Teoria e mashtruesit qe shkelqen
Para një muaji

Ne cdo shoqeri, ne cdo grup, ne cdo lidhje, ekziston nje figure e pandryshueshme: mashtruesi qe shkelqen. Ai qe duket i sigurt, qe di te flase, qe e mbush dhomen me pranine e tij. Ai nuk ka asgje me shume se te tjeret, pervec aftesise per te shitur iluzione. Por eshte pikerisht kjo qe e ben te duket si yll: ai shkelqen me driten e genjeshtrave te tij.
Mashtruesi nuk premton pak - ai premton gjithcka. Premton dashuri te perjetshme, premton jeten e endrrave, premton gjera qe nuk ka as mundesine, as vullnetin t'i mbaje. Dhe cuditerisht, sa me e madhe te jete genjeshtra, aq me shume te tjeret e besojne. Sepse njerezit nuk kerkojne te verteten, kerkojne magjine. Dhe magjia eshte gjithmone e rreme.
Teoria e mashtruesit qe shkelqen eshte e thjeshte: ai fiton jo pse eshte i mire, por sepse njerezit duan te mashtrohen. Vajzat joshen nga fjalet e medha, jo nga gjestet e vogla. Shoqeria admiron fasaden, jo themelin. Mashtruesi e di kete dhe e luan lojen pa skrupuj. Ai nuk ka ndergjegje - ka vetem aftesine per te bere te tjeret te ndihen te vecante, per pak caste, para se t'i lere te thyer.
Por e verteta eshte se shkelqimi i tij nuk eshte drite, eshte flake qe digjet shpejt. Pas tij mbetet vetem hiu: zemra te lenduara, kohe e humbur, premtime boshe. Ai eshte si nje fishekzjarr - shperthen, mahnit, merr gjithe vemendjen, dhe pas pak sekondash zhduket, duke lene prapa vetem erresiren edhe me te madhe se me pare.
E megjithate, mashtruesi qe shkelqen gjithmone gjen vend. Sepse njerezit nuk mesojne. Vajza qe dje u dogj nga genjeshtra, sot bie serish ne nje tjeter. Shoqeria qe dje u tradhtua nga premtimet, sot duartroket nje mashtrues te ri. Eshte nje cikel pa fund, sepse shkelqimi verbon me shume sesa e verteta terheq.
Ne fund, teoria e mashtruesit qe shkelqen nuk eshte vetem per dashurite e deshtuara, por per jeten vete. Ne i japim duartrokitjet me te forta atij qe na mashtron bukur dhe i kthejme shpinen atij qe na thote te verteten sheshit. Dhe per sa kohe kjo vazhdon, mashtruesit do te shkelqejne gjithmone - jo sepse jane te medhenj, por sepse ne jemi te verber.
© 2015 - pasion.al | autoresia, te drejtat, dhe kontakti
Komento dicka