Dashuria, fillon si ndjenje, pastaj me kohen, ne dite te bukura dhe merzi, ne dhimbje, sprova, xhelozi - dashuria behet zgjedhje. Por ne fillim te diteve, ne shpesh e thuajse gjithmone e ngaterrojme te qenit ne dashuri me te renit ne dashuri. Duket prape e komplikuar? Nuk eshte!
Te renit ne dashuri, eshte faza gjate lidhjes ne te cilen gjithcka behet pa shume pergjegjesi apo dedikim. Eshte faza kur nuk mendon per shume vite pas asaj dite, eshte faza kur akoma se kupton ndjesine qe ke me partnerin dhe gjithcka ben eshte ta shikosh ne sy, te kapni duart bashke, dhe te mendoni "Oh Zot, keshtu qenka dashuria".
Por, oh, jo, nuk eshte ashtu! Nuk eshte ashtu dashuria. Dashuria ska te beje, thelle-thelle, me disa ndjesi dhe rehati dhe qetesi qe i fiton ne kafe a ne shtrat a ne park. Sepse ashtu eshte vetem fillimi, vetem starti i dickaje qe mund te rezultoje gjithcka, ose ckado, por me se shumti asgje.
Sepse dashuria, ne fakt, eshte me e veshtire se kaq. Dashuria e vertete fillon pasi mbaron muaji i mjaltit, pasi mbaron sezoni argetues i shkolles dhe pasi mbarojne pushimet e veres. Dashuria e vertete fillon me lotet e pare, shuplakat e para te xhelozise dhe zotimet e perbetimet per te mos u takuar me, dhe ky mos-takim zgjat pastaj vec disa ore. Dashuria e vertete fillon me argumentet e shamatat nje-javore, keqkuptimet konstante dhe gjithcka behet vec dicka e zakonshme qe sado e urren smund te jetosh pa te, pastaj ne fund te dites, nese qofte edhe vec per nje minut ke bere armepushim dhe arrin e shikon ne sy partnerin tend, atehere i thua vetes, duke buzeqeshe edhe nese i ke syte akoma me lote: dashuria eshte nje zgjedhje!
Sepse dashuria, eshte vendim i vetedijshem. Nuk eshte vetem nje ndjesi e ngrohte, por nje zotim i ftohte. Eshte te renit dakort per te pranuar idiotesi e budallalliqe te pafundme, te meta te forta e defekte te pariparueshme dhe tia dalesh me to, shpesh, edhe duke i dashur. Dashuria eshte te duash te shohesh shkelqimin e fytyres partnerit tend edhe poshte pluhurit qe ka marre nga sprovat.
Te vendosesh per te rene ne dashuri, kerkon mendje te shendoshe e shpirt te pasur, e kerkon edhe guxim te cmendur. Se dashruia, eshte vetem nje zgjedhje; dhe te zgjedhesh te dashurosh njeriun e duhur, eshte gjeja me e mire qe dikush mund te beje ne jete.
Te renit ne dashuri, eshte faza gjate lidhjes ne te cilen gjithcka behet pa shume pergjegjesi apo dedikim. Eshte faza kur nuk mendon per shume vite pas asaj dite, eshte faza kur akoma se kupton ndjesine qe ke me partnerin dhe gjithcka ben eshte ta shikosh ne sy, te kapni duart bashke, dhe te mendoni "Oh Zot, keshtu qenka dashuria".
Por, oh, jo, nuk eshte ashtu! Nuk eshte ashtu dashuria. Dashuria ska te beje, thelle-thelle, me disa ndjesi dhe rehati dhe qetesi qe i fiton ne kafe a ne shtrat a ne park. Sepse ashtu eshte vetem fillimi, vetem starti i dickaje qe mund te rezultoje gjithcka, ose ckado, por me se shumti asgje.
Sepse dashuria, ne fakt, eshte me e veshtire se kaq. Dashuria e vertete fillon pasi mbaron muaji i mjaltit, pasi mbaron sezoni argetues i shkolles dhe pasi mbarojne pushimet e veres. Dashuria e vertete fillon me lotet e pare, shuplakat e para te xhelozise dhe zotimet e perbetimet per te mos u takuar me, dhe ky mos-takim zgjat pastaj vec disa ore. Dashuria e vertete fillon me argumentet e shamatat nje-javore, keqkuptimet konstante dhe gjithcka behet vec dicka e zakonshme qe sado e urren smund te jetosh pa te, pastaj ne fund te dites, nese qofte edhe vec per nje minut ke bere armepushim dhe arrin e shikon ne sy partnerin tend, atehere i thua vetes, duke buzeqeshe edhe nese i ke syte akoma me lote: dashuria eshte nje zgjedhje!
Sepse dashuria, eshte vendim i vetedijshem. Nuk eshte vetem nje ndjesi e ngrohte, por nje zotim i ftohte. Eshte te renit dakort per te pranuar idiotesi e budallalliqe te pafundme, te meta te forta e defekte te pariparueshme dhe tia dalesh me to, shpesh, edhe duke i dashur. Dashuria eshte te duash te shohesh shkelqimin e fytyres partnerit tend edhe poshte pluhurit qe ka marre nga sprovat.
Te vendosesh per te rene ne dashuri, kerkon mendje te shendoshe e shpirt te pasur, e kerkon edhe guxim te cmendur. Se dashruia, eshte vetem nje zgjedhje; dhe te zgjedhesh te dashurosh njeriun e duhur, eshte gjeja me e mire qe dikush mund te beje ne jete.
