- Si e ka ajo loja si kena pas lujt bashk mas shkollet, Erik?, me pyet Giselda duke na pare ne sy te dyve e duke prite tia konfirmoj idene e saj argetuese. E ka fjalen per lojen me te thjeshte me letra ku nga disa letra permbys, ai qe kthen me te mallen - fiton. Kjo ka qene loja jone e preferuar pas leksioneve, zakonisht, ajo i perziente shpejt, i kthente dy pllaka permbys e kush kapte me te mallen, zgjidhte pijen per te pire a filmin per te pare ne celular me ekran te mall, qe ndodhta ta shihnim gjate mbremjes duke fole e komentuar me ndonje gote afer.
- Pllakator e ka, - i pergjigjem, i habitur nga cfare i erdhi ne mendje por dhe i kenaqur si ajo akoma e mbante mend lojen tone te para gati kater vite, ne shkolle... Nderkohe qe Natalia eshte akoma out, spo kupton per ca e kemi fjalen, Giselda i jep nje ndihme; - Eshte nje loje e thjeshte, luajme ne te tre, dhe kush ka letren me te malle i jep denim atij qe ka letren me te vogel.
A nuk eshte gjithcka e qarte, e bukur dhe argetuese, kur e luajne me shume se dy veta? Cfare ideje brilante per nje loje letrash qe nuk kerkon llogari per te fituar por humor e fantazi per te sjelle argetim, nje loje letrash, qe fitojne te gjithe ata qe luajne e ku smund te kete as hile...
Natalias i duket interesante, ndoshta jo aq argetuese sa humbesi te hiqte dicka nga rrobat e lehta te pranveres, por mjaftueshem argetuese sepse ne jemi shoke te mire, bashke qeshim edhe nga asgjeja, dhe eshte muaji i prillit; nuk ben ftohte aspak, rrobat jane te pakta e loja e letrave do mbaronte shpejt ne ato kushte... Ulemi kembekryq ne dysheme, kurse Giselda merr pakon e letrave nga nje sirtar ne dhome, dhe sa hapim nga nje RedBull qe sa na i solli bashke, i perzien e i kthen permbys ne tre pllaka... Shikojme njeri-tjetrin ne sy, ne sfide, ne pritje se kush do marri cilen bllok letrash i pari e jemi ne emocion si para nje ndeshje te malle sporti kur ne fakt jane vetem tre letra loje... Dhe eshte Natalia, sigurisht, me seriozja nga ne te tre, me e guximshmja e me e egra, qe e kthen me vrull bllokun para saj. "Samo moja" [thjesht timen] thote, dhe zbulon nje 10 romb, qe fiton ndaj Giseldes me nje 2 zemer, dhe, tashme e pret denimi vajzen e vogel. - Ne brini! Samo sam zagrijavanje [mos u merzit, kjo ishte per nxemje]. Oprashtam ti [do te te fal kete here], i thote ajo, duke e sfiduar me nje shikim te thelle kercenues, dhe merr letrat ti perzieje e ti ktheje permbys per nje tjeter raund.
Giselda spostohet pak... E mori kaq seriozisht sfiden dhe, ne frike, merr letren para Natalias si per ti marre fatin e mire; 5 spathi, 6 spathi letra para meje ne doren time, dhe nje tjeter 10 per Natalian... Kjo ja merr me te qeshura, si nje shtrige neper filmat fantastike pasi ka gjunjezuar gjysmen e botes. - Uuu, loja po nxehet. Bravo Giselde, neshto jazhe [na sill dicka me te forte], - i thote shoqes saj, e cila ska rruge tjeter por te cohet menjehere ne kembe, e na sherben nje shishe konjak Skenderbeu qe ja pata sjelle une nga Shkodra, jo se ajo eshte nje fanse e ketyre pijeve, por se na pelqente nganjehere ta pinim bashke, ne raste si sonte, kur luanim letra... Ajo e ka shoqe Natalian, e ka zemer e edhe pse po i jep denime si nje armike, prape e do fort. Sjell shishen e ja ploteson gjysmen boshe te gotes se RedBullit, e ja mbush asaj fillimisht se asaj po i bindet per shkak te lojes, e pastaj edhe mua, e ul shishen fort ne dysheme gati per ta thyer dhe merr letrat i perzien e i kthen permbys ne tre blloqe: "Merrni!"
