherben si mur, i shtrin duart anash, e zbret me goje poshte saj, me frymemarrjen e saj, duke e provokuar ne maksimum aty ku e shketa po zien per tu qire fort. Lea eshte kaq e mire, ajo e di ca kerkon nje femer e cilat jane pikat e kenaqesise se saj, e Anda po e shijoj kaq shume cdo prekje e fryme te saj mbi te... Ashensori ndalon ne fund te nderteses, por ato nuk i ndalojme aspak puthjet e kafshimet kudo neper trup, edhe pse persiper bluzave... Dalin nga ashensori, vetem pak metra me tej, e ulen ne barin jeshil...

Ka kaluar mesnata, as nuk ka shume drita perreth, e vajzat jane ule ne gjunje afer njera-tjetres, perballe, e shikohen ne sy sikur pyesim; a jemi gati? Cila do filloje? I ulin fundet e mbathjet shpejt, por jo bluzat, dhe pa ja heqe shikimet njera-tjetres ulen afer ne barin e bute, me kembet e kryqezuara ne pozicion gershere... Kapim duart, terhiqen pak e fillojne bashke si dy shoqe te mira ferkimet e kliteve tyre tebuta... Dhe vazhdojne keshtu, duke e shijuar me shume cdo prekje e cdo levizje bukrine e njomesine e njera-tjetres, derisa Lea nxjerr nga canta dildon e saj te zeze te madhe sa nje letrik dore, por qe nuk ndricon; eshte sterr i zi.

- Ikim ne shtepi?

Eshte shume vone... Ne qytet nuk ka asnje zhurme, vetem dritat neper pallate dhe ndonje prozhektor; por qetesi absolute... Te dyja bashke per ne shtepine time, permes pedonales me drita plot, duke fole me ze te vogel per gjerat e tyre e duke e shijuar bashke ecjen duke komentuar deshire e tyre te perbashket; deshiren per kenaqesi dhe seks te cmendur pa limite!

Nderkohe... Une mbaroj pune dhe dal nga zyra bashke me Tomin, e telefonojme vajzat por ato nuk pergjigjen... Me siguri do kene shkuar shtepi, ne e marrim rrugen avash...

Komento dicka
Dergo
Social Media
Mbi Materialin
Materiali i publikuar ne kete rrjet, eshte i natyres argetuese dhe nuk perfaqeson keshilla profesionale apo rrefime autentike mbi ngjarje reale. Materiali, gjithashtu, nuk ka per qellim te ofroje udhezime specifike per rrethana te vecanta dhe nuk duhet te merret si baze per ndonje vendim, per te ndermarre veprime, apo per te mos marre masa per ndonje ceshtje qe mbulon. Lexuesit duhet te marrin keshilla profesionale aty ku eshte e pershtatshme, para se te marrin ndonje vendim te tille sic pershkruhet ne materialet e faqes.