Rrefime / El final non-destino / Suprize Ruse (s7ep2)

Nganjehere, vendosmeria eshte me e vlefshme se puna, per tja dale.

#natasha #suprize #miqesi
Pas takimit tim intrigues me vajzen turke para ca ditesh, jeta me hap nje tjeter surprize te papritur. Kete here, kjo suprize vjen ne formen e nje cifti te ri rus, Natasha, dhe David, dy te rinj simpatik ne eksplorim te europes. Natasha eshte nje 27-vjecare mahnitese me sy blu te spikatur dhe floke te gjate bionde. Ajo ka nje atmosfere hiri dhe elegance qe plotesohet nga sjellja e saj miqesore dhe e afrueshme. Ajo ka nje personalitet te kendshem dhe nje kornize te imet, figura e saj e lakuar theksohet nga menyra se si leviz. Davidi, i fejuari i saj, eshte rreth 30 vjec, nje djale i gjate dhe me trup te mire, me floke te erret dhe nje buzeqeshje te kendshme, edhe pse ndonjehere disi konfuze. Te dy jane te veshur me xhinse kazuale, qe duken qarte si udhetaret aventuriere qe jane.

Rruget tona kryqezohen kur ata arrijne tek une, duke kerkuar nje vend per te qendruar per te pakten nje nate. Natyrisht, une u ofroj atyre shtepine time si strehe, dicka qe kurre sme kishte shkuar as ne mendje ta bej. Por la dicka emocionuese ne idene e pritjes se mysafireve nga nje vend i larget, dhe une dua te jem pjese e udhetimit te tyre dhe ketyre eksperiencave. E pergatis shtepine per t'i mirepritur, duke u siguruar qe gjithcka te jete perfekte per ta dhe per mua. Madje ju ofroj shtratin tim dopio, duke vendosur te fle vete ne divan - keshtu do siguroj pershtypje te mira tek profili im i vizitoreve.

Mbremja e pare eshte nje perzierje e mrekullueshme historish dhe te qeshurash. Ne ndajme darken dhe flasim per udhetimet e tyre deri tashme, por edhe per pervojat e mia ne nje territor pak me te kufizuar. Me kalimin e mbremjes, une sugjeroj te dalim per disa birra dhe muzike. Ata bien dakord me padurim dhe se shpejti gjendemi ne nje lokal te gjalle, rrugices Gjuhadolit, ku muzika pulson ne cdo hap rreth nesh. Natasha, e veshur me nje fustan te lehte, te zbehte, te rrjedhshem, kendon se bashku me muziken, me zerin e saj te embel dhe magjepses. Veshja e saj ngjitet pas formave te saj te kolme, duke zbuluar here pas here nje pamje te gjoksit te saj ndersa leviz natyrshem ne ritme. E gjej veten te magjepsur prej saj, syte e mi qendrojne ne lekuren e saj te ekspozuar, por nuk guxoj te prek madje as ti afrohem me teper se c'duhet. Ama nuk mund te mos ndiej nje dhimbje xhelozie ndersa shikoj Natashen dhe Davidin se bashku, dashuria e tyre e gjalle dhe nderveprimet lozonjare me bejne jo pak zili. Por e tret' menjane, duke i kujtuar vetes se ata jane mysafiret e mi dhe une jam ketu per t'u siguruar qe ata te kalojne mire, e mbi te gjitha, te sigurt.

Pas ca oresh, duke u kthyer per ne shtepine time, nuk mund te mos humbas ne mendimet qe kam ne fund te mendjes. Eshte hera ime e pare qe pres te huaj ne nje mjedis kaq intim dhe ndiej nje perzierje eksitimi dhe ankthi.

Kur me ne fund vendosim se e konsumuam mbremjen dhe gjithcka ishte perfekt deri aty, i le ata ne dhomen time te gjumit dhe une shtrihem ne divan, duke pare tavanin. Gjumi me largohet ndersa mendimet vrapojne neper mendjen time. Rreth mesnates, degjoj hapa te bute neper korridor. Natasha shfaqet, dhe tregon figuren e saj te ndricuar nga drita e zbehte e korridorit. Ajo veren se jam ende zgjuar dhe me afrohet me nje buzeqeshje te bute, tek dera e hapur:

"Nuk mund te flesh?" pyet ajo me nje ton te heshtur, duke u afruar avash ne buze te divanit.