Natalia fiton serish me nje As, e mund per te treten here rallazi Giselden qe edhe pse me nje Kupe zemer, mbetet pas Krajlit tim spathi. Une hesht; shtrengohem ne vetvete, shtrengohem fort te mos te qesh tek shoh fytyten e saj tashme ne inat e nerva ne pritje se cdo ti urdheroje fituesja. Natalia, per nje moment nuk thote asgje, vetem nxjerr Marlboro-n gri nga borseti saj, ja hell Giseldes mbi preher: - Find a lighter, I sluzi mi, dusa [gjeje nej cakmak e mer sherbe, shpirt]! Giselda nxjerr nje cigare te holle nga paketa, ja vendos mbi buze e ja ndez pa e prishe pozicionin kembekryq qe po rrijme te tre. Gjithmone i kam adhuruar keto skena mes dy vajzave shoqe, qe depertojne thelle neper fantazite e mia inspiruese dhe gati te shthurura; bashke jane si nje Ying-Yang, cka ska njera e ka tjetra dhe cka nuk ben tjetra e ben njera, duke formuar nje rreth perfekt ne pozicionin e Ying-Yang-ut. E ne kete skene artistike, me Natalian qe i fryn tymin e cigares shoqes time te zemres, une marr letrat, i perziej e i kthej permbys: "Vajza!?"
Giselda merr nje 5, e Natalia mbetet e fundit me nje 4, duke humbe ndaj meje qe kete here kam Jan romb, e une mbytem ne mendime; dua te ndez situaten, ta shtoj urrejtjen mes vajzave, se e e di se ato jane te pandashme, te pandalshme e te paturp, ne cdo plan e cmenduri, e e di se cdo urdherese imja do zbatohet pa medyshje... - Nat, kerkoi falje shoqes dhe puthe ne qafe, i them tek e shoh te gatshme per aksion. Ajo i afrohet ngadale Giseldes, ia vendos doren mbi kofshe duke ja gjete te shtrira kembet pergjate parpas meje, e i kerkon falje duke e puthe ne qafe shume lehte, duke e zene me syte e mbyllur e koken e ngritur lart... Giselda e shijon gjithcka, e shijon duke buzeqeshe lehte me puthjet e embla qe shoqja e zemres i jep ne qafe e ne gushe, e i pergjigjet edhe ajo me nje puthje te sajen. - She is cheating [ajo po ben hile]!, - bertet Natalia, dhe e kap per qafe per ti dhene nje tjeter puthje me me shume egersi. - This is fairplay [kjo eshte loje e ndershme]. Let's play again [luajme serish], dhe i kthen letrat edhe nje here.
Natalia merr me vrap letren para vetes; 7 zemer! 7 spathi edhe une, fiton Giselda me nje As, dhe sic e do loja, ajo do na denoje te dyve. Shtrihet permbys, mes nesh e siper letrave te kthyera. "You both kiss my ass now [te dy me puthni bythen]" na thote, qe duhet te jete edhe urdheresa e saj, hakmarra e lojes te piset qe i beme me pare.
Perkulemi pak te dy, e fillojme ta puthim lehte nga siper xhinseve te ngushta qe ja nxjerrin mire format. Tashme se kam per here te pare bythen e saj te fryre e me siguri as Natalia; ato ndajne bashke kaq shume kohe e kaq shume ngjarje qe nga vera e vitit te shkuar kur Natalia pati jetuar ne shtepine e Giseldes, ne kete shtepi qe jemi edhe sonte, per plot dy muaj. Giseldes i pelqejne levizjet e buzeve tona siper mollaqeve te saj, te fryra e te shtrenguara nga xhinset qe ja nxjerrin si dy tope te mellenje llastiku. E grithim ngapak me dhembe duke e ferkuar e ndonjehere padashje buzet e mia perplasen me ato te Natalias - te fryra e plot leng, siper bythes akoma te pazbuluar te Gisit, qe kam kaq kohe qe e dashuroj! Te treve na pelqen cdo levizje e ketij pozicioni, por Netalia nuk mjaftohet me, harron se jemi thjesht' duke kryer denimin e lojes, e nis ta ledhatoje Giselden, nga kurrizi e nga kofshet, me puthjet qe vec i shpejton e i embelson ne gojen time - kjo nuk eshte me nje loje!
Giselda nis te buzeqeshi, ashtu me koken permbys, i pelqen cka po ndodh e avash, na e zbulon krejt bythen qe te luajme siper saj, si te duam ne, jashte denimit... Natalia kthen nje tjeter gllenjke nga pija qe e ka perbuze, per tua lene rallen kafshimeve te lehta, per mua here pas here e per mollaqet e Giseldes qe te dy cmendemi pas tyre. Avash, nis ta ferkoje me gishta e kjo Gisin po e cmend, e une smund ta le ashtu por i heq Natalias kanatieren e gomuar, e mbetet gjysem e zhveshur me lekuren e bardhe te barkut e thithkat e thepisura ngjyre roze.
