E SHKUARA KA RENDESI
E shkuara eshte si pasqyra e vogel e makines qe qendron gjithmone mbi koken e shoferit - kur i jep makines, duhet shohi gjithmone prapa, sepse e ndihmon te eci perpara me ndihmen e rruges nga ka rene, deri aty, dhe nuk lejon dicka nga prapa ta perzeje...
SEPSE DUKE NDRYSHUAR TE SHKUAREN, NDRYSHOJME HISTORINE
Eshte argetuese te shohim filma dhe emisione qe i perkasin nje kohe qe nuk eshte e jona. Dhe nuk e kuptojme taman, nese ata personazhe qe kujtojme ne ato ngjarje, kane qene vertete ashtu, apo ashtu na duken ne. Kete nuk e dijme kurre. Por ca ndodh nese korigjojme te gjitha gabimet e ndodhura ne te shkuaren dhe i mbushim me veprima te drejta qe mendojme sot? Nuk e dijme ca, por kete perpiqemi te bejme me te shkuarat tona.
POR KUJTIMET JANE VETEM PAK TE VERTETA. ATO JANE GENJESHTRA...
Kujtimet nuk jane njesoj sa here qe i sjellim neper mendje apo ne bisede. Kujtimet jane rikonstruksione te te shkuares, bazuar ne pikepamjet qe ne kemi ndaj botes sot. Dhe kujtimet ndryshojne, pak nga pak. Ato luhate. Filtrohen. Kuptohen! Ndryshe e shohim boten kur jemi 5 e ndryshe kur jemi 50 - gjerat jane akoma njesoj, por ne e shohim boten ndryshe gjate fazave te ndryshme te jetes.
Philip Zimbardo thote ne nje nga librat e tij, libri Thinking, se "paradoksi i perspektives kohore, eshte diçka qe ndikon ne çdo vendim qe beni, duke mos qene plotesisht te vetedijshem". Kujtimet tona jane te verteta vec per shkak te kuptimit qe u japim sot.
Mendjet tona nuk i perjetojne gjerat qe jetojme ne nje menyre te drejtperdrejte. Sepse ne mendjen tone, eshte si te kemi tre gjendje; jane vete kujtimet, jane mendimet mbi to, dhe pervoja (apo efektet) qe kemi fituar mbi to. Nese pyesim veten rreth dickaje qe ndodhi nje dite vite me pare, "si ishte ajo ngjarje" dhe "si duket sot se ishte", mendja jone shkon ne konflikt, sepse kujtimet duken here te teperta here te mangeta.
KESHTU E SHKUARA MUND TE BEHET SOT
Mendja ju jep kuptime, definicione, dhe realitet konrekt kujtimeve tona ne nje menyre te fuqishme. Dhe aq mire e ben mendja jone kete, sa duhet te sigurohemi qe truti na funksionon mire dhe pozitivisht.
Menyra si e shohim te shkuaren tone, shume pak tregon per ca bejme ne te tashmen. Njerezit qe e shohin te shkuaren pozitivisht, atehere kane me shume mundesi per te qene te lumtur, te shendetshem, dhe te sukseshem - sot. Nga ana tjeter, njerezit qe e shohin te shkuaren negativisht, kane tendence te jene me nervoz, me ankth, e me vetevleresim te ulet.
DHE E SOTMJA, NDRYSHOHET
Ashtu sic e ndryshojme te sotmen, ashtu e ndryshojme edhe te shkuaren, thjesht, duke ndryshuar menyren si ndihemi ndaj saj. Sepse ndersa askush nuk mund ti ndryshoje ngjarjet e te shkuares, kushdo mundet te ndryshoje qendrimin ndaj tyre. Dhe truri jone, ne kuptimin e vertete te fjales, e definon boten ne te cilen jetojme, duke ndryshuar fokusin, qendrimet, besimin, dhe keshtu mund te ndryshojme komplet realitetet tona.
