Rrefime / La falsa Esperanza / Prishje Plani; Perfundim (s3ep5)

Planet quhen te realizuara kur arrihet qellimi edhe nese nryshon rruga; A do ja dali Anda me planin e saj?

#rruge #makine #quick
Bie mbi trupin tim duke zgjatur duart e saj per te liruar duart e mia qe sapo i leshoi, e perqafuan fort.
- Te dua! - me thote, dhe ashtu fjetem per te na gjetur mengjesi bashke.

E mengjesi vjen kaq i nxehte e i dashur per ne, na gjen fjetur bashke, te zhveshur, te ngjitur, sikur asgje dhe askush tjeter nuk egzistont, pervec trupave tane dhe asaj qe ndiejme per njeri-tjetrin. Ajo i ka syte e mbyllur akoma... Une ngrihem pak, dal pak me lart ne jastek, dhe po i shikoj fytyren duke adhuruar butesine e shkelqimin e saj prej nje engjelli. Nuk mundem me e e puth ne ball, e ne sy, e ne buze, e serish ne buze, e prape ne buze e tani filloj edhe ta thith pak e ta lepij, deri sa dua ta zgjoj... Ajo buzeqesh sikur e ndien por eshte akoma ne gjume e une perfitoj, e puth edhe me shume, derisa me ne fund zgjohet...

Kaq e qete! Zgjohet kaq e dashur e e embel.
- Miremengjes! - me thote, e me perqafon sikur kam kemi kaq vite pa u pare.
Ne perqafimet e puthjet e mengjesit, shohim padashje oren e e dime se ajo duhet te levizi, duhet te kthehet ne Tirane. Ngrihemi bashke nga krevati, vishemi, vrapojme para pasqyres e nderkohe qe ajo po ben tualetin, une po rregulloj floket e mjekren e veshtrimet i kemi ne pasqyre, kryq, tek njeri-tjetri.
- Dua te vij me ty! - i them sikur skam asnje plan tjeter ne bote.
- Dua te te percjell e pastaj kthehem vete...

Zbresim bashke ne ashensor, pergjate korridorit, nga parku para hotelit e deri tek makina, me mendime e fantazi neper koke qe nuk kane te sosur, e une qe here pas here ndaloj hapin ti shoh bythet kur i ferkon duke shnderruar kembet. Hyme brenda e ajo ndez makinen, nderkohe qe une rregulloj gjyslyket tek pasqyra.

- Kemi harruar dicka? - me pyet.
- Jo!, i pergjigjem une. - pervec muzikes...

Ajo hap radion per muzike rastesore, dhe ne sfond eshte cuditerisht ajo kenge qe ka kaq domethenie per ne; lirika poetike, e gjalle dhe shume emocionale, ajo kenge qe jo vetem na nxorri gjumin por po na shton edhe koneksionin mes nesh.

Tashme kenget nderrohen njera pas tjetres ndersa ne ecim e nderkohe qe ne ecim duke biseduar per eksperiencen e bukur qe kaluam. Eshte dite kaq e plote, me diell, xhamin e ka lene pak te hapur dhe era qe hyn i valvit pak floket. Pak edhe bluzen... Zot, kjo me ka cmende mua! Une serish eksitohem, kaq shume, duke i pare cicat qe sikur duan te dalin nga bluza qe po valvitet, e kofshet qe levizin poshte fundit duke drejtuar makinen, se kuptoj nese vertete i nderron kaq shpesh pedalet apo po me provokon?!

Une e shtrij doren ngadale, i prek kofshet e rreshqas siper... Ajo sikur nuk e ka mendjen, i hap pak kembet duke me lene mundesi te shkoj me lart, dhe po ne ate pozicion, duke i dhene makines, tashme me njeren dore, e te djathten e shtrin nga une e me prek persiper xhinseve. Me ledhaton ashtu, si per te thene "ckemi", duke me hape nga pak zinxhirin... Eshte e poshter ajo dhe i kupton te gjitha situata gjithome, nuk ka nevoje per fjale.

Po ecen me avash, e ka ngadalesuar shume makinen se nuk e ka me mendjen tek rruga e sdo te na helli diku ne kanal... Une rrotullohem me shume prej saj, dhe pa ia heq njeren dore nga plaga, tjetren e vendos poshte bluzes e dal lart avash. I kap cicat, ia shtrengoj pak e ia ferkoj thithkat me gishtat qe i ujtis ne buzet e saja te njoma sikur po ja shkyej, me mend, se realisht e prek shume lehte.

Ajo ka filluar te eksitohet nga ferkimet qe po i jap, fjalet qe i them e levizjet e forta te gishtave brenda po e sjellin kaq ne qejf, sa po i ndiej zbutjen e lageshtiren neper dore... Ajo me hap me shume zinxhirin, dhe ma nxjerr perjashta. Te fryre! Sic e do ajo! Dhe perfiton nga kamja automatike e makines, nuk i duhet as dora e djathte tashme per marsh, se ajo e ka marshin aty tek une, tek ferkimet e rreshqitjet permbi mua. I pelqen kaq shume fortesia asaj... Fillon te me masturboje avash e me pas me force, ne ate pozicion...

Derisa e ndal makinen komplet! Anash rruges! Dhe nuk thote asgje! Vetem merr fryme me nje pamje serioze ne fytyre... Spo e kuptoj!
Zberthen bluzen e i leshon te lira cicat t'i tunden, ngrin pak fundit qe une te kem hapesire e me perkulet siper meje, me merr ne goje dhe po me thith duke me shtrenguar sikur i kam nje borxh. Eshte bere zjarr, po zien, e une e shtrij edhe pak doren per ta arrite, duke i feruar mollaqet e fryra, duke e kape si ne faqe ne fillim, pastaj me njerin gisht duke i ledhatuar vrimen. Cdo shenje eshte e mire!

Une filloj ofshamat emia te lehta e ajo disi me shoqeron... Xhamat i kemi te hapur, era e fresket na ferkon pak trupat, dhe ne sfond tani eshte nje tjeter muzike, ngjan si nje tjeter kenge e jona.
- E dua brenda kete! - me thote me nje ton urdherues.

Oh, pse te me urdheroje? Une po vdes per te, me solli kaq shpejt dhe dua vec te vij brenda saj. Ajo ngrihet nga sedilja e saj dhe pa aspak kujdes por me te shpejte, kthehet me shpine nga une, fundin e ka te ngritur qe me pare dhe mbeshtetet siper meje qe po e pres. Koka eshte aq e fryre sa gati po pelcet, habitem si e zuri brenda... Rreshqet kaq lehte brenda saj, dukshem qe ajo ishte gati dhe e vullnetshme... Ajo vec tundet me shume brenda meje sikur i njeh mire keto pozicione... Edhe ofshamat... Une e le te lire, sia prek me trupin, por me njeren dore i masturboj klitin e me doren tjeter duke i ferkuar bythen me gishtin e mesit pakez brenda saj. Dhe ajo kercen siper meje si mbi nje kal... Ne bertasim me fort te dy, duke u frymezuar nga njeri-tjetrin, me xhamat e hapur por sna e ndien. Kthehet me fytyre prej meje, me buzet afer buzes time per te ndier zjarrin qe buron nga ne por pa thene asnje fjale, vec me nxit te shpejtoj... Dhe aty, ne makinen e saj, nen tingujt e kengeve tona prishemi bashke te dy, si me skenar, me buzet ngjitur, nen te njejten frymemarrje.

Dhe sa ka mbaruar kenga, Anda, kalon ne sedilen e saj, e ndez makinen dhe duke qeshur per ate qe beme e per planet qe prishem, nisemi per Tirane.