Letrat jane te shpufurisura para nesh, e nderkohe qe vajzat kenaqen bashke me njera-tjetren ashtu si vetem ato dijne - une i perziej e i le gati serish per nje tjeter raund. "Oooh", ofshan Giselda, e i shpufurit serish, nen ritmet e gjuhes shoqes saj te zemres qe po e ngacmon neper pikat e saja me te ndjeshme e duke mos gjete asnje pengese nga tutat gati ne fund te kembeve...
"Do you really want to play cards, still, Erik?", me pyet Natalia. Vertete deshiron te vazhdosh me letrat? "A nuk eshte kjo me e bukur se letrat?" Sigurisht qe eshte, bytha e fryre e rrumbullake e Giseldes, e bute, e me format qe e cmendin e eksitojne mendjen deri ne piken e fundit, eshte dorezuar ne ferkimet profesioniste te Natalias. "Hajde Erik, jedi me" [afrohu Erik, me shijo mua], dhe me drejton pas shpines saj, siper shpines, qe une te nis ta puth me deshire e perkujdesje si per nje femije. Te shoh si kenaqet shoqja jone poshte nesh, e te ndiej embelsine e lekures Natalias neper buze - eshte kaq e mire, eshte parajsa per mua. E ledhatoj e puth e ndiej, ne qafe ne trup ne shpine e ne bel, deri tek llastiku i tutave Adidas - qe ngadale po i zbresin poshte per ti zbuluar bythen e tonifikuar te nje modeleje.
"We need you here, Erik" [na duhesh ketu], me therret, duke me nderprere planet e mia te djallezuar mbi te.... Afrohem afash, afer saj, siper asaj tjetres... E gjora Giselda, ashtu e shtrire permbys e me syte e mbyllur ne kenaqesi, po ndien kaq fort prekjet e shoqes se zemres, eshte kaq e ndjeshme, kaq vulnerabel, e prekjet e lehta me buze nuk i mjaftojne me. Natalia zgjat doren e me takon lehte, e ashtu me te njejten lehtesi buzeqesh si ne hile tek kupton sa ne forme kam ardhe, sa mire e sa gati jam - per te realizuar gjithcka kemi ne fantazite tona. Duke e mbajte njeren dore ne bythen e fryre te shoqes saj, dhe me shikimin lart duke me pare ne sy, me zberthen me doren tjeter e me zbulon komplet. Ajo eshte njeshi, i adhuron te tilla momente e pa mi ndare shikimet ne sy gati per te me perpire, ne fakt, hap gojen avash e me merr brenda, te gjithin... I mbyllim lehte qerpiket per pese sekonda, sekondat e takimit, dhe une se zgjat me por ia shoqeroj levizjet duke i ledhatuar floket e duke i ferkuar cicat qe i tunden si nen komando, e vazhdojme ne kete ritem derisa... Derisa jam gati... Per shoqen tone te shtrire permbys e qe po na deshiron kaq shume ne heshtje!
Natalia, me sigurine e saj dhe aftesine e lideres, sic ka qene gjithmone mes ne te treve, e merr gjithcka ne kontroll; duke me dhene zemer me shikime, me drejton mes kembeve te shoqes sone qe e duam shume, per t'i detyruar asaj nje klithem te forte kenaqesie nga nxehtesia e fortesia ime qe i shkojne si ne suprize. Giselda leshon nje ofshame te thelle, qe kthehet ne nje varg ofshamash prej levizjeve tona ne sinkron, te shokut saj me te vjeter qe po i eksploron trupin ne thellesi e ndersa shoqja e saj e zemres i mbyll gojen te mos bertasi. Ka nje dekade, gati gjysem jete qe e kam deshiruar trupin e format e saj e bythen e saj e sot jam ngjeshur pas saj me shoqen e saj qe ngjan me nje striptiste; cme mbetet tjeter vecse te shijoj nje moment paradiso qe do ta kujtoj gjithmone neper shkrime? Pas pak momenteve ne ofshama te buta kenaqesie, Natalia kalon para nesh duke perfituar nga pamundesia e shoqes per te levize, dhe i rreshqet poshte tutat qe une smunda pak me pare, per te zbuluar deshiren e gadishmerine e saj per te mos u ndare nga grupi. Qendon ne dysheme, me kembet qe i hap fort e afrohet ngadale duke i zene gojen shoqes qe po "vuan" nga presioni e egoja ime per ta pase femren time.
Giselda mire e di cka i pelqen shoqes tone, ato kane kohe qe njihen, kane kohe qe rrine bashke - mesojne bashke e eksplorojne bashke e nuk i mban aspak inat nga loja qe i beri pak me pare, perkundrazi, i pergjigjet me nje buzeqeshje te embel te sajen dhe buzet qe i fryn per tia mbuluar delikatesine e saj, aty ku asaj i pelqen mbi gjithe egzistencen.
