Jo gjithmone perendim

Teksa qendroj ne dritare, e shoh njerezit si vrapojne,
Humbas ne mendime, kujtoj te shkuaren tone.

Mendoj per dashurine, qe kemi pase kohe me pare,
Shpirtin me shprese te pasur, zemren plot me zjarr.

Por dita eshte teper e bukur, per te pase trishtim,
Keshtu qe buzeqesh permallshem, per secilin kujtim.

Ne kemi pase shume fjale, por dhe jemi kenaqe plot,
Kohe te mbushura me jete, e ndonjehere sy te mbushur me lot.

Ama dielli do rilinde neser, sdo rrije ne perendim,
E une duhet te strukem brenda, pa ty dhe me besim!