Blog / Narcizem

Ne marredheniet moderne, gjithnje e me shpesh hasim nje loje te fshehte: vajza qe e perdor te shkuaren e saj si nje arme pushteti. Ajo zgjedh te mos e tregoje, ta mbaje te mbuluar me mister, dhe ne kete menyre krijon nje avantazh te pabarabarte ndaj partnerit. Djali jeton me nje hije qe nuk di cfare permban - nje shteg i panjohur, qe ne cdo moment mund te kthehet ne nje tronditje. Ky eshte nje kurth i rrezikshem, sepse lidhja humbet transparencen dhe kthehet ne marredhenie force, jo dashurie.

Kur nje femer e di se e shkuara e saj nuk eshte e paster, por vendos ta mbaje te fshehur, ajo shpesh e perdor kete per te testuar ose per te dominuar partnerin, duke e kthyer te shkuaren e saj ne nje instrument manipulimi. Ajo luan me friken se "nese me do, nuk duhet te me pyesesh shume". Keshtu, heshtja behet nje terren ku vetem ajo ka kontrollin. Djali, nga ana tjeter, mbetet ne pasiguri, gjithmone duke u menduar nese ka dicka qe nuk po i thuhet, nese ndonje surprize e pakendshme do t'i shfaqet neser. Ky raport i prishur fuqish mbyt besimin.

Nje nga mashtrimet me te medha te kohes sone eshte ideja se nje njeri, sidomos nje grua, mund te kete nje te shkuar te shthurur, por pastaj te kerkoje nje dashuri te paster, nje martese te shenjte, nje burre qe ta shohe si te virgjer ne shpirt. Realiteti eshte se e shkuara nuk fshihet me deshire. Cdo pervoje le gjurme - ne trup, ne shpirt, ne mendje. Nje vajze qe ka ndare trupin e saj me disa burra nuk mund te kerkoje qe burri i ardhshem ta trajtoje si te paprekur. Ai e ndjen boshllekun, dyshimin, dhe nuk gjen qetesi aty ku nuk ka rrenje te verteta.

Eshte padrejtesi qe nje vajze te kerkoje nga partneri pasterti, sinqeritet dhe perkushtim, ndersa vete ka kaluar neper nje te shkuar qe fsheh turp, aventura, apo shthurje. Martesa si finalizim, lidhja e shenjte, nuk mund te ndertohet mbi nje themel te care. Djali nuk eshte i detyruar te pranoje nje te kaluar qe e ben ate te ndihet i dyte, i vonuar, ose thjesht nje ndalese pas shume te tjereve.

Heshtja e fillimit ka pasoja te renda, sepse ne fillim, sekreti i jep vajzes ndjesine se ajo ka fuqine - ajo e di, djali jo. Por me kalimin e kohes, kjo behet si nje bombe me sahat. Cdo debat, cdo dyshim, cdo grindje e sidomos cdo detaj i ri qe shfaqet, mund te shpertheje ne pyetjen: "Cfare tjeter nuk me ke thene?" Dhe atehere e gjithe lidhja shembet. Djali nuk i beson me fjalet, sepse ndjen se eshte mashtruar qe nga fillimi.

Ne te vertete, e shkuara e nje personi eshte treguesi me i qarte i asaj qe do te ndodhe neser. Nese nje vajze ka qene e pakujdesshme me trupin, me moralin, me ndjenjat, cfare garancie ka djali se kjo nuk do te perseritet? Nese njera pale nuk ka ditur te ruaje veten, pse duhet t'i besohet nje familje, nje martese, nje femije? Pershtypja e pare qe le e shkuara, eshte gjithmone nje paralajmerim.

E verteta eshte se nje vajze nuk mund te kerkoje dyfish: te kete jetuar sipas epshit dhe pasionit, pastaj te prese te trajtohet si simbol pastertie. Dashuria kerkon ndershmeri dhe vijimesi. Sekreti mund te jape pushtet per nje kohe, por ne fund zbulohet dhe shnderrohet ne pranga per te dy. Vetem ata qe kane jetuar me pergjegjesi e me respekt per veten, mund te hyjne ne nje lidhje te shendoshe pa pasur nevoje per te fshehur, per te manipuluar, apo per te ndertuar imazhe te rreme.