El final non-destino / Nje tuke me emrin Gloria / (s7ep1)

Vec kur udheton, pasurohesh duke shpenzuar.

#shetitje #turizem #lume
Kam qene nje motorrist i rregullt per shume vite e shpesh e kam shijuar motorrin jo vec me nje xhiro deri buze lumit a nga liqeni por edhe me udhetime te stergjata derisa marmida nxirrte flake. Jo sportist me kostum e cizme dhe jo as nga ata tipat me mjeker te bardhe me Harley qe ben zhurme e zgjon gjithe qytetin por nje vozites modest qe ben njeqind kilometer cdo dite, duke respektuar cdo rregullore pervec kokores; sepse mbaj gjyslyke gjithmone, dhe a nuk eshte edhe shprehja, "burrat e vertete nuk perdorin... masa mbrojtese"?

Ne nje shetitje, ne nje pasdite te nxehte vere, e le shtepine heret qe te me gjejne akoma ne rruge rrezet e fundit te diellit. Eshte edhe Gloria, e ftuara ime per kete fundjave qe nuk jemi lidhe akoma ne SMS por e di se kur te mberrije ne shkoder, plani i saj eshte Ura e Mesit. Se keta shetitesit, jane edhe te cuditshem; ku hane ku flene ku lahen, ata jane vec ne rruge pafund por te lumtur e te shendetshem gjithmone, si mos tu mungoje gje.

Pas rreth gjysem ore rruge se aq eshte e distanca e pikes turistike te ures, pak pa mberrite atje, nderrohem ne rruge me nje vajze qe fytyren sja shoh dot ngaqe floket i fufuriten por format i ka te kolme dhe gjokset i tunden lirshem ndersa u jep kembezave te bicikletes. Kofshet e kembet i ka komplet perjashta fale xhinseve te shkurtera dhe canten e madhe se ka heqe fare nga shpina e sic e shoh une me vemendje, edhe ajo koken e ka prej meje. Ndoshta me njeh! Prit prit! Eshte Gloria!

Gloria, eshte nga Ankaraja. Eshte nje vajze e bukur ne te 30-tat, floke te verdha me onde qe i mban te shkurtera dhe forma te kolme, e buzeqeshur e me sy te medhenj, qe shetit boten vec me nje celular dhe nje cante me rroba qe e ekspozojne thuajse gjithe trupin; te pakten kete po shoh sot e keshtu duhet te jete gjithmone, se kaq e bukur ngjan, topolake rrumbullake. Sot paska ven edhe nje rreth ne koke per tu siguruar qe ondet nuk i bien ti mbulojne syte e bukur. Sa e embel qe duket; do ti flisja edhe po mos ta njihja. Por tani e njoh.

Ndal motorrin; kthehem ne mes te rruges i afrohem te ecim pak cift dhe ajo me sheh aty, trembet nje here e ndalet anash rruges ngaqe me njohu ose ndoshta sme njohu e do te me thote ta le te qete;

- I was just passing by and I thought...

- OMG, Erik?!, me nderpret ajo. - Ca po ben ti ketu?, me pyet ne anglisht, sikur une te jem nje jasht-tokesor; harron ajo se une ketu jetoj.

- Po kerkoja ty, i them, dhe qeshim pak te dy. Hajde, parkoje bicikleten dhe le te pijme dicka. Apo te shkojme te bejme ca foto?

Parkojme aty ne ane mjetet e udhetimit, e bashke zbresim poshte, tek ura, e ngjitemi avash deri ne maje te saj, ku zeme vend e nxjerrim celularin; ajo per te bere ca foto te vendit e ca selfie e une per te pare dhe nje here profilin e saj ne menyre qe te formuloj disa pyetje ngacmuese prej nje zoterie. Ndryshe nga sot, qe gjysmen e bythes e ka perjashta; ne foto te profilit te saj ajo shfaqet teper "e bute", me kostume mbledhjesh, menge te ngushta e canta me ngjyra, diku me lule diku me caj diku me cigare diku me kafe neper duar. Por sot eshte komplet ndryshe... Ajo vrapon sa andej ketej duke zene poza per foto e une vec e veshtroj me kujdes e me pak lakmi, duke menduar ta ftoj per diku.

- Hey Gloria; hajde ikim poshte, le te bejme disa foto atje...

Ajo hell syte poshte, sheh ujin qe mbulon shkembinjt' e bardhe, sheh pemet, hijet, diellin qe shkelqen lart dhe ngroh dhe i pelqen gjithcka. Me ben me dore ta ndjek dhe me te shpejte e kalojme uren, dora-dores zbresim poshte dhe kercejme me kembe ne uje e ja plasim se qeshures te dy; duke u ngacmuar e duke luajte me duar, qe ndonjehere si per ta ngacmuar une i ndesh bythen duke e gjuajte ne forme provokimi por ajo nuk reagon aspak keq vec me sheh e me thirr "messy boy" ndonjehere, derisa pastaj me zgjat celularin e saj e me kerkon ti bej disa foto dukme luajte me ujin e lumit, poshte ures bukur qe shtrihet permbi Kir.