Une tund me koke, duke u ndjere ne kontroll te plote. "Po, eshte thjesht... nje eksperience e re per mua. Te kem te ftuar, dua te them."

Ajo qesh butesisht, dhe syte e saj vezullojne nga mirekuptimi. "Eshte e re edhe per ne. Por eshte nje lloj i mire i te rese, apo jo?"

Ne vazhdojme te bisedojme, dhe biseda jone rrjedh pa mundim. Flasim per gjera te ndryshme te eksperiencave tona apo gjerat qe bejme ne ditet tona jo si dy te saponjohur por sikur njiheshim prej vitesh e tashme u ribashkuam. Natasha ka nje menyre per te me bere te ndihem i qete, fale pranise se saj ngushelluese dhe te ngrohte. Ndersa ne flasim, ajo afrohet me shume prane, me doren e saj te vogel qe me prek lehte te krahu. Kontakti me te leshon nje dridhje ne shtyllen kurrizore dhe ndjej nje tension ne rritje mes nesh.

"Me vjen mire qe u takuam," thote ajo, me zerin e saj mezi mbi nje peshperitje. "Ti ke qene kaq i mire dhe i sjellshem me ne."

Dora e saj qendron ne krahun tim dhe une mund te ndjej se pulsi me shpejtohet. Dhoma duket se po ngrohet me shume dhe une perpiqem te gjej fjalet e duhura per kete moment. Eshte goditje me nje gjuajtje, nje sprove qe me pelqen ta marr gjithmone persiper.

"Me vjen mire qe po ndihesh si ne shtepi", arrij ti them me zerin tim qe ngjan jo fort i holle nga emocioni. "Shtepia ka akoma per te pare".

Dora e Natashes leviz me poshte, duke ndjekur nje rruge nga krahu im tek gjoksi i zbuluar e pastaj poshte gjoksit. Ajo duhet ta ndieje tashme trupin tim qe i pergjigjet prekjes se saj, sepse me shikon, me syte e saj te mbushur me nje perzierje kurioziteti dhe deshire.

"A je mire?" me pyet ajo, ndersa gishtat e saj tani sikur masin llastikun e mbathjeve te mia te shkurtera.

Gelltitem fort, dhe goja me thahet papritmas pernjehere. "Po, jam disi i befasuar."

Ajo buzeqesh, buzet e saj te dredhura ne nje buzeqeshje djallezore. "I befasuar ne nje menyre te mire, shpresoj."

Perpara se te mund te pergjigjem, ajo perkulet dhe i shtrengon buzet e saj tek buzet e mia. Puthja eshte e bute ne fillim, eksploruese. Por ajo shpejt thellohet, gjuha e saj me rreshqet ne goje. Mund te shijoj embelsine e buzeve te saj, te ndjej nxehtesine e trupit te saj ngjit' timit.

Natasha terhiqet mbrapa aq sa te peshperisi: "Le te mos e mendojme shume kete."

Fjalet e saj jane si nje shkendije per te ndeze ashklat - dhe ndezin nje zjarr brenda meje. Ajo rreshqet doren e saj me poshte, dhe une ndjej eksitimin tim duke u rritur nen prekjen e saj thrilluese. Edhe ajo e ve re dhe me nje veshtrim te thelle, leviz poshte, me buzet e saj duke ndjekur puthjet pergjate gjoksit dhe barkut tim.

Kur ajo mberrin brezin tim, ajo ndalon, duke me pare per leje. Une tund me koke, ndersa fryma ime vjen ne gulcime te ceketa. Ajo me liron pak, me nxjerr perjashta dhe me merr ne goje, me levizjet e saj te ngadalta dhe te qellimshme te me torturoje. Ndjesia eshte teper eksituese, aq e bollshme sa me duhet te kafshoj buzen qe te mos bej zhurme.