Dhe kjo nuk eshte iluzion. Nuk eshte as vec nje pretendim. POr ne vertete mund ta ndryshojme te shkuaren, si te sotmen, duke i dhene definicione dhe ngjyrosje te tjera.
Tony Robbins, filantropist e author, thote se "nga dhimbjet e mella, vijne dhurata te mellaja, por ne duhet te kuptojme domethenien e tyre." Sepse e vetmja gje e sigurte ne jete qe mund ta kontrollojme, eshte menyra si shohim gjerat rreth nesh. E kjo eshte magjike. Pikepamja eshte gjithcka na duhet. Duke pase pikepamje pozitive ndaj te shkuares, mund te fitojme shume pikepamje te tjera pozitive ndaj te sotmes.
Nuk ka te mire ose te keqe pa ne, ka thjesht perceptime. Ka nje te shkuar, dhe ka nje histori qe ne ja themi vetes se cfare do te thote ajo. Ne mund ta ndryshojme historine tone, nga e shkuara ne te tashmen, sepse mendja eshte nje vegel magjike; kthehet ne kohe, si nje film, si nje liber, dhe mund ta ndryshoje boten. Edhe te shkuaren.
E kur te na kujtohet e shkuara jone serish, te ngreme disa pyetje ndaj asaj cka ndodhi; pse ndodhi? Ca mesova? A ndodhi per mire? Dhe shpejt do fillojme te shohim si e shkuara behet dicka tjeter...
Sepse ne e ndryshojme boten, kur e shohim pozitivisht.
Dhe te ardhmen.
Dhe te tashmen.
Dhe te shkuaren.
Sepse ato ndodhin njekohesisht, cdo dite, gjithcka...
Ato jane thjesht ashtu si ne i trajtojme." />
E SHKUARA KA RENDESI
E shkuara eshte si pasqyra e vogel e makines qe qendron gjithmone mbi koken e shoferit - kur i jep makines, duhet shohi gjithmone prapa, sepse e ndihmon te eci perpara me ndihmen e rruges nga ka rene, deri aty, dhe nuk lejon dicka nga prapa ta perzeje...
SEPSE DUKE NDRYSHUAR TE SHKUAREN, NDRYSHOJME HISTORINE
Eshte argetuese te shohim filma dhe emisione qe i perkasin nje kohe qe nuk eshte e jona. Dhe nuk e kuptojme taman, nese ata personazhe qe kujtojme ne ato ngjarje, kane qene vertete ashtu, apo ashtu na duken ne. Kete nuk e dijme kurre. Por ca ndodh nese korigjojme te gjitha gabimet e ndodhura ne te shkuaren dhe i mbushim me veprima te drejta qe mendojme sot? Nuk e dijme ca, por kete perpiqemi te bejme me te shkuarat tona.
POR KUJTIMET JANE VETEM PAK TE VERTETA. ATO JANE GENJESHTRA...
Kujtimet nuk jane njesoj sa here qe i sjellim neper mendje apo ne bisede. Kujtimet jane rikonstruksione te te shkuares, bazuar ne pikepamjet qe ne kemi ndaj botes sot. Dhe kujtimet ndryshojne, pak nga pak. Ato luhate. Filtrohen. Kuptohen! Ndryshe e shohim boten kur jemi 5 e ndryshe kur jemi 50 - gjerat jane akoma njesoj, por ne e shohim boten ndryshe gjate fazave te ndryshme te jetes.
Philip Zimbardo thote ne nje nga librat e tij, libri Thinking, se "paradoksi i perspektives kohore, eshte diçka qe ndikon ne çdo vendim qe beni, duke mos qene plotesisht te vetedijshem". Kujtimet tona jane te verteta vec per shkak te kuptimit qe u japim sot.