Une pozicionohem ne ane ne gur, ajo shkon me tutje;me tej ku rrezet e diellit nuk i mberrijne ne sy por vec ne bel e kofshet e bukura ndersa buzeqesh e ben me duar nga ekrani. Pastaj nje tjeter foto me tej, pastaj disi me larg, e duke levize neper ujin e ceket ndersa une i kap me kujdes profesionisti cdo levizje te llastuar qe ajo ben ne nje zone qe per here te pare po e eksploron. Ndonjehere ngacmohemi me fjale ndersa ajo pas pak me afrohet e me lag me ujin e lumit, duke me ftuar ti bashkohem.

- Come on, Erik, hajde me mua.

Dhe duke vrapuar per nga une, bie ne uje, komplet e tera me rroba e behet qull, vec me koken qe e mban lart mjaftueshem per te mos lage floket e per te me share mua;

- You nasty boy!,

... nderkohe qe une, i shkreti, si kam asnje faj.

Ajo ngrihet serish ne kembe, avash, aty afer meje, e bere qull, tashme i vjen pak turp dhe po ndihet si budallaqe por une ia kthej gjithcka me te qeshur duke e fokusuar ne kamera e duke i thene te buzeqeshi pasi duket fiks si nje "wet chicken". Ajo, duke buzeqesh, me afrohet edhe me shume, une i mbeshtetur ne gur e shikoj me kenaqesi per pastertine e ciltersine qe shfaq, dhe ajo afrohet edhe pak me shume, e mbeshtet koken te kofshet e mia duke qendruar mes kembeve te mia dhe me pyet:

- Ti je guide ime, a nuk po me ngacmon teper?

Duket kaq e pafajshme dhe e bukur, fytyra i shndrit te uji i lumit dhe sillet kaq ngrohte me mua sikur njihemi prej nje jete. Une e ul celularin ne gur aty, se di nese e fika kameran apo jo por ajo cka di eshte se po me zgjohen shqisat e pasionit duke e pare ne syte e mellenj e qerpiket e gjata si fije peri. E ledhatoj pak ne faqe, duke e pare ne sy e duke ja mbajte doren ne fytyre e ne floke avash me doren tjeter qe e coj tek zinxhiri i pantallonave e pres konfirmim. Ajo buzeqesh pa thene asnje fjale sikur nenkupton "mos ki turp", dhe si mace qendron mbeshtetur e ferkohet me shume tek une.

Natura eshte e qete... Ne jemi poshte ures ku askush smund dyshoje dicka e shume meter me tej degjohet vec ndonje zhurme e larget makine e qetesi absolute. Une i jap zinxhirit poshte me njeren dore, terheq pak prej vetes vajzen me doren tjeter, dhe si ajo sme ka kundershtuar aspak, ariu im polar del nga strofkulla e tij dhe me nje prekje, eshte ne kembe gati per gjah.

Por nuk do gjuaje; nuk do gjuaje dot. Sepse gjuetarja e vertete i qendron aty afer duke ja ngule syte sikur do ta perpije. Ajo sheh prej meje sikur po nenkupton "a mund ta prek?" dhe nen buzeqeshjen time, e ledhaton pak me dore, i afrohet me afer me gojen qe e hap vec sa nje filxhan dhe e merr brenda ariun polar, deri ne fyt.

Une i hap syte fort nga kenaqesia, kurse ajo i mbyll pakez po nga kenaqesia, dhe fillon te me masturboje me buze e me gjuhen e bute qe ma sjell perreth kokes se forte sikur tashme jemi goxha familjar. Ndersa ajo vazhdon te beje punet e saja, une e prek lehte ne shpine duke e ferkuar e ajo e kupton se duhet ta ngreje bythen lart; pa e nxjerre karin nga goja, une i jap nje shuplake ne mollaqet e zbuluara nga xhinset e shkurtera dhe ajo buzeqesh e i pershpejton ritmet e saja kur degjon krizmen qe ushetin si nje "go".

Vajze profesioniste; nganjehere me nxjerr nga goja e me lepin poshte, deri tek topet e fryra sa dy tope tenisi te mbushura plot e pa mi ndare syte akoma vazhdon te me masturboje ndersa une e kam tret' veshtrimin tim larg ne horizont. E ndiej se jam gati te zbrasem, duke e pare bythen si i tundet ndersa ajo me tund karin e ngrihet avash ne kembe pas sinjaleve te mia, mi vendos gjinjte ne fytyre ashtu pa e heq bluzen e une i prek bythen pak, ja shtrengoj pak me fort; ajo e ndien karin si zmadhohet, profesioniste bjondja qe vjen nga turqia, dhe e drejton gryken nga uji e me shperthimin tim vijezon me tej afresket qe duket sikur shkruan emrin e saj me qumesht te bardhe permbi lume.

***

Kjo shenon eskperiencen time te pare; takimin e pare me turisten e pare, qe pergatit nje varg te gjate takimesh shpresoj, nga ku mund te prezantoj bukurite natyrore te veriut shqiptar.