Aftesia e Natashes eshte e pamohueshme dhe e ndiej veten duke u bere me i forte ne cdo levizje te gjuhes saj. Syte e saj nuk largohen kurre nga syte e mi, duke krijuar nje lidhje intime qe shkon pertej asaj fizikes qe tashme e krijuam. Sapo ajo ndihet e kenaqur me pergatitjen time, terhiqet dhe ngjitet ne divan, duke me perzene.

Fustani i saj i gjumit i rreshqet lehtesisht menjane; nuk ka mbathje fare, dhe ajo me drejton per tek e cara e saj qull. Ndjenja e te qenit brenda saj eshte e papershkrueshme, nje perzierje e persosur e ngrohtesise dhe ngushtesise. Ajo leviz me nje ritem te bute dhe pasionant, trupi i saj me pompon ne nje kercim deshire dhe ndihet se po me perpin.

Nderkohe ne jemi te kujdesshem qe t'i mbajme tingujt ne minimum, te vetedijshem per Davidin duke fjetur ne dhomen tjeter. Por intensiteti i koneksionit tone e ben te veshtire te qendrojme te qete. Renkimet frymezuese te Natashes dhe zhurma e trupave tane te bashkuar qe puthen e mbushin dhomen, duke krijuar nje simfoni kenaqesie.

Ndersa levizjet tona behen me te furishme, ndjej nje koleksion te njohur kenaqesie. Duket se edhe Natasha e ndjen kete, dhe rrit ritmin e saj, duke me afruar me afer qendres seksit. Kur me ne fund po arrij kulmin tim, ndiej nje vrull ekstaze qe me le pa fryme. E shtyj pak e ngre lart dhe pasioni im shprazet me furi mbi buzet e saja te poshte dhe me rrjedh mbi bark e ajo shikon me kenaqesi teksa une dridhem poshte saj.

Natasha qendron ashtu mbi mua per nje moment, te dy duke marr fryme bashke, sikur thithim ne te njetat atome ajri. Pastaj ajo perkulet dhe me puth edhe nje here, nje puthje e bute, e zgjatur, qe flet per mirenjohje dhe kenaqesi. Ajo grihet e qendron ne kembe edhe nje minut, duke rregulluar fustanin dhe me nje buzeqeshje te fundit, ajo kthehet ne dhomen e gjumit ku Davidi po e pret, ndoshta as ai skishte qene ne gjume.

Une qendroj i shtrire ne divan, me mendjen qe me vrapon neper ate qe sapo ndodhuri. Eshte surreal momenti, nje moment pasioni qe duket thuajse si enderr. Por ndersa i shikoj provat e takimit tone, e di qe jane reale.

Te nesermen ne mengjes, Natasha dhe Davidi, jane gati per te vazhduar udhetimin e tyre. Me falenderojne per mikpritjen dhe me japin nje kartoline te vogel qe e kane sjelle nga atje. Brenda, shkruhet: "Nga Natasha dhe David", qe shkruhet mbi pikturen e 6 duarve te kapura se bashku, ne sfond te liqenit. Eshte nje gjest i thjeshte, por do te thote sa nje bote per mua.

Ndersa ata largohen, kuptoj se pervoja ime me ta ka qene me shume se nje takim kazual dhe seksual. Eshte nje lidhje, nje moment intimiteti i perbashket qe do ta ruaj pergjithmone. Dhe ndersa qendroj te dera, duke i pare ata te zhduken ne distance, ndiej nje ndjenje permbushjeje, duke e ditur se kam bere nje ndryshim ne udhetimin e tyre.

Largimi i tyre me le me nje ndjenje pritjeje per te ardhmen, nje kuriozitet per takimin e radhes, kapitullin tjeter ne historine time. Dhe ndersa pergatit shtepine time per mysafire te rinj, nuk mund te largoj nga mendja pyetjen se cfare surprizash te tjera me rezervon jeta.