Mendjet tona nuk i perjetojne gjerat qe jetojme ne nje menyre te drejtperdrejte. Sepse ne mendjen tone, eshte si te kemi tre gjendje; jane vete kujtimet, jane mendimet mbi to, dhe pervoja (apo efektet) qe kemi fituar mbi to. Nese pyesim veten rreth dickaje qe ndodhi nje dite vite me pare, "si ishte ajo ngjarje" dhe "si duket sot se ishte", mendja jone shkon ne konflikt, sepse kujtimet duken here te teperta here te mangeta.
KESHTU E SHKUARA MUND TE BEHET SOT
Mendja ju jep kuptime, definicione, dhe realitet konrekt kujtimeve tona ne nje menyre te fuqishme. Dhe aq mire e ben mendja jone kete, sa duhet te sigurohemi qe truti na funksionon mire dhe pozitivisht.
Menyra si e shohim te shkuaren tone, shume pak tregon per ca bejme ne te tashmen. Njerezit qe e shohin te shkuaren pozitivisht, atehere kane me shume mundesi per te qene te lumtur, te shendetshem, dhe te sukseshem - sot. Nga ana tjeter, njerezit qe e shohin te shkuaren negativisht, kane tendence te jene me nervoz, me ankth, e me vetevleresim te ulet.
DHE E SOTMJA, NDRYSHOHET
Ashtu sic e ndryshojme te sotmen, ashtu e ndryshojme edhe te shkuaren, thjesht, duke ndryshuar menyren si ndihemi ndaj saj. Sepse ndersa askush nuk mund ti ndryshoje ngjarjet e te shkuares, kushdo mundet te ndryshoje qendrimin ndaj tyre. Dhe truri jone, ne kuptimin e vertete te fjales, e definon boten ne te cilen jetojme, duke ndryshuar fokusin, qendrimet, besimin, dhe keshtu mund te ndryshojme komplet realitetet tona.
Dhe kjo nuk eshte iluzion. Nuk eshte as vec nje pretendim. POr ne vertete mund ta ndryshojme te shkuaren, si te sotmen, duke i dhene definicione dhe ngjyrosje te tjera.
Tony Robbins, filantropist e author, thote se "nga dhimbjet e mella, vijne dhurata te mellaja, por ne duhet te kuptojme domethenien e tyre." Sepse e vetmja gje e sigurte ne jete qe mund ta kontrollojme, eshte menyra si shohim gjerat rreth nesh. E kjo eshte magjike. Pikepamja eshte gjithcka na duhet. Duke pase pikepamje pozitive ndaj te shkuares, mund te fitojme shume pikepamje te tjera pozitive ndaj te sotmes.
Nuk ka te mire ose te keqe pa ne, ka thjesht perceptime. Ka nje te shkuar, dhe ka nje histori qe ne ja themi vetes se cfare do te thote ajo. Ne mund ta ndryshojme historine tone, nga e shkuara ne te tashmen, sepse mendja eshte nje vegel magjike; kthehet ne kohe, si nje film, si nje liber, dhe mund ta ndryshoje boten. Edhe te shkuaren.
E kur te na kujtohet e shkuara jone serish, te ngreme disa pyetje ndaj asaj cka ndodhi; pse ndodhi? Ca mesova? A ndodhi per mire? Dhe shpejt do fillojme te shohim si e shkuara behet dicka tjeter...
Sepse ne e ndryshojme boten, kur e shohim pozitivisht.
Dhe te ardhmen.
Dhe te tashmen.
Dhe te shkuaren.
Sepse ato ndodhin njekohesisht, cdo dite, gjithcka...
Ato jane thjesht ashtu si ne i trajtojme." />
E SHKUARA KA RENDESI
E shkuara eshte si pasqyra e vogel e makines qe qendron gjithmone mbi koken e shoferit - kur i jep makines, duhet shohi gjithmone prapa, sepse e ndihmon te eci perpara me ndihmen e rruges nga ka rene, deri aty, dhe nuk lejon dicka nga prapa ta perzeje...
SEPSE DUKE NDRYSHUAR TE SHKUAREN, NDRYSHOJME HISTORINE
Eshte argetuese te shohim filma dhe emisione qe i perkasin nje kohe qe nuk eshte e jona. Dhe nuk e kuptojme taman, nese ata personazhe qe kujtojme ne ato ngjarje, kane qene vertete ashtu, apo ashtu na duken ne. Kete nuk e dijme kurre. Por ca ndodh nese korigjojme te gjitha gabimet e ndodhura ne te shkuaren dhe i mbushim me veprima te drejta qe mendojme sot? Nuk e dijme ca, por kete perpiqemi te bejme me te shkuarat tona.
POR KUJTIMET JANE VETEM PAK TE VERTETA. ATO JANE GENJESHTRA...
Kujtimet nuk jane njesoj sa here qe i sjellim neper mendje apo ne bisede. Kujtimet jane rikonstruksione te te shkuares, bazuar ne pikepamjet qe ne kemi ndaj botes sot. Dhe kujtimet ndryshojne, pak nga pak. Ato luhate. Filtrohen. Kuptohen! Ndryshe e shohim boten kur jemi 5 e ndryshe kur jemi 50 - gjerat jane akoma njesoj, por ne e shohim boten ndryshe gjate fazave te ndryshme te jetes.
Philip Zimbardo thote ne nje nga librat e tij, libri Thinking, se "paradoksi i perspektives kohore, eshte diçka qe ndikon ne çdo vendim qe beni, duke mos qene plotesisht te vetedijshem". Kujtimet tona jane te verteta vec per shkak te kuptimit qe u japim sot.
Mendjet tona nuk i perjetojne gjerat qe jetojme ne nje menyre te drejtperdrejte. Sepse ne mendjen tone, eshte si te kemi tre gjendje; jane vete kujtimet, jane mendimet mbi to, dhe pervoja (apo efektet) qe kemi fituar mbi to. Nese pyesim veten rreth dickaje qe ndodhi nje dite vite me pare, "si ishte ajo ngjarje" dhe "si duket sot se ishte", mendja jone shkon ne konflikt, sepse kujtimet duken here te teperta here te mangeta.
KESHTU E SHKUARA MUND TE BEHET SOT
Mendja ju jep kuptime, definicione, dhe realitet konrekt kujtimeve tona ne nje menyre te fuqishme. Dhe aq mire e ben mendja jone kete, sa duhet te sigurohemi qe truti na funksionon mire dhe pozitivisht.
Menyra si e shohim te shkuaren tone, shume pak tregon per ca bejme ne te tashmen. Njerezit qe e shohin te shkuaren pozitivisht, atehere kane me shume mundesi per te qene te lumtur, te shendetshem, dhe te sukseshem - sot. Nga ana tjeter, njerezit qe e shohin te shkuaren negativisht, kane tendence te jene me nervoz, me ankth, e me vetevleresim te ulet.
DHE E SOTMJA, NDRYSHOHET
Ashtu sic e ndryshojme te sotmen, ashtu e ndryshojme edhe te shkuaren, thjesht, duke ndryshuar menyren si ndihemi ndaj saj. Sepse ndersa askush nuk mund ti ndryshoje ngjarjet e te shkuares, kushdo mundet te ndryshoje qendrimin ndaj tyre. Dhe truri jone, ne kuptimin e vertete te fjales, e definon boten ne te cilen jetojme, duke ndryshuar fokusin, qendrimet, besimin, dhe keshtu mund te ndryshojme komplet realitetet tona.
Dhe kjo nuk eshte iluzion. Nuk eshte as vec nje pretendim. POr ne vertete mund ta ndryshojme te shkuaren, si te sotmen, duke i dhene definicione dhe ngjyrosje te tjera.
Tony Robbins, filantropist e author, thote se "nga dhimbjet e mella, vijne dhurata te mellaja, por ne duhet te kuptojme domethenien e tyre." Sepse e vetmja gje e sigurte ne jete qe mund ta kontrollojme, eshte menyra si shohim gjerat rreth nesh. E kjo eshte magjike. Pikepamja eshte gjithcka na duhet. Duke pase pikepamje pozitive ndaj te shkuares, mund te fitojme shume pikepamje te tjera pozitive ndaj te sotmes.
Nuk ka te mire ose te keqe pa ne, ka thjesht perceptime. Ka nje te shkuar, dhe ka nje histori qe ne ja themi vetes se cfare do te thote ajo. Ne mund ta ndryshojme historine tone, nga e shkuara ne te tashmen, sepse mendja eshte nje vegel magjike; kthehet ne kohe, si nje film, si nje liber, dhe mund ta ndryshoje boten. Edhe te shkuaren.
E kur te na kujtohet e shkuara jone serish, te ngreme disa pyetje ndaj asaj cka ndodhi; pse ndodhi? Ca mesova? A ndodhi per mire? Dhe shpejt do fillojme te shohim si e shkuara behet dicka tjeter...
Sepse ne e ndryshojme boten, kur e shohim pozitivisht.
Dhe te ardhmen.
Dhe te tashmen.
Dhe te shkuaren.
Sepse ato ndodhin njekohesisht, cdo dite, gjithcka...
Ato jane thjesht ashtu si ne i trajtojme." />
A ndryshohet e shkuara?
Na thone gjithmone: e shkuara nuk ndryshohet. Por thelle thelle, kjo eshte nje genjeshter e malle. Sepse e shkuara ndryshohet, dhe jo me nje makine kohe...
Kiran Desai, noveliste dhe shkrimtare indiane, thote se "e tashmja e ndryshon te shkuaren, nese e kthen koken pas e nuk sheh te njejtat gjera qe ke lene". Dhe mendja jone eshte nje super kompjuter, me fuqi te malle per te procesuar e per te korrektuar cdo lloj informacioni. Dhe ne, sigurisht, e kemi brenda vetes edhe forcen per te ndryshuar te shkuaren - po si behet kjo?
E SHKUARA KA RENDESI
E shkuara eshte si pasqyra e vogel e makines qe qendron gjithmone mbi koken e shoferit - kur i jep makines, duhet shohi gjithmone prapa, sepse e ndihmon te eci perpara me ndihmen e rruges nga ka rene, deri aty, dhe nuk lejon dicka nga prapa ta perzeje...
SEPSE DUKE NDRYSHUAR TE SHKUAREN, NDRYSHOJME HISTORINE
Eshte argetuese te shohim filma dhe emisione qe i perkasin nje kohe qe nuk eshte e jona. Dhe nuk e kuptojme taman, nese ata personazhe qe kujtojme ne ato ngjarje, kane qene vertete ashtu, apo ashtu na duken ne. Kete nuk e dijme kurre. Por ca ndodh nese korigjojme te gjitha gabimet e ndodhura ne te shkuaren dhe i mbushim me veprima te drejta qe mendojme sot? Nuk e dijme ca, por kete perpiqemi te bejme me te shkuarat tona.
POR KUJTIMET JANE VETEM PAK TE VERTETA. ATO JANE GENJESHTRA...
Kujtimet nuk jane njesoj sa here qe i sjellim neper mendje apo ne bisede. Kujtimet jane rikonstruksione te te shkuares, bazuar ne pikepamjet qe ne kemi ndaj botes sot. Dhe kujtimet ndryshojne, pak nga pak. Ato luhate. Filtrohen. Kuptohen! Ndryshe e shohim boten kur jemi 5 e ndryshe kur jemi 50 - gjerat jane akoma njesoj, por ne e shohim boten ndryshe gjate fazave te ndryshme te jetes.
Philip Zimbardo thote ne nje nga librat e tij, libri Thinking, se "paradoksi i perspektives kohore, eshte diçka qe ndikon ne çdo vendim qe beni, duke mos qene plotesisht te vetedijshem". Kujtimet tona jane te verteta vec per shkak te kuptimit qe u japim sot.
Mendjet tona nuk i perjetojne gjerat qe jetojme ne nje menyre te drejtperdrejte. Sepse ne mendjen tone, eshte si te kemi tre gjendje; jane vete kujtimet, jane mendimet mbi to, dhe pervoja (apo efektet) qe kemi fituar mbi to. Nese pyesim veten rreth dickaje qe ndodhi nje dite vite me pare, "si ishte ajo ngjarje" dhe "si duket sot se ishte", mendja jone shkon ne konflikt, sepse kujtimet duken here te teperta here te mangeta.
KESHTU E SHKUARA MUND TE BEHET SOT
Mendja ju jep kuptime, definicione, dhe realitet konrekt kujtimeve tona ne nje menyre te fuqishme. Dhe aq mire e ben mendja jone kete, sa duhet te sigurohemi qe truti na funksionon mire dhe pozitivisht.
Menyra si e shohim te shkuaren tone, shume pak tregon per ca bejme ne te tashmen. Njerezit qe e shohin te shkuaren pozitivisht, atehere kane me shume mundesi per te qene te lumtur, te shendetshem, dhe te sukseshem - sot. Nga ana tjeter, njerezit qe e shohin te shkuaren negativisht, kane tendence te jene me nervoz, me ankth, e me vetevleresim te ulet.
DHE E SOTMJA, NDRYSHOHET
Ashtu sic e ndryshojme te sotmen, ashtu e ndryshojme edhe te shkuaren, thjesht, duke ndryshuar menyren si ndihemi ndaj saj. Sepse ndersa askush nuk mund ti ndryshoje ngjarjet e te shkuares, kushdo mundet te ndryshoje qendrimin ndaj tyre. Dhe truri jone, ne kuptimin e vertete te fjales, e definon boten ne te cilen jetojme, duke ndryshuar fokusin, qendrimet, besimin, dhe keshtu mund te ndryshojme komplet realitetet tona.
Dhe kjo nuk eshte iluzion. Nuk eshte as vec nje pretendim. POr ne vertete mund ta ndryshojme te shkuaren, si te sotmen, duke i dhene definicione dhe ngjyrosje te tjera.
Tony Robbins, filantropist e author, thote se "nga dhimbjet e mella, vijne dhurata te mellaja, por ne duhet te kuptojme domethenien e tyre." Sepse e vetmja gje e sigurte ne jete qe mund ta kontrollojme, eshte menyra si shohim gjerat rreth nesh. E kjo eshte magjike. Pikepamja eshte gjithcka na duhet. Duke pase pikepamje pozitive ndaj te shkuares, mund te fitojme shume pikepamje te tjera pozitive ndaj te sotmes.
Nuk ka te mire ose te keqe pa ne, ka thjesht perceptime. Ka nje te shkuar, dhe ka nje histori qe ne ja themi vetes se cfare do te thote ajo. Ne mund ta ndryshojme historine tone, nga e shkuara ne te tashmen, sepse mendja eshte nje vegel magjike; kthehet ne kohe, si nje film, si nje liber, dhe mund ta ndryshoje boten. Edhe te shkuaren.
E kur te na kujtohet e shkuara jone serish, te ngreme disa pyetje ndaj asaj cka ndodhi; pse ndodhi? Ca mesova? A ndodhi per mire? Dhe shpejt do fillojme te shohim si e shkuara behet dicka tjeter...
Sepse ne e ndryshojme boten, kur e shohim pozitivisht.
Dhe te ardhmen.
Dhe te tashmen.
Dhe te shkuaren.
Sepse ato ndodhin njekohesisht, cdo dite, gjithcka...
Ato jane thjesht ashtu si ne i trajtojme.
Komento